EPISODE 8 จับเมียมาง้อ
1446 Words
Bad Boy 8
“ไหนดูดิ เป็นอะไรรึเปล่า”
รามจับร่างบางหมุนไปมาเพื่อสำรวจความเสียหาย เขาหมุนร่างเธอหลายรอบจนเจ้าตัวต้องขอร้องให้หยุด
“เฮียหยุดก่อน จะเป็นอะไรก็ตอนเฮียจับหมุนนี่แหละ”
“วันหลังห้ามเข้าใกล้น้ำมันอีก”
รามสั่งเสียงเข้มแต่แววตาแสดงความห่วงใยอย่างเห็นได้ชัด
“เฌอไม่เป็นไรสักหน่อย”
“ยังจะมาเถียง”
เฌอริตาเบ้ปาก ก้มลงสำรวจรามบ้าง
“เฮียเหอะ โดนตั้งเยอะ”
“แค่นี้ ไกลหัวใจ”
รามว่าอย่างไม่ใส่ใจเท่าไหร่ ผละออกไปกดเรียกแม่บ้านให้เข้ามาเก็บกวาดครัว
“ทำเป็นเก่งแล้วอะไรห้ะที่ใกล้หัวใจ”
สายตาเจ้าเล่ห์หันมองเฌอริตา หันกลับมามองเฌอริตาคว้าแอบบางเข้าหาตัว
ก้มลงกระซิบข้างหูขาวสะอาด
“อยากรู้จริงหรอ ว่าอะไรใกล้หัวใจ”
การกระทำวาบหวิวของเขาทำเอาสาวสวยขนลุกซู่รีบดันอกเขาออกห่าง
“ไปทายากันเดี๋ยวก็พุพองใหญ่โต”
พูดจบเฌอริตาก็เดินนำออกมาด้วยใบหน้าแดงก่ำ
รามกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะเดินเข้าไปในโซนห้องนอนตามเฌอริตา
“เฮีย เฌอจำได้ว่าอุปกรณ์ทำแผลอยู่ในตู้นี้ไม่ใช่หรอ”
เฌอริตาถามขึ้นเมื่อไม่เห็นว่าสิ่งที่เธอตามหาอยู่ที่เดิม
“น่าจะอยู่แถวโต๊ะทำงานฝั่งนู้น”
“อ้าว ทำไมอยู่ตรงนั้นล่ะ”
คิ้วสวยเลิกขึ้น รามไหวไหล่เล็กน้อยก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา
“เฮียราม” เฌอริตาเรียกชื่ออีกคนเสียงเข้ม
“เมื่อวานมีเรื่ิิองนิดหน่อย”
“เฮ้อ เฮียนี่นะ ดูแลตัวเองบ้างได้ไหม จะมีเรื่องอะไรบ่อยขนาดนี่”
รามมองตามร่างบางที่กำลังเดินไปหยิบอุปกรณ์ทำแผลพร้อมทั้งบ่นเขาด้วยความรู้สึกดีที่บอกไม่ถูก
จริงๆเขาควรจะรำคาญที่โดนบ่นแต่เสียงหวานน่าฟังของเธอกลับทำให้เขาฟังแล้วมีความสุขเสียอย่างนั้น
“เจ็บบอกนะ”
เฌอริตาพูดด้วยสีหน้าเป็นกังวล ทายาลงบนรอยแดงบนต้นแขนเขาแผ่วเบา
“เลิกทำหน้าเหมือนฉันจะตายได้มั้ย”
เพี๊ยะ
“ตีทำไมวะ”
“ปากไม่ดี อยู่นิ่งๆเลย ฉันกำลังทายาไม่เห็นรึไง”
รามอมยิ้มก่อนจะถอดเสื้อตัวเองออกโยนไปอีกทาง อวดหุ่นกำยำน่าสัมผัสของตัวเอง
“เฮ้ย เฮียจะถอดทำไม 0_0”
“ร้อน”
“แอร์20องศาเนี่ยนะ”
“ใช่ มีปัญหาหรอ”
ไม่พูดเปล่า รามยังพาดแขนข้างที่ว่างบนพนักโซฟา เลยเหมือนกับว่าเขาโอบสาวสวยที่กำลังทายาให้เขาอยู่กลายๆ
“ทาแถวคอให้ด้วยดิ มันแสบๆอะ”
“จริงหรอ ไหนดูหน่อย”
คนโดนล่อลวง โน้มตัวสำรวจรอยแดงบนคอของอีกคนซึ่งมันมีรอยแดงจากการโดนน้ำมันอยู่จริง
“เฮียแดงมากเลยอะ”
“อืม”
ตอนนี้รามไม่สนใจเรื่องแผลแต่สิ่งที่เขาให้ความสนใจคือใบหน้าสวยหวานของเธอต่างหาก
“เดี๋ยวเฌอทายาให้นะ”
เฌอริตาเองก็ไม่ได้ทันระวังเรื่องอื่นเพราะมัวแต่กังวลเรื่องแผลของเขาที่เกิดจากการช่วยเธอเหมือนกัน
“เสร็จแล้ว เพี้ยง หายนะคะ”
เฌอริตาเป่าเบาๆหลังจากทายาให้เขาเรียบร้อยพร้อมทั้งยิ้มกว้างส่งให้
“เธอทำตัวเองนะเฌอ”
“อะไรคะ...?”
