ร่างใหญ่เดินลงจากเครื่องบินส่วนตัวก้าวเท้าฉับๆนำหน้าลูกน้องเกือบสิบคนเข้าไปในป่าใหญ่ ในขณะที่มีเครื่องบินของฝรังโก้อีกลำที่ลงจอดตามมาติดๆ เมื่อแดนิโล่เดินเข้าไปเรื่อยๆ จึงหลงเหลือเพียงลูกน้องสองคน คือเคลวินและวิลเลี่ยม ส่วนที่เหลือต่างรอดูแลความปลอดภัยด้านนอก สมุนทั้งสองงุนงงไม่น้อยที่จู่ๆนายเขากลับอิตาลีแบบไม่มีเหตุผล ทั้งที่บอกว่าขอเวลาอยู่กับสาวไทยที่ชื่ออลินอีกสักสามวัน ถ้าให้เดาคงจะเป็นเพราะทะเลาะกันแน่นอน
“เอ่อ นายทานอะไรหน่อยไหมครับ” เคลวินถามขณะเดินตาม
“กูไม่หิว"
“สาวไทยคนนั้น ทำอะไรให้ไม่พอใจเข้าล่ะครับ”
“เงียบน่า ไอ้เค”
“เห้อ ก้ผมเป็นห่วง เห็นนายเงียบเกินไป ใจคอไม่ดี งั้นเอางี้ ให้คนไปติดตามเธอดีมั้ยครับ เผื่อนายจะอุ่นใจ ไม่ฟุ้งซ่าน”
“ไม่เสือกสักเรื่องได้มั้ยไอ้เค ผู้หญิงคนนั้นไม่มีค่าพอให้กูต้องติดตามห่าเหวอะไร ฉะนั้น มึงเดินตามกูไปเงียบๆจะตายไหม!!”
“อ่อๆ ครับๆ”
“ฮ่าๆๆ ก
