Intro

1172 Words
“เอาไงดีวะนังลิน??”              นักร้องสาวสวยประจำผับหรูพ่วงด้วยตำแหน่งเทรนเนอร์สอนท่าเต้นยืนขาสั่นอยู่หน้าประตูอย่างชั่งใจ อีกทั้งรองเท้าส้นเข็มที่เธอไม่ชอบสักเท่าไหร่ ส่วนใหญ่จะเน้นใส่รองเท้าผ้าใบหรือรองเท้าแตะเสียมากกว่า  ด้วยความที่ชื่นชอบเพลงจังหวะเร็ว ดังนั้นการเต้นจึงเป็นอีกอย่างที่เธอถนัดมาก แรกเริ่มของการทำงานที่นี่ ก็เพราะเงินเดือนมากโขพอควร เธอหวังจะทนทำงานที่นี่อีกสัก2ปี หาตังค์ใช้หนี้ให้พ่อแม่บุญธรรมก่อนแล้วค่อยออกไปทำงานด้านเอกสารตามที่เธอเรียนมา จะได้เลิกเป็นขี้ปากชาวบ้านและได้ตื่นเช้าไปทำงานกลับบ้านตอนค่ำดังเช่นคนส่วนใหญ่เขาทำกันเสียที ด้วยความที่เจ้าของเป็นชาวต่างชาติ "สกาย" จึงเป็นผับหรูหราโอ่อ่าเหมาะสำหรับนักท่องราตรีประเป๋าหนักยิ่งนัก และตอนนี้ เธอกำลังตัดสินใจทำเรื่องที่โง่เง่าที่สุดในชีวิตของเธออยู่ เพราะเงิน.. เงินจำนวนห้าล้าน คือข้อเสนอที่น่าตื่นเต้นจากมาเฟียหนุ่มชาวอิตาลี ผู้มีใบหน้าหล่อเหลาเอาการ แค่เธอเผลอสบตาแว้บหนึ่ง หัวใจเธอก็เต้นผิดจังหวะได้ โอ เขาช่างเป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์แฝงด้วยความน่ากลัวเหลือเกิน ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ แววตาดุจพญาเหยี่ยวกับรอยสักที่แสนจะน่ากลัว ทว่า กลับเรียกความสนใจให้เธอเหลียวมองอย่างน่าประหลาด รู้สึกอยากจะเพ่งพิศลายลักษณ์บนผิวเนื้อใกล้ๆยิ่งนัก แต่ข้อแลกเปลี่ยนนี่สิ ที่ทำให้เธอหวั่นกลัว นั่นคือ ... การขายตัว “อย่าให้นายผมต้องรอนาน” เสียงเร่งรัดจากชายฉกรรจ์ชุดดำซึ่งยืนอยู่หน้าห้องดึงเธอออกมาจากภวังค์เหม่อ “อืม จะเข้าไปแล้วน่า” อลินเบ้ปากพลางเปิดประตูเข้าไป อากาศภายในห้องที่เย็นจนขนลุกซู่ และความหรูหราไม่ได้ทำให้เธอตื่นตระหนกได้เท่ากับเขา เขาซึ่งกำลังนอนพิงหัวเตียงขนาดคิงไซค์เปลือยท่อนบน แต่ค่อยยังชั่วหน่อยที่ท่อนล่างไม่เปลือยตาม ในมือถือแก้วบรั่นดีพลางกระดกเข้าปาก สายตาโลมเลียชุดเกาะอกรัดรูปสั้นจุ๊ดจู่ของเธออย่างหื่นกระหาย ริมฝีปากแดงแจ๋เม้มเข้าหากันแน่น ตอนนี้เขาคงไม่รู้สินะว่านังอลินคนนี้มันกลัวแทบแย่ แต่แสร้งเชิดหน้าขึ้นยิ้มให้กับเขาทำทีท่าเสมือนว่าก๋ากั่นนักหนา             มาเฟียหนุ่มมองหล่อนตั้งแต่เรือนผมยาวดัดเป็นลอน ไล่ลงมาถึงเนินเนื้อตูมใหญ่ที่ล้นเกาะอกออกมา หน้าท้องแบนราบเอวคอดกิ่วเลยมาถึงส่วนโค้งตรงสะโพกเด้งงอนน่าขยำ ขาเรียวเล็กขาวเนียน ดูแล้วน่าจับแข้งขาพลิกแพลงเปลี่ยนท่วงท่าไปมายิ่งนัก แค่มองเรือนร่างภายนอกก็ทำให้น้องชายของเขาเหยียดขยายแล้ว  เจอเธอครั้งแรกในผับของพอล และปฏิเสธไม่ได้เลยว่า อยากจะสอดใส่ตั้งแต่แรกเห็น ข้อเสนอหนึ่งแสนบาทในครั้งแรกอาจจะน้อยไป ทำให้เขาทุ่มไม่อั้นยอมควักตังค์จ่ายห้าล้านเพียงเพื่อได้มีอะไรกับแม่สาวหน้าเงินคนนี้สักครั้งให้น้องชายตรงหว่างขาหายอยาก            “ขึ้นมาบนเตียงสิ ฉันไม่มีเวลานาน”               “แล้ว..