ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ลินเอ๊ย ..นังลิน เปิดประตูให้แม่เข้าไปหน่อย”
แกร๊ก
ร่างบางเดินสะลึมสสะลือไปเปิดประตูให้มารดา เธอมาถึงได้เป็นวันแล้วแต่ไม่มีใครอยู่บ้านสักคน
“แกไปหามาห๊า? ทำไมสภาพถึงได้เป็นแบบนี้ ต๊าย ดูสินังลูกคนนี้ ใครดูดคอมา ทำไมไม่รักตัวเองบ้างเลย เห้อ”
“ฉัน ...เห้อ ช่างเหอะแม่ สัญญาว่าจะไม่ทำตัวแบบนี้อีกแล้ว”
“ไม่มีโอกาสให้อีกแล้วนะลิน แกต้องแต่งงานกับพ่อโด่งให้ไวที่สุด”
“แม่ แม่พูดอะไรออกมาน่ะ”
“พ่อแม่คิดดีแล้ว เพราะ..
=br=
“แม่เอาเงินที่ฉันบอกให้ไปหาทำเลดีๆเปิดร้านขายของไปเข้าบ่อนหมดใช่มั้ย" อลินชิงตอบแทนอย่างรู้ทัน
"ก็.."
"นี่แม่คิดจะทำอะไรอยู่?"
“ก็หาสิ่งที่ดีที่สุดให้แกไง”
“แม่ หนูไม่ต้องการคำตอบแบบนี้ หนูอยากรู้ว่าเงินก้อนนั้นไปไหน มันไม่ใช่ร้อยสองร้อยนะแม่ ทำไมมันหมดเร็ว”
อลินรู้สึกขาอ่อนยวบ เงินพวกนั้น มันแลกกับความบริสุทธิ์ของเธอและความเจ็บปวดมากมาย
“มึงจะมารำเ
