รถสปอร์ตคันหรูเคลื่อนเข้ามาจอดที่ข้างตึกอาคารเรียนคณะมนุษยศาสตร์ ผู้คนบริเวณรอบๆต่างละสายตาจากสิ่งที่กำลังทำตรงหน้าแล้วหันมาให้ความสนใจกับรถหรูราคาแพงที่น้อยนักจะมีคนขับมาเรียน สายตาอยากรู้อยากเห็นจากคนรอบนอกที่พยายามจ้องมองเข้ามาที่ด้านในของรถ ทำเอาหญิงสาวไม่กล้าจะลง เมลบีบมือตัวเองแน่นอย่างรู้สึกประหม่า
"ไม่ลง?" พายุเลิกคิ้วถามเมื่อเห็นอีกคนยังคงนิ่งเฉย
"คนเยอะค่ะ" เธอจะกล้าเดินลงจากรถคันนี้ท่ามกลางสายตานักศึกษาหลายคนที่มองอยู่ได้ยังไงกัน ถ้าเขาเป็นคนดังของมหาลัยมีหรือที่คนจะจำไม่ได้ว่านี่มันเป็นรถของเขา แล้วอีกอย่างเขาก็รับปากเอาไว้แล้วว่าจะไม่บอกใครเรื่องนี้ ถ้าหากเธอเป็นคนลงรถไปแล้วเกิดมีใครจำได้ก็เท่ากับว่าเธอเป็นคนเปิดเผยเอง
ทำไมเขาร้ายอย่างนี้นะ
"อีกยี่สิบนาทีอาจารย์เข้าไม่ใช่?" คนเยอะแล้วไงอย่าบอกนะว่าอายที่มากับเขา
"พี่พายุเลื่อนไปจอดที่อื่นได้มั้ยคะเดี๋ยวเมลเดินมาเอง"
"ฉัน
