ใบหน้าหวานค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้นเมื่อรู้สึกถึงความอุ่นวาบที่ตรงกลางกาย กะพริบเปลือกตาคู่สวยช้าๆอย่างประมวลเหตุการณ์ทั้งหมด ไม่ใช่ว่าเธอไม่รู้ว่าตัวเองโดนอะไร แต่แค่ไม่รู้ว่าสลบไปตอนไหน เลื่อนสายตาไปหยุดลงที่ตรงปลายเตียงก็เห็นใบหน้าที่คุ้นเคยแต่เขาไม่ได้สบตาเธอ
"ตื่นแล้วเหรอ" พายุละสายตาออกจากตรงนั้นที่บอบช้ำเพราะฝีมือของเขา เพื่อนสาวแนะนำให้เขาทำความสะอาดถ้าไม่ยอมให้เธอเป็นคนทำ เพราะมันอาจจะทำให้แผลตรงนั้นติดเชื้อได้ "เธอสลบไป"
ว่าที่คุณหมอได้จัดการให้ออกซิเจนอยู่ร่วมชั่วโมงรวมทั้งยาผ่านทางสายน้ำเกลือ พอหญิงสาวอาการเริ่มดีขึ้นพายุจึงอนุญาตให้เธอกลับไปนอนได้ น้ำเกลือหมดเมื่อไหร่เขาจึงจะเรียกหญิงสาวมาถอดเข็มออกอีกที
เมลดามองไปที่หลังมือของตัวเองที่มีเข็มน้ำเกลือติดอยู่ก่อนจะหันไปมองคนตรงหน้าอีกที แน่ล่ะเขาเล่นเธอแรงขนาดนี้เธอไม่ตายก็บุญแล้ว
"พัง"
"..." หญิงสาวรีบหุบขาของตัวเองลงทันทีเมื่
