12

4365 Words

  “ขอโทษนะ! ผมจำไม่ได้!” ออร์แลนโด้เอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เย็นเฉียบ พร้อมกับกระชับรอ้อมแขนที่กำลังโอบกอดสาวเจ้าให้แน่นขึ้นอีก ‘ให้ตายสิ! วันนี้มีแต่เรื่องดีๆ ทั้งนั้นเลย’ แพรณารามองหญิงสาวที่ส่งยิ้มหวานมาให้คนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีทางพฤตินัยอย่างสื่อความหมาย ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนเดียวกับที่เจอในห้องน้ำบนเรือสำราญ The Lion Sea เมื่อวันก่อน “เชิญนั่งสิคะ คุณอิซซี่” แพรณาราเอ่ยชวนนางแบบดังที่กำลังหน้าเหวอกับประโยคที่ว่า ผมจำไม่ได้ “ขอบคุณค่ะ พอดีอิซซี่มาคนเดียว ขอนั่งร่วมวงด้วยคนนะคะ” หญิงสาวฉีกยิ้มก่อนจะรีบนั่งลงข้างๆ กับคนที่เธอหลงรักมานานอย่างดีใจ “คุณอิซซี่จะรับเครื่องดื่มดีอะไรครับ?” เชคาริกถามในฐานะเจ้าของร้าน “ขอเบียร์ดำแล้วกันค่ะ” อิซซี่หันไปบอก จากนั้นก็หันมาสนใจชายหนุ่มที่ไม่แม้แต่จะมองมาทางเธอ ‘เอาแต่ก้มดูยัยผู้หญิงแคระหน้าจืดนั่นอยู่ได้ หึ! นี่ยังไม่เบื่อมันอีกหรือ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD