EP 7 : ยินดีรับผิดชอบ

1085 Words

“ค่า~ ม่าสบายใจได้เลยค่ะ จะไม่มีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้น... / อ้าว ตื่นแล้วเหรอพิงค์” เฮือก! “...” ฉันได้แต่หันไปตามเสียงแล้วก็ตาลีตาเหลือกขึ้นมาด้วยความตกใจ ฉิบหาย! ...เฮี๊ย~ (อาพิงค์! ม่าล่ายยินเสียงผู้ชาย!) “อาจารย์ม่า อาจารย์!” (อาจางเหรอ อาจางบ้างลื้อถามกันว่าตื่งเลี้ยวเหรองั้นเหรอ! ล่าย! ล่ายเลยอาพิงค์! อั้วจาปายมาหาลัยลื้อเหลี๋ยวนี้!) ติ๊ด! “ม่า! อาม่า! ม่า~” ToT พิงค์อยากร้องห้าย~ หมวยอยากจะบ้าตาย~ T^T “คุยกับอาม่าเหรอ?” เฮียแกถามแบบ...โคตรใจเย็นเลย “อือ” คุยกับอาม่ากำลังจะจบแบบสวย ๆ แล้วด้วยแตคนที่มาทำให้ซงยคือเฮีย เฮี๊ย~ ฮื่อ ๆๆ อยากจะโวยวายแต่มานอนเมาเป็นภาระก็มากมายก่ายกองแล้ว มันไม่ได้อ่ะวีนเฮียแกไม่ได้หรอกเฮียแกแค่ทักทายปกติตามประสาพี่ที่มีรุ่นน้องมาค้างที่บ้าน T^T แม่งเอ้ยช้ำอยู่แล้วพอคิดถึงตรงนรี้ยิ่งโคตรช้ำไปกันใหญ่ “เป็นอะไรทำไมทำหน้าแบบนั้น เกิดอะไรขึ้นบอกเฮียมา” “...” ฉันมองหน้าเฮียฟลุ๊คแล้วก็ค่อย ๆ เบะปาก “พิงค์ บอกเฮีย” “คือ...” ฉันเริ่มต้นเล่นเหตุการณ์ให้ฟังว่าเมื่อวานกลับบ้านมาแต่ไม่ได้โทรบอกอาม่าว่าถึงแล้วก็ตามนั้นล่ะเล่าตั้งแต่ต้นจนจบ “เฮ้อ!” “ซวยเลยเฮีย เมื่อคืนน่าจะโทรบอกม่าก่อนจะได้ไม่เกิดเรื่อง” “หึ! สมควรแล้วที่เกิดเรื่อง ชอบหนีมาเมา” เฮียฟลุ๊คไม่เข้าข้างอ่ะ ไม่โอ๋ ไม่ปลอบ ไม่อ่อนโยนเลย -^- “เฮีย พิงค์จะทำยังไงดี” “เราคิดว่าไงล่ะ” “มืดแปดด้าน ไปมหาลัยตอนนี้ก็ไม่ทันหรอก ไม่มีชุดนักศึกษา” “หึ! เอาโทรศัพท์มา” “ฮะ?” ฉันส่งเสียงออกไปด้วยความงงมองเฮียฟลุ๊คที่ยื่นมือมารอเอาโทรศัพท์ “เอาโทรศัพท์มา” “เฮียจะเอาไปทำไร” “เอามา เฮียจะแก้ปัญหาให้” “ทำยังไงอ่ะเฮีย” “เอามา” แล้วจะดุทำไมคนยิ่งเครียด ๆอยู่ เฮียฟลุ๊คแม่งไม่อ่อนโยนเลย ฉันจำใจยื่นโทรศัพท์ให้เขา เฮียฟลุ๊ครับไปกดโทรออก โทรหาใครก็ไม่รู้ แต่อย่านะ อย่าโทรหาอาม่าเด็ดขาดไม่งั้นฉันตายยังเขียดแน่ T^T #PINK END #FLUKE TALK ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดด ติ๊ด! “สวัสดีครับอาม่า” “เฮีย!” “จุ๊!” ผมหันไปส่งเสียงให้ยัยเด็กขี้เมาเงียบซะ (ไอ๊หยา! ลื้อเป็งคายวะ!) “ผมเป็นรุ่นพี่พิงค์ครับ อาม่าจำฟลุ๊คได้ไหมครับ” (ฟุ๊ก! ฟุ๊กหนายวะ!) กูนี่นะจากฟลุ๊คกลายเป็นฟุ๊กไปแล้ว “ฟลุ๊คครับอาม่า รุ่นพี่พิงค์ที่เคยไปส่งพิงค์กับวีนัสที่บ้านอาม่าแล้วอาม่าก็ชวนกินข้าวไงครับ” ผมอธิบายให้อาม่าเธอฟังช้า ๆ ถึงแม้ว่าเสียงอาม่าจะโคตรตะเบ็งเลยก็ตาม (อ่อ ๆ อั้วจำล่ายเลี้ยว อาฟุ๊กหล่อ ๆ ที่อั้วเคยถัมว่าอยากเป็งผัวอาพิงค์รึเป่าช่ายม่าย) “ฮึ! ครับใช่ครับ” ผมเกือบจะหลุดขำออกมากับคำพูดนั้นของอาม่า ไปตั้งแต่ปีที่แล้วแต่อาม่าก็ยังจำได้ว่าเคยถามผมตอนกินข้าวว่าอยากเป็นผัวยัยหมวยหลานอาม่าไหม ตอนนั้นผมแทบสำลักขาหมูในคอตายโชคดีที่กินน้ำทัน (เลี้ยวลื้อช้ายเบอร์อาพิงค์โทมาหาม่าทำมาย นี่อย่าบอกนะว่าลื้ออยู่ล่วยกัน) “ครับ ผมอยู่กับพิงค์ครับ” (ลื้ออยู่ที่หนายกังอาตี๋) “บ้านผมครับอาม่า” “เฮีย!” / (ไอ๊หยา!) เสียงหลานกับอาม่าดังขึ้นพร้อมกับจนผมปวดแก้วหูได้แต่ยกนิ้วขึ้นแตะที่ปากเพื่อส่งสัญญาณให้พิงค์เงียบ แต่ดูเหมือนอีกคนจะนิ่งไม่ค่อยลงเท่าไหร่ เธอขยับปากกระซิบบอกให้ผมห้ามพูดให้ผมวางสายตลอดเวลาแต่ผมไม่ได้สนใจ พิงค์พยายามเดินมาใกล้เพื่อแย่งโทรศัพท์ผมก็เอามือดันหน้าเธอออกจนแทบหงายหลังด้วยซ้ำ “อาม่าอย่าเพิ่งตกใจครับ” (เก๊กซิมอ่า! ม่ายตกจายได้ยางงายหลานอั้วอยู่บ้างลื้อ มังบอกมังไปเรียงแต่มังไปอยู่บ้างลื้อได้ยางงานวะ นี่ลื้อกับอาพิงค์เป็งผัวเมียกันแล้วเหรออาตี๋ฟุ๊ก!) “เปล่าครับอาม่าไม่ใช่แบบนั้น อาม่าฟังผมอธิบายก่อนนะครับ” ไปกันใหญ่แล้วครับ หึ ๆๆ (อาธิบายอาราย ลื้อจาโกหกม่าเหรอ) “เปล่าครับ ผมจะพูดความจริงให้ฟัง อาม่าฟังผมก่อนนะครับ” ผมคุยกับท่านอย่างใจเย็น เข้าใจท่านทั้งหมดนั่นแหละ คนแก่ที่ไหนจะไม่ห่วงหลานยิ่งเป็นหลานสาวด้วย นี่ถ้ารู้ว่าหลานสาวชอบหนีมาเมาคงยิ่งนั่งเฝ้าเลยด้วยซ้ำ ผมเริ่มอธิบายให้อาม่าฟังว่าเมื่อวานพิงค์หนีมาเที่ยวที่ร้านของผม ตอนผมพูดออกไปคนข้าง ๆ ก็ตาลีตาเหลือกทำท่าอย่างกับจะลงไปดิ้นตายให้ได้แต่ผมไม่สนใจบอกอาม่าไปเลยจะได้ดัดนิสัยยัยเด็กขี้เมาไปในตัว ผมอธิบายแล้วก็บอกว่าเธอมานอนบ้านผมเพราะผมไปส่งไม่ไหวผมไม่สบายแต่ไม่ได้มีเรื่องชู้สาว แต่ที่พิงค์ไม่กล้าบอกความจริงตั้งแต่แรกเพราะกลัวโดนดุ (ม่ายช่ายว่าลื้อบอกอั้วแบบนี้เพราะจาปิกบังความสามพันของลื้อกับอาพิงค์ไม่ให้ผู้หย่ายรู้นะอาตี๋ฟุ๊ก!) อาม่าดูไม่ค่อยเชื่อลยครับ แต่ก็ไม่แปลกอาม่าเป็นคนที่แสบใช่เล่นผมเคยเจอท่านแล้วครั้งหนึ่งแล้วก็ฟังจากที่พิงค์เล่าให้ฟังบ่อย ๆ ก็รู้ว่าท่านแสบมาก แล้วก็ไม่เคยแปลกใจเลยที่ยัยหมวยหลานอาม่าแสบขนาดนี้ “ไม่ครับอาม่า ผมพูดความจริงทุกอย่างครับ” (แน่นาอาตี๋) น้ำเสียงจับผิดเต็มที่ผมก็เลยยิ้มออกมา ชอบอาม่าว่ะ อยากมีย่ามียายแบบนี้คงสนุกสนานดี “แน่ครับ ผมรับรองด้วยเกียรติของผมครับอาม่า ถ้าไม่ใช่แค่พี่น้องอย่างที่พูดถ้ามีเรื่องชู้สาวให้อาม่ารู้เมื่อไหร่ผมยินดีรับผิดชอบอาพิงค์ของอาม่าเลยครับ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more