Chapter 7
1059 Words
"Good morning ma, pa" sabay halik sa ina at ama sabay upo ni Giovanni sa upuan
"Did you sleep well iho?" Tanong Ng ina sa anak habang inabot ang ham and bacon na paborito ng anak sa breakfast.
"I am ma"
"What's your plan iho? ..I mean from day onwards do you have plans to do? Tanong Ng ama sa anak.
"None yet pa, aside from planning to put up non-profit org for out of school youth with Fibo, aside from that I have no other plans yet,maybe I will just wait for my for my ordination day" Sagot ni Giovanni sa ama sa pagitan Ng pagkain.
"Bakit next year pa anak ordination mo? Bakit hindi na lang gawin agad?" Sabat ni Esmeralda sa usapan ng mag ama.
Napatingin sa ina si Giovanni at nakangiting sumagot.
"Ma, that's the process, every seminarians should leave the seminary on the last year before the ordination to live outside the seminary"
"What's the point? You are all stayed there nine years, isn't enough that you are truly devoted on your chosen vocation" patuloy na Tanong Ng ina sa anak.
"Ma, we need to live like a normal people for a year or more outside that place to test if we are really destined to become a full pledge evangelizers of the word of God, if we can resist an earthly temptations at a given time maybe that's the time we can considered to be ordained" Mahabang paliwanag ni Gio sa ina.
Naaamuse si Esmeralda sa transformation ng anak, my son is already grown up man with positive outlook and disposition,at napaka gwapo ng anak ko, luhang kuha nito ang maamong mukha Ng asawa. Kung hindi lang nya ito pinagpari marahil pagkakaguluhan ito ng maraming babae sa taglay nitong kagwapuhan.
"Uhmmm, if you want Gio you can work in the company for the meantime while you are putting the non-profit organization for the school youth." Sabat ni Nicolas, Hindi ito nakatiis na hindi sumabay sa usapan ng mag ina dahil baka kung san mapunta usapan.
"I think that's the good idea Pa, I will be dropping one of these days at the company" sagot ni Gio sa ama
"Pero anak we have already hundred of scholars sponsored by our company, you don't need to put up another non-org for the school youth" si Esmeralda.
Napatigin sa ina si Gio at seryosong, nag salita.
"Ma I want to put up with my own a non-profit org, during our outreach activities when I was at the seminary, I encountered a lot of out of school youths who are somewhere in far flung areas in batangas and quezon province, I want to help them only even on their schooling"
Tintigan nya ang anak na may pag hanga,ibang iba na ang batang Gio na malambing, at teen ager na may kapilyuhan. Isa na iyon well grown man.
Sa kabilang dako, inip na inip na sa kabilang dako si Fibo sa tawag Ng kaibigang si Gio..
Pupuntahan nya na lang ito sa bahay Nila sa Corinthian Garden, sa loob loob nito...kukunin na lang Sana nito ang Susi Ng sasakyan ng tumunog ang kanyang cellphone. Agad nya ito sinagot.
"Pre akala ko di ka na tatawag eh, pupuntahan na Sana Kita dyan para daanan"
"Oh eto, san ba Tayo pupunta? Natatawang tanong ni Gio sa kaibigang seminarista..alam nyang atat na ito si Fibo gumala, base sa personalidad nito.
"Bahala na, scroll muna Tayo, saka na Tayo decide kung san Tayo pasyal"
"Okey you're the boss, daanan na lang Kita,.Ung Fica ko na lang gamitin natin"
"Anong Fica" nagtatakang Tanong ni Fibo sa kabilang linya.
"First car ko,di ba Fibo ka,Ibig sabihin First born, kung Fibo ka, ako may Fica"
"Hahaha baduy mo, sige na, Fica mo na lang gamitin natin. Sunduin mo na lang ako sa harap Ng gate Ng Dasmariñas Village umalis ka na dyan pre at malapit lang Naman Corinthian dito sa Dasma village"
Tumatawang ibinaba na ni Fibo ang telepono,at nag handa ng umalis.
.......
Ilang sandali pa natanaw na ni Gio si Fibo na nakatayo sa tabi Ng kalsada sa harap Ng gate Ng papasok sa Dasma village.
Inihinto nito ang kulay silver na mustang sa tapat mismo Ng kaibigang kapuwa seminarista.
"Sakay na," sabay bungad Ng mukha Ng binata pagkababa Ng powered window ng sasakyan
Agad sumakay si Fibo sa unahang sasakyan.
"Hanep ang gara ng sasakyan ni Father Giovanni," may pag hangang sambit nito sabay himas sa dasboard ng sasakyan.
"Drama mo, oh san Tayo? Tanong ni Gio at pinatakbo na ang sasakyan. Kahit siya ay nagandahan sa regalo ng mga magulang sa bago nyang sasakyan pagkakita nya dito Ng sunduin siya ni Mang Ramon.
"San Tayo? Dito at medyo nag dirty dancing sa pagkakaupo si Fibo.
Alam ni Gio kung ano ibig nito ipakahulugan.
"Umayos ka nga, para kang hindi nagpapari" Napapailing ngunit nangingiting saway ni Gio sa kaibigang seminarista.
"Bakit bro?, kaya nga Tayo pinalabas ng seminaryo para mag enjoy Tayo Ng isang taon bago ordinahan, di ba sabi
Satin Ng ating rector Na kailangan nating maranasanang ang mga bagay na nararanasan ng isang normal na tao..o isang lalaki sa paglabas natin kung talagang nasa pagpapari ang ating bokasyon" mahaba nitong paliwanag habang natatawa.
Napapailing na napapangiti na lang si Gio sa sinabi Nito habang nagdadrive.
"So plano mo isa un sa mga lugar na gusto mo puntahan?" Naaamuse na Tanong ni Gio sa kaibigan sabay sulyap dito.
"Bakit ikaw ba hindi?" Sabay titig nito sa kaibigan na nagdadrive.
"Tingin nga palad mo" hirit pa ni Fibo sa kaibigan.
Nagtataka man, ipinakita ni Gio ang kanang palad habang ang isang kamay ay nasa manibela.
"Ah kanya pala" sagot nito pagkatapos hawakan ang palad.
"Anong kaya pala?" nagtataka Tanong ni Gio.
"Kaya pala magaspang palad mo"
"Ano naman kinalaman Ng palad ko sa gusto mo puntahan hah?
Pinipigil ni Fibo mapatawa, base sa reaction ng mukha nito.Ngunit sinagot parin nito ang Tanong ni Gio.
"Kaya pala magaspang kanang palad mo kase masaya ka na kay Maria,hahahaha"
Kahit alam nitong kaya magaspang ang palad ni Gio ay banat ito sa pagbubuhat ng weights sa loob ng seminaryo at hindi lingid sa kanya na nag donate ang parents nito ng isang buong gym sa seminaryo at kumpletong gamit.
"Baliw, at umamba ng suntok si Gio sa kaibigan" lalong tumawa si Fibo sa reaction nito.
- Writer
