พ่ายรัก | คนเลว (คลาส & คัพเค้ก)

"คิดอะไรอยู่ หื้ม" คลาสตรงเข้ามาสวมกอดร่างบางจากทางด้านหลัง ก่อนจะฝังรอยจูบลงบนไหล่มนของเธอเบาๆ หลังจากที่ทั้งคู่เพิ่งจบเพลงรักอันเร่าร้อนกันไปหมาดๆ "ปะ ป่าวค่ะ" คัพเค้กพูดตอบพลางปัดมือหนาของแฟนหนุ่มออกจากเอวบาง "เป็นอะไรเค้ก คุณงอนอะไรผม? " ชายหนุ่มเอียงคอถาม "เค้กมีสิทธิ์งอนพี่ด้วยหรอคะ" "คุณเป็นเมียผมนะที่รัก ทำไมคุณจะไม่มีสิทธิ์" คลาสพลิกตัวร่างบางให้หันไปหาเขา มือหนาจับปลายคางของเธอให้เชิดขึ้น ก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลาจะค่อยๆ โน้มลงมาใกล้ๆ "...." คัพเค้กเบือนหน้าหนีไปทางอื่นแล้วถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะเอ่ยถามในสิ่งที่เธออึดอัดใจ "พี่มีแค่เค้กคนเดียวได้มั้ย พี่เลิกยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นได้มั้ยพี่คลาส" เธอร้องขอเขาเสียงสั่น หยาดน้ำใสๆ ค่อยๆ ตีรื้นขึ้นมาคลอเบ้า "ไม่เอาสิที่รัก เราตกลงเรื่องนี้กันแล้วนะเค้ก ผมให้คุณเป็นที่หนึ่งไง คุณเองก็ยอมไม่ใช่รึไง" "ค่ะ เค้กเคยยอม แต่ถ้าถึงวันไหนที่เค้กหมดความอดทน..." หมับ! ยังไม่ทันที่คัพเค้กจะได้พูดจนจบประโยค คลาสก็ใช้มือหนาบีบแก้มเนียนของเธออย่างแรงจนใบหน้าหวานต้องนิ่วไปมาด้วยความเจ็บ มันมักจะเป็นเช่นนี้เสมอหากเธอเผลอไปขัดใจเขาเข้า "คุณต้องอยู่กับผมเค้ก คุณไม่มีสิทธิ์ไปจากผมถ้าผมไม่อนุญาต" "...." "ผมไม่มีวันปล่อยให้คุณไปจากผม เค้ก ไม่มีวัน..." คัพเค้กควรจะรู้สึกดีกับคำพูดของเขา แต่ทว่าความจริงเธอกลับรู้สึกจุกและเจ็บแปลบที่หัวใจจนยากที่จะอธิบาย คลาสเอาแต่ใจตัวเองจนลืมแคร์ความรู้สึกเธอไปมากจริงๆ