ร่างบางถอนหายใจออกมาหนักๆ เมื่อได้สีหน้าจริงจังของแฟนหนุ่ม บางทีเธออาจจะคิดมากไปเอง
"ค่ะเชื่อแล้วค่ะ ^_^" ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มหวานให้เขา ซึ่งเขาเองก็ยิ้มตอบให้เธอเช่นกัน
หลังจากที่ทานข้าวด้วยกันเสร็จทั้งสองคนก็พากันเดินไปซื้อของต่อ ตลอดทางที่เดินคลาสจับมือของเธอเอาไว้ตลอดราวกับกลัวว่าเธอจะหลงหายไปยังไงอย่างงั้น
"พี่คลาส ปล่อยมือเค้กบ้างก็ได้"
"ผมจะจับไว้แบบนี้ ทำไมหรือว่าคุณกลัวว่าใครจะมาเห็น ?" เขาเลิกคิ้วถาม
"เปล่า เเต่คนมองเยอะเค้ก.."
"ก็ช่างเขาสิ ผมไม่ปล่อย ^_^" ว่าจบเขาก็พาเธอเดินเลือกซื้อของต่อ ทั้งกระเป๋า รองเท้าและนาฬิกา จริงๆ แล้วเธอไม่ได้ต้องการมันเท่าไหร่เพราะที่มีอยู่ก็เยอะมากแล้ว แถมบางอย่างก็ยังไม่ได้เอามาใช้ แต่เขาก็ยังซื้อให้เธอประจำ
เช้าวันใหม่...(มหาวิทยาลัย)
คลาสขับรถมาส่งเธอเข้าเรียนเป็นปกติเหมือนทุกวัน วันนี้เธอมีเรียนเช้า ส่วนแกรมมีเรียนตอนบ่ายแต่ก็ยังเป็น
