ตอนที่ 6 กังวล
875 Words
@เช้าวันต่อมา
@มหาวิทยาลัย
"เมล"
"เมล!"
"อะ..อะไรแตงกวา!" หญิงสาวหน้ามุ่ยใส่เพื่อนทันทีเมื่อแตงกวาเรียกชื่อเธอเสียงดังขนาดนี้
"เป็นอะไรห๊ะ! เรียกอยู่ตั้งนาน"แตงกวาที่เรียกชื่อเพื่อนมาแล้วมากกว่าสามครั้ง แต่เพื่อนสาวกลับนั่งเหม่อเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ หรือเมลมีอะไรไม่สบายใจอย่างนั้นเหรอ เช้านี้ทำไมถึงดูไม่สดใสเอาเสียเลย
"เมื่อคืน ฉันเจอพี่พายุ" เมลตัดสินใจบอกความจริงกับเพื่อนเผื่อแตงกวาจะช่วยคิดได้ว่าเขามีจุดประสงค์อะไร
"เจอพี่พายุ!"
"เบาๆสิแตงกวา" มือเรียวรีบปิดปากเพื่อนรักเอาไว้ทันที เมื่อแตงกวาส่งเสียงดังจนคนรอบข้างหันมามองทั้งแถบแบบนี้ เมลรีบก้มหัวให้นักศึกษาเหล่านั้นไปอย่างขอโทษขอโพย เพราะมีบางคนที่นั่งอ่านหนังสืออยู่แถวนี้ด้วย
"แกเล่ามา! เล่ามาให้หมด! หรือไปกินกันมาแล้ว!"
"บ้าเหรอ!" เมลตอบกลับน้ำเสียงกระซิบกระซาบเพราะกลัวคนรอบข้างจะได้ยิน ที่จริงก็ไม่ใช่ว่าเจอหรอกแต่เขานั่นแหละที่เข้ามาทักเธอก่อน แต่มาแบบนี้เมลเองก็ไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่
"ยังไง!" สายตากดดันให้เพื่อนรีบพูด ถ้าเป็นเรื่องคนอื่นแตงกวาคงจะไม่สนใจเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นเรื่องพี่พายุไม่ว่าเขาจะก้าวเท้าเดินไปทางไหนเธอสนใจหมด
"เขาเข้ามาทักฉัน" เมลตัดสินใจบอกอย่างนั้นเพราะมันจะดูซอฟต์กว่าถ้าบอกว่าเขามาทำรุนแรงกับเธอ
"แล้วไงๆ"
"เขาเดินเข้ามาถามฉันว่า ไหนว่า..ฉันชอบเขา"
"ห๊ะ! พี่พายุเนี่ยนะ!" แตงกวาคิดไปตามคำพูดของเพื่อน มันจะมีเหตุผลอะไรล่ะนอกเสียจากอีกฝ่ายดูน้อยใจเพื่อนของเธอ
"แล้วทำไมเขาถามแกแบบนั้นอะรู้มั้ย"
"ไม่รู้เหมือนกัน"
".." แตงกวาที่งงเป็นไก่ตาแตกเหมือนกันว่าจะมีเหตุผลอะไรให้พี่พายุคนนั้นมาถามเพื่อนเธอแบบนี้ หรือว่าพี่พายุจะชอบเมลเพื่อนเธอจริงๆเสียแล้ว ถ้าเป็นแบบนั้นคงไม่เสียงแรงคนเชียร์อย่างเธอ
"อย่า..ห้ามคิดแบบนั้น มันไม่มีทางเป็นไปได้" เมลห้ามเพื่อนทันทีเมื่อรู้ทันสายตา คบกันมานานขนาดนี้อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่แล้วไหม
"แล้วต้องให้คิดแบบไหน ถ้าไม่ใช่พี่เขาก็ชอบแกเหมือนกันจริงๆ"
".." เมลคิดไปตามคำพูดของเพื่อน หรือว่าอีกคนจะชอบเธอจริงๆ แต่มันจะเป็นไปได้ยังไงในเมื่อเขาไม่เคยมองเธอด้วยสายตาแบบนั้นเลย แล้วจะมาชอบเธอได้ไงกัน หรือเขามีแผนอะไรที่จะแก้เผ็ดเธออย่างนั้นเหรอ เพราะเขาทิ้งท้ายเอาไว้ด้วยนิว่าคนที่เข้าไปในโลกส่วนตัวของเขาแล้วเขาจะไม่ปล่อย แต่นั่นมันแค่คำพูดของแตงกวาไหมเธอไม่เกี่ยว
"เมล.. แกระวังไว้นะ!"
"ระวังอะไร!" หญิงสาวที่ใจไม่ดีอยู่แล้วตอนนี้ยิ่งหน้าเสียเข้าไปใหญ่ เมื่อเห็นใบหน้าและคำพูดที่ดูจริงจังของเพื่อนแบบนั้น
"หรือว่าพี่เขาอาจจะหึงที่แกไปเที่ยวกับหนุ่มๆก็ได้"
"บ้าไปละ ฉันก็เที่ยวกับแกมาตลอดไม่เห็นมีใครว่าอะไร" ถึงจะว่าแบบนั้นแต่ใจคิดดีไม่ได้เลย ไม่สิ ไม่ใช่หรอกที่พี่พายุจะมาชอบแล้วหึงคนอย่างเธอ เขาเป็นคนที่เดาใจยากเพราะไม่ค่อยแสดงสีหน้าท่าทางอะไร เขาแค่อาจจะเข้ามาแกล้งเธอเพราะเธอเดินเข้าไปรบกวนเขาก่อนก็เป็นได้
"ไปร้านเฮียกับกูมั้ย" เจ้านายถามเพื่อนเมื่อเลิกเรียนกันแล้ว วันนี้เข้าไม่อยากเข้ารับน้องเพราะเหนื่อยและเพลียจากการเที่ยวเมื่อคืน ยังดีแค่ไหนที่เขาอุตส่าห์ถ่างตาตื่นขึ้นมาเรียนได้ อาการเมาค้างแบบนี้มันต้องได้แก้คอสักหน่อยคงจะดี
"ไปดิ" พายุว่าก่อนจะเดินนำหน้าเพื่อนไป วันนี้เจ้านายมารถคันเดียวกันกับเขาเพราะเมาจนไม่สามารถขับรถมาเรียนเองได้ พายุที่รับหน้าที่เป็นคนขับเลื่อนรถออกมารับคนที่ยืนรอด้านนอก ก่อนที่พวกเขาจะมุ่งไปยังคลับของเฮียเจ้านายกัน
@บนรถ
"เออ! เมื่อคืนกูลืมถาม มึงไปไหนมา" เจ้านายที่นึกขึ้นได้ว่าเห็นเพื่อนเดินไปทางฝั่งห้องน้ำผู้หญิง เอ่ยถามด้วยความแปลกใจ
"ทำธุระ" พายุตอบเสียงเรียบ
"นั่นมันห้องน้ำหญิงกูดูอยู่!"
"แล้วถามทำไม?"
"เอ้าไอ้นี่ ก็กูสงสัยว่ามึงไปทำอะไรทางห้องน้ำหญิงล่ะ หรือไป.."
"ไร้สาระ!" พายุรีบพูดตัดประโยคเมื่อรู้ทันความคิดเพื่อน คนอย่างเขาถ้าจะเอากันไม่มาแอบทำในที่แบบนี้หรอก
"ให้มันจริง!" เจ้านายทำปากมุบมิบออกมา เขาไม่เชื่อหรอกว่าพายุจะไม่สนใจใครเลยจริง ๆ อย่างน้อยพวกเขาก็เป็นผู้ชายไหม อยู่ท่ามกลางสาวสวยนุ่งสั้นแบบนั้นมันก็ต้องมีบ้างล่ะ
- Writer
