บนรถคันหรู ปานวาดกดรับงานทำความสะอาดในมือถือแม้นจะต้องรีบกลับไปเก็บกวาดห้องที่เละเทะ ทว่าข้าวของที่พังนั้นหญิงสาวก็ต้องทำงานเพื่อจะได้มีเงินมาซื้อ อย่างน้อยก็ต้องได้พัดลมเครื่องใหม่ให้ลูกสาว
“พาขวัญยังไม่กลับอีกเหรอ เธอไม่เป็นห่วงลูกหรือไง” ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงลูกสาวจับใจ จิตใจของเขาไม่อยู่นิ่งขณะที่คนเป็นแม่กลับนิ่งเฉย
“_”
“เราควรไปตามเธอ” ปานวานหันไปมองคนตัวโตก่อนจะเห็นว่าเขาก็มองหน้าเธออยู่ก่อนหน้า
“ดูถนนสิ...มองหน้าฉันทำไม”
“รถติดไฟแดงไม่เห็นหรือไง คิดว่าสวยมากหรือไงฉันถึงมอง”
“แล้วมองทำไมล่ะ”
“ก็สวยไงเลยมอง” ปานวาดชะงักให้กับคำพูดตรงไปตรงมาของเขา ไม่รู้ว่าจะต้องตกใจอะไรก่อนดี “หึ เธอยังทำให้ฉันเหมือนกับต้องมนต์ตลอด น่าโมโหที่ฉันยังมองหน้าเธอได้ตลอดแม้ว่าเธอจะทิ้งฉันไป”
“_”
“เราควรไปตามลูก ฉันอยากคุยกับพาขวัญ”
“ปล่อยเธอไป เธอไปทะเลกับแฟน พาขวัญส่งรูปให้ฉันดูต