ริมฝีปากร้อนประกบลงบนปากนุ่ม กดศีรษะเธอไว้ไม่ให้หันหนี
เฌอริตาตกใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเอนอ่อนไปตามความหวานและร้อนแรงที่เขามอบให้
“อื้ม เฮียราม”
“ครับคนสวย”
เฌอริตาผละออกจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของสามีที่ได้มาแบบไม่ตั้งใจของเธอพลางกัดริมฝีปากอย่างใช้ความคิด ว่าควรพูดสิ่งที่เธอตั้งใจมาบอกดีมั้ย
“อย่ากัดปากตัวเอง เอาไว้ให้เฮียกัดคนเดียว”
รามจุ๊บเบาๆบนริมฝีปากเนียนนุ่ม อุ้มร่างบางขึ้นมานั่งคร่อมบนตักโดยหันหน้าเธอมาทางเขา
“จะพูดอะไรครับคนสวย”
มือหนาคลอเคลียกรอบหน้าเรียว ทัดผมที่ตกลงมาปรกหน้าให้เธอ
“เฌอขอโทษนะที่วันนั้นไล่เฮีย”
แม้ความดีใจจะทำให้เขาอยากฟัดคนตักเต็มที่แต่แผนการบางอย่างทำให้เขาต้องข่มความดีใจนั้นไว้
“ไม่เป็นไรหรอก เฮียก็แค่เสียใจนิดหน่อย”
รามว่าพลางเซมองไปทางอื่น นั่นทำให้คนตั้งใจมาง้อยิ่งรู้สึกไม่ดี
“ขอโทษจริงๆ เฌอน่าจะฟังเฮียก่อน”
“นั่นสิเนอะ”
รามยังคงแกล้งเมินเธอต่อ
“นี่ก็เอาหมูมาง้อแล้วไง”
เฌอริตารีบพูดเพราะเธอตั้งใจมาทำอาหารง้อรามจริงๆ
“อันนั้นหายโกรธเรื่องที่ไล่แต่ยังไม่หายโกรธเรื่องที่เธอเห็นไอ้เฮียนั่นเป็นคนดีหรอกนะ”
“ก็เฌอไม่รู้จริงๆนี่นาว่าน้องเขาจะชอบ”
หญิงสาวก้มหน้านิ่ง ปกติเธอเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งสุดๆและไม่ค่อยแคร์ใครยกเว้นคนในครอบครัว
ซึ่งเธอเองก็ไม่รู้เลยว่ารามเข้ามาอิทธิพลกับชีวิตเธอขนาดนี้ได้ยังไง
“ง้อแบบเมียดิเดี๋ยวหายโกรธ”
เฌอริตาหรี่ตามองหน้ารามก่อนจะเข้าใจความหมายเมื่ือมือหนาสอดเข้าไปใต้เสื้อสายเดี่ยว ลูบแผ่นหลังเธอ
“เฮีย”
“ขอกินนะครับ ไม่ได้กินมาตั้งนานแล้ว”
หลังจากมีอะไรกันครั้งแรก เฌอริตาก็ไม่เคยอนุญาตให้รามทำอะไรมากกว่าจูบอีกเลย
รามจะมีแหกกฎบ้างแต่ก็ได้แค่ลูบๆคลำๆเธอเท่านั้น
“ไม่เอา”
“ไม่ง้อเฮียแล้วหรอ หืม”
ลมหายใจร้อนเป่ารดต้นคอขาวเนียนก่อนจะเขาจะกดจูบแรงๆฝากรอยแดงสีกุหลาบไว้บริเวณต้นคอ
“แบบนี้ อื้ม มันเกินไป”
ครั้งนี้รามรุกหนักกว่าทุกครั้ง ทุกจุดที่เขาสัมผัสก็รู้สึกร้อนรุ่มกว่าทุกครั้ง
“ผัวเมียเขาง้อกันแบบนี้ทั้งนั้นแหละคนสวย”
ริมฝีปากร้อนพรมจูบทั่วบริเวณคอระหงจนมาถึงเนินอกขาวเนียว
“นี่ได้ใส่เสื้อคลุมมารึเปล่า”
รามถามขึ้นพลางปลดสายเดี่ยวออก ในเมื่อเขาห้ามเธอแต่งตัวแบบนี้ไม่ได้
เขาเลยให้เธอใส่เสื้อคลุมเวลาไม่มีเขาอยู่ด้วยแทน เรียกว่าเป็นข้อตกลงที่เจอคนละครึ่งทาง
“ใส่เสื้อสูทคลุมมา”
“แล้วไป”
เมื่อได้คำตอบที่พึ่งพอใจ เขาเลยเริ่มเชยชมความงามของสิ่งตรงหน้าต่อ
เพราะสวยแบบนี้ไงเขาถึงหวงนัก
“อื้ม เฮียราม”
“นมหนูแมร่งนิ่มโคตร”
จมูกโด่งเป็นสันส่ายไปมากับหน้าอกอวบอิ่มก่อนจะใช้ลิ้นร้อนตวัดยอดปทุมสีสวยจนคนโดนดิ้นไปมา
“ซี๊ด เฮียราม”
“ไหนเรียกเฮียรามขาสิคนสวย”
“อ๊า เฮียรามขา”
เสียงกระเส่าส่งเสริมให้ลูกชายเขาตื่นตัวมากยิ่งขึ้น จนรามต้องยกร่างบางขึ้นเมื่อถอดกางเกงของตัวเองและเธอออก
“ตกลงจะง้อเฮียมั้ย หืม”
รามแกล้งถาม ถูไถความใหญ่โตไปกับดอกไม้งามที่เปียกชุ่ม
“อื้อ ง้อก็ได้ ซี๊ด”
เฌอริตากัดปากครางเมื่อโดนรามดูดดึงยอดปทุมแรง
เธอไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมครั้งนี้ความต้องการของเธอที่มีต่อรามมันมากเหลือเกิน
“ถ้าอย่างนั้นก็จับมันเข้าไปเลยคนสวย”
มือเรียวจับความใหญ่โตจ่อช่องทางรักเธออย่างเก้ๆกังแต่มันกลับทำให้คนโดนปรนเปรอแทบขาดใจ
“อ๊า คนสวยใส่แล้วนั่งทับมาเลยครับ”
รามค่อยๆสอนเธออย่างใจเย็น มือคอยช่วยปรนนิบัตินวดเฟ้นเต้างามสร้างอารมณ์ให้เธอด้วย
“ซี๊ด เฮียมันแน่น”
ใบหน้าสวยเหยเกเมื่อมันเข้าไปได้แค่ส่วนหัส
“ก็เมียฟิตแถมของผัวใหญ่หนิครับ”
“เฮียรามทุเรศ >_<”
“มาเฮียช่วย”
รามจูบปากเธอแรงก่อนจะกระแทกสวนความใหญ่โตเข้าไปทีเดียวมิดด้าม
ปัก
“กรี๊ด / อู้ว”
“อิเฮียแหกหมดแล้ว ซี๊ด กระแทกมาได้ อ๊า”
“ตอนนี้ไม่แหกหรอกครับคนสวย แต่พรุ่งนี้ไม่แน่”
“เฮียหมายความว่าไง”
รามไม่ตอบแต่ดึงเธอลงจูบแทน ทั้งที่ยังแช่ลูกชายให้ได้ทำความคุ้นเคยกับเธอไว้อย่างนั้นก่อนที่จะบรรเลงเพลงรักเร้าร้อน
จะให้ทำยังไงได้ เมียเขาสวยเด็ดซะขนาดนี้ กินยังไงก็คงไม่อิ่มหรอก
————————-
ตอนอ่านวนอีกรอบ ไรท์กรี๊ดไปถึงดาวอังคารเลยอ้อ
เฮียรามคือผัวมโนคนต่อไป งื้อ
- Writer