เอ่อ”               “เช็คเงินสดห้าล้านวางอยู่บนนั้น”            อลินหันไปมองตามเขา เธอเอียงคอเหลือบสายตาเห็นเลขห้าตามด้วยเลขศูนย์อีกหกตัว มันทำให้เธอสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆพลางเรียกความกล้าให้กับตัวเอง             เจ้าหล่อนเดินเข้าใกล้เขา สูดกลิ่นน้ำหอมจากเขาที่ทำเอาแข้งขาเธอแทบอ่อนยวบ แต่ต้องทนใจแข็งหยิบแก้วในมือใหญ่มาชงเหล้าให้อย่างชำนิชำนาญ               “หวังว่าคงอ่านข้อตกลงแล้วเป็นอย่างดี” สายตาคมมองใบหน้าสวยขณะที่หล่อนกำลังรินบรั่นดีลงแก้ว             “ค่ะ ห้ามจูบปาก และคุณจะไม่เล้าโลมใดๆฉัน และที่สำคัญห้ามแบล็คเมล์คุณ หากฝ่าฝืน..เอ่อ นั่นคือความตาย”                “ดี ..  รีบขึ้นมาบนเตียงซะ ฉันไม่มีเวลามาก”              อลินวางแก้วลงบนโต๊ะ ร่างอรชรนั่งลงยองๆเพื่อถอดรองเท้าออกแล้วคลานขึ้นไปนั่งบนเตียงกว้าง เธอกลั้นใจเงยหน้าขึ้นมาสบสายตาของเขาแล้วยิ้มหวานให้ ในขณะที่เขาใช้สายตาโลมเลียสัดส่วนของเธอโดยเฉพาะหน้าอกที่มันเด้งดึ๋งและใหญ่เกินตัว ส่วนสำเนียงของเธอฟังแล้วน่าจะเก่งพอตัว ก็คงเพราะรับงานต่างชาติบ่อย ริมฝีปากได้รูปยิ้มเหยาะให้กับแม่สาวขายบริการที่เก่งภาษาอังกฤษแต่ดันเลือกมาหาเงินง่ายๆแบบนี้ อลินนั่งพับเพียบบีบมือตัวเองแน่น พยายามจะขึ้นคร่อมเล้าโลมตามที่เคยซ้อมไว้ก็ไม่กล้า เพราะสถานการณ์จริงกับเวลาที่ยัยน้ำหวานสอนเธอกับหมอนข้างมันต่างกันนัก                'พยายามนึกถึงหนังโป๊ที่เธอเคยดูเข้าไว้นะยัยลิน อย่าให้เค้าโมโหเชียว เงินห้าล้านนี้จะช่วยเปลี่ยนชีวิตเธอได้มาก จากที่ตั้งใจจะทนทำงานในผับ2ปี ก็จะได้ออกไปในวันนี้พรุ่งนี้แล้ว' เธอเรียกความกล้าให้ตัวเองในใจ           “ถอดกางเกงให้ฉัน”              “คะ..  ค่ะ คุณแดเนียล” มือเล็กสั่นเทาพยายามปลดกระดุมให้เขา ทำไมมันไม่เหมือนที่เธอเตรียมไว้กับยัยน้ำหวานเลยนะ น้ำหวานคือเพื่อนสนิทของเธอ หล่อนเป็นคนชักชวนอลินมาทำงานที่นี่ด้วยกัน นิสัยของทั้งคู่ค่อนข้างจะแตกต่างกันอยู่ น้ำหวานเป็นหญิงสาวรักสนุก หากคืนไหนต้องใจผู้ชายหล่อๆก็หิ้วกลับไปนอนห้องหลังเลิกงานเสมอ และมักจะแอบรับจ๊อบหลังเลิกงานกับเสี่ยเงินหนาเวลาที่หล่อนกระเป๋าแห้ง แม้อลินจะไม่เคยทำเรื่องพวกนี้ แต่ความที่เป็นเพื่อนสนิทไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดเธอมักจะถูกเหมารวมว่าเป็นแบบนั้นด้วยเสมอ . . ...แกห้ามร้องไห้หรือทำเงอะๆงะเด็ดขาดนะยัยลิน ไม่งั้น เค้าอาจจะเป่าหัวแกตายข้อหารำคาญแน่... ..แกต้องยิ้มให้เค้า ยิ้มหวานๆ จับน้องชายเค้าแล้วดูดมันแรงๆเหมือนในหนังโป๊.. . .             อลินแทบผงะเมื่อเจ้าท่อนใหญ่มันเด้งออกมาจากกางเกงใน ขนาดใหญ่เท่าๆกับข้อมือเธอ ส่วนปลายหัวบานสีแดงน่ากลัวจนเธอต้องรีบหลับตาปี๋ อลินไล้ปลายนิ้วมือที่ัยังสั่นอยู่วนไปมาบนแท่งเขื่องทั้งที่ตอนนี้แทบจะเป็นลมอยู่แล้ว แม่เจ้า อะไรจะใหญ่ขนาดนี้! แค่จะอ้าปากดูดไม่รู้จะทำได้ไหม ไม่อยากจะนึกไปถึงการสอดใส่เลย
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD