เวลา 18:47 น. แพรณารารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาตอนเย็นๆ ได้กลิ่นหอมๆ ของอาหารจึงลุกขึ้นจากเตียง แล้วเดินตามกลิ่นออกไป และภาพที่เห็นคือ...ออร์แลนโด้ในชุดผ้ากันเปื้อนกำลังทำกับข้าว หยิบจับนั่นปรุงนี่อย่างคล่องแคล่วราวกับเชฟมืออาชีพ แถมยังฮัมเพลงเบาๆ อย่างอารมณ์ดี ทำให้แพรณารานึกอายที่ยังทำกับข้าวได้ไม่เก่งเท่ากับอีกฝ่ายซึ่งเป็นผู้ชายเลย
“อ้าว! มิกิตื่นแล้วเหรอคะ พี่ว่าจะเข้าไปปลุกอยู่พอดี เหลืออีกนิดเดียวก็จะเสร็จแล้ว มิกิไปอาบน้ำก่อนแล้วค่อยออกมาทานข้าวครับ” ออร์แลนโด้เงยหน้าขึ้นมาก็เห็นสาวเจ้ายืนอยู่ที่ประตูด้วยท่าทางอึ้งๆ ‘หึ! ก็บอกแล้วว่าเดี๋ยวจะหลงรักผู้ชายอย่างเขาจนถอนตัวไม่ขึ้น’
“ค่ะ! งั้นเดี๋ยวมิกิไปอาบน้ำก่อนนะคะ” แพรณารารู้สึกกลัวกับสายตาวาบหวามของอีกฝ่ายที่ไม่น่าไว้ใจ
“ค่ะ เดี๋ยวเจอกันที่โต๊ะอาหาร เร็วๆ นะคะ ถ้าช้า...พี่จะเข้าไปช่วยอาบให้” คนหื่นเอ่ยแกล้ง
“บ้า! พี่อลันเลิกทำท่าทางหื่
