ร่างบางจำยอมให้อีกคนอุ้มเธอเดินเข้าไปในลิฟต์อย่างเงียบๆ ยกมือขึ้นคล้องที่คอของเขาเอาไว้เพราะกลัวว่าจะตกลงไป ความสูงของเขาพอเธอได้มาอยู่บนอ้อมกอดนี้แล้ว มองลงไปด้านล่างก็น่าจะเจ็บเอาการเหมือนกันหากเขาเผลอทำเธอหล่นลงไปจริงๆ "กลัว?" เมื่อเห็นสีหน้าเป็นกังวลของคนในอ้อมกอดพายุยกยิ้มเพียงนิด ตัวเล็กแค่นี้เขายังรู้สึกเหมือนอุ้มหมอนข้างอยู่เลย ไม่มีส่วนไหนที่จะหนักเกินไปเลยสักนิดหากไม่นับหน้าอกหน้าใจที่มันใหญ่เกินตัวของเธอ พายุปรับเปลี่ยนสีหน้าเป็นเรียบเฉยเมื่อเธอไม่ตอบอะไรกลับ แล้วยืนรอจนลิฟต์พาลงไปยังชั้นล่าง หลายสายตาที่มองมายังร่างสูงและคนในอ้อมกอดอย่างสงสัย หญิงสาวรีบซุกใบหน้าลงกับอกแกร่งเพราะไม่อยากให้ใครเห็นหน้า เรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องหน้าอายสำหรับเธออยู่แล้ว เมลอยู่ในเสื้อยืดและบ๊อกเซอร์ผู้ชายไม่ต้องเดาก็พอจะรู้ว่าโดนอะไรมา จมูกเล็กเผลอสูดเอาอากาศเข้าปอดเพราะเมื่อกี้เผลอกลั้นหายใจให้เ