“พลอยไม่อิจฉาคนอื่นเหรอ พ่อแม่คนอื่นเขาพาลูกไปเที่ยว ไม่ต้องทำงานอย่างนี้”
พลอยดาวยิ้มกว้าง “แต่พลอยก็ได้รู้จักคนเยอะ ได้ไปไหนมาไหนกับพ่อ ถือว่าเป็นกำไรชีวิตมากกว่าค่ะ”
ความคิดของลูกเป็นผู้ใหญ่กว่าที่คุณวิทยาคาดคิดไว้มาก ลูกสาวของเขาโตแล้วจริงๆ
“ยังไงก็ต้องพาคนนั้นมาให้พ่อพิจารณาดูสักหน่อย อย่างน้อยก็ให้พ่อสกรีนให้ก่อน”
พลอยดาวกลั้นยิ้มขำ ถ้าพ่อรู้เธอกับคุณกวิวัชร์มีความสัมพันธ์ถึงขั้นไหน พ่อคงจะไม่ช็อคไปหรอกนะ
“รับทราบค่ะคุณพ่อ” เธอคะยั้นคะยอให้พ่อกินข้าวเยอะๆ หางตามองที่โทรศัพท์มือถือที่วางไว้ข้างตัว เธอหันไปกดข้อความส่งหาคนที่ถูกพาดพิงถึง
พี่กั้ง : วันเสาร์บ่ายสามโมงนะครับ
น้องพลอย : ค่ะ
พี่กั้ง : ผมต้องเตรียมตัวอะไรเป็นพิเศษ
น้องพลอย : อย่าใส่สูทมาก็พอค่ะ
พี่กั้ง : รับทราบครับผม
แค่นึกรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของเขา พลอยดาวก็อยากหัวเราะออกมา แต่เหลือบตาขึ้นเห็นพ่อจ้องมองอยู่ เธ
