พรึ่บ! ร่างบางปัดมือเขาออก
"คุณนี่ดื้อจริงๆเลยนะเค้ก"
"พาเค้กไปมหาลัยเดี๋ยวนี้ เค้กต้องไปเรียน ฮึก.." เธอพูดพลางยกมือขึ้นมาปาดน้ำตาออกเองพยายามจะไม่ใจอ่อนให้เขาอีก
"ถ้าคุณไม่หายโกรธผมก็ไม่ไปส่ง"
"เค้กต้องเรียนนะพี่คลาส !! ฮึก.."
"มีผัวรวยขนาดนี้ ไม่เรียนก็ยังได้"
"พี่มันคนไม่มีเหตุผล !! ฮึก.." คัพเค้กจ้องหน้าแฟนหนุ่มทั้งน้ำตา
"หายโกรธผมได้แล้ว ผมจะเลิกยาเพื่อคุณ" สีหน้าของคลาสดูจริงจังจนเธอเริ่มสับสน เธอไม่รู้ว่าจะเชื่อคำพูดขอวเขาได้ไหม
"เลิกยาได้เมื่อไหร่เราค่อยคุยกัน ฮึก.."
"ผมจะเลื่อนงานหมั้นของเราให้เร็วขึ้น"
"พะ พี่คลาส ฮึก...ทำไมไม่เคยฟังเค้กเลย ฮึก.."
พรึ่บ! เขาดึงเธอเข้าไปกอดพร้อมกับยกมือขึ้นลูบศรีษะเธอเบาๆ ก่อนจะถอายหายใจออกมาหนักๆ
"ผมมันเลวมากเลยใช่มั้ย คุณถึงอยากจะไปจากผมขนาดนี้"
"...."
"ผมสัญญาว่าผมจะพยายามเปลี่ยนตัวเองทุกอย่างเพื่อคุณ ผมรักคุณมากนะเค้ก ผมรักค
