' When I Fall In love '

When I fall in love with you

Lahat nasa dining table na para mag almusal, pero hindi sila makapag simula dahil wala pa si Vane.

"Manang Sita, tinawag nyo na po ba si Vane?"

Tanong ni Shanaya sa mayordoma nila habang nilalagyan ng pancake ang plato ng anak. Nagugutom na kasi ito kaya pinauna na nyang pakainin.

"Opo Ma'am Shanaya, naka limang balik na nga po ako sa kwarto nya Ma'am."

Nagtatakang nagkatinginan ang Ama at Ina ni Vane sa isa't isa.

"What happen to Vane honey?"

Tanong ni Ed sa asawang si Sophie. na napatingin naman kay Dale na tahimik lang habang nakayuko.

"I don't know, oh wait! I'll be back in a minute."

Patayo na ang Ginang ng magsalita si Dale.

"Ah, Ma'am Sophie, ako na po ang tatawag kay Sir Vane."

Humihingi ng permisong saad ni Dale sa Ginang, at ng ngumiti ito at tumango. Tumayo agad si Dale bago nag excuse sa lahat at nagmamadaling tinungo ang kwarto ng pasyente.

"Sir Vane, breakfast is ready."

Walang sumasagot mula sa loob ng kwarto, nakailang katok na si Dale sa pintuan nito wala parin. Nag uumpisa ng mainis ang nurse kaya sinubukan nyang pihitin ang siradura ng pintuan. Surprise!

"Bukas naman pala peste! Sumakit pang kamao ko kakakatok, bwiset."

Dinig na dinig ni Vane ang naiinis na boses ng private nurse nya. Napangiti na lang sya at pinagpatuloy ang pagtutulog tulugang drama nya ngayong araw.

"Sir Vane, alam kung gising kana, wag ng mag enarte bumangon kana at maligo."

Walang sumagot kay Dale, kaya nadagdagan ang yamot nya sa pasyente. At nag umpisa ng pagbubunganga nya, na namana ang ugali sa nanay nya. Namewang pa sya at may pakumpas kumpas pa ng kamay katulad ng ginagawa ng nanay nya sa kanya. kapag senesermunan sya nito. Pagkakaiba nga lang wala syang walis na hawak.

"Sir Vane, anuba! Hindi ka ba talaga babangon dyan ha? Naiinis na ako sayo, wala kang midnight snack mamaya."

Wa epic pa rin, parang kumakanta lang si Dale at tinatangay ng hangin ang boses nya.

Samantalang sa komedor naman, inip ng lahat sa kahihintay at gutom na rin. Kaya napag pasyahan ni Sophie na sundan si Dale sa kwarto ng anak. Malayo pa lang sya naririnig na nyang boses ni Dale. Halatang naiinis na ito sa anak nyang pilyo.

"Hindi kaba talaga babangon dyan? Hihilahin kong paa mo sige ka!"

Tumayo muna sya sa labas ng pintuan na bahagyang nakabukas, sumilip sya sa loob at nakitang nakatayo si Dale sa paanan ng kama, habang nakapamewang na senesermunan ang anak na nagtutulog tulugan. Alam nyang gising si Vane, ugali na talaga nito ang mang inis.

"Sige matulog kana lang dyan hangga't gusto mo, mag de day off na lang ako tutal wala naman akong gagawin dito, kasi ang batugan kong pasyente may topak na naman. Uuwi na lang ako samin at yayaing makipag date sakin si Rosa, aba laman puson din yun hindi ako lugi dun, maganda, mestisa at galante. Choosy pa ba ako? baka nga maka iskor nako ngay -."

Naputol ang pag lilitanya ni Dale ng biglang magsalita si Vane. Na ikinangiti ng Ina nyang nakikinig lang sa labas ng pinto.

"Try and die! don't you dare do that to me."

Masama ang tinging itinapon ni Vane kay Dale na nakasimangot na naman.

"Die ka dyan! Lagi nga akong die at dry sa mga ginagawa mo sakin eh! Pagbantaan pa ako nito, tse!"

Pumihit patalikod kay Vane si Dale at nagmartsa papuntang pinto. Ng biglang marinig nito ang galit na boses ni Vane.

"Don't you dare leave me alone here again. I'll spunk your a*s hard if you continue annoying me, Dale. I assure you that."

Dahil sagad ang pagkainis ni Dale, hindi nya pinansin si Vane. Tuloy lang ang lakad nya papuntang pintuan, aabutin na sana nya ang pinto ng marinig ang malakas na pagbagsak sa sahig. Kaagad syang lumingon at natatarantang tumakbo pabalik para daluhan si Vane na nasa sahig at namimilipit sa sakit.

"Sir Vane! ok lang po ba kayo? Naku! Parang napasama po yata ang bagsak nyo."

"This is all your fault, Ouch... Ahhh ang sakit! f**k ooohh... shit."

Natataranta namang panay ang haplos ni Dale sa katawan ni Vane. Hindi nya kasi alam kung saan banda ang masakit dito.

"Sir Vane, san pong masakit ha? Ituro nyo po! Kasi naman hindi nag iingat eh!."

"Ouch.. dito ang sakit ..ahh.. s**t ang sakit, hilutin mo Dale, daliii at ang sakit ouch.."

Nagtataka namang sinundan ng tingin ni Dale ang itinuturo ng kamay ni Vane. Napaismid sya at nagdududang tiningnan ng masama ang nakangiwing si Vane.

"Masakit ang puwet nyo? Eh nakadapa naman kayo ng makita ko ah! Paanong sumakit yan?"

"Basta hawakan mo na lang, dami pang tanong eh! arayyy... Dale, hilutin mooo.. !"

Napailing at napangiti na lang si Sophie sa kapilyohan ng anak. Nasa labas pa rin sya ng pinto at nakikinig lang sa dalawa. Dahan dahan nyang hinila pasara ang pinto saka nagtungo na sa komedor para makapag almusal na sila.

Samantalang sa kwarto tuloy pa rin ang bangayan ng dalawa.

"Masakit pa ba? Hoy! Sir Vane, ok kana ba ha?

Tiningnan ni Dale ang mukha ng binata na nakapikit lang at nakahilig sa dibdib nya. Nangangawit na sya sa posisyon nila lalo na't mabigat ang binata na halos nakayakap na sa kanya habang sya naman ay nakaupong paharap dito.

"Hindi pa ako ok! masakit pa dito oh."

Hinawakan ni Vane ang kamay nya at iginiya sa harapan nito. Idiniin pa nito ang kamay nya dun.

"Utang na loob Sir Vane, wag nyo po akong landiin at marupok po ako!"

Tumingala si Vane at inabot ang labi nya saka masuyong hinalikan at bumulong.

"Dale, paligoan mo ako please!"

'Letseng pogi na ito napakalandi talaga sobra pa sakin eh. Hmmm bakit ba kahit bagong gising lang ito eh napakabango pa rin. Kahit yata dina to maligo ng isang linggo mabango pa rin.'

Napahinto sa pag iisip si Dale ng ipinasok na ni Vane ang kamay nya sa loob ng boxer nito. Napatingin sya dito at napakagat labi. 'Ang sarap romansahin ng poging ito. Plus pang napaka macho.' Napisil nyang alaga nito sa panggigigil na ikina ungol naman ni Vane.

"Halika na mag shower ka na para makapag almusal na tayo."

Tinulungan nya itong makatayo. At dahan dahan silang naglakad papuntang banyo. Natatawa na lang si Dale dahil panay ang mura ni Vane sa tuwing humahakbang sila .

"Ouch, kiss moko Dale, para mawala ang sakit ng binti ko!"

"Sus para paraan ka naman eh! Kailangang ihakbang mo yan para gumaling at makalakad ka ulit"

"Dali na kasi!.. kiss mo nako!"

"Sir Vane, paalala lang lalaki po ako hindi babae kaya tigilan mo ng kakalande mo sakin."

"I don't care, for me your my one and only Dale. So stop arguing with me, Ouch.. Fuck."

Nanlalaki ang mga matang napabaling ng tingin si Dale sa katabi nyang madilim ang mukha.

"Sir Vane, wag mong sabihin sakin na love mo na ako!"

"What if I do? Would you accept and love me back Dale?"

"Seryoso ka na sa kalagayan mong yan?"

"Yes, why? Do I look stupid with you now?"

Napalunok ng laway si Dale at nalilitong napayuko na lang. Hindi nya akalain na pareho pala sila ng nararamdaman ni Vane.

"Thanks for appreciating me for who I truly am. Thanks for saying my name in the sweetest way possible. Thanks for giving much patience during my biggest trials. Thanks for letting me have you by my side always. Thanks for the sermons, the critics, and the challenges. Thanks for the moral, and spiritual support. Thanks for making me see how wonderful life is. Thanks for being faithful and honest. Thanks for giving me the will to survive and most of all thanks for teaching me how to love unconditionally. A Special Thank you Dale, for everything that you do to make me feel like a better person."

Inangat ni Vane ang mukha ni Dale at tinitigan ito ng may pagsuyo at buong pagmamahal.

"I love you Dale"

Sabay hinalikan nya ito sa labi na ikinapikit na lang ng mga mata ni Dale. Ng maghiwalay ang mga labi nila, hindi nya mapigilan ang emosyon nyang nag uumapaw. Napakagat labi na lang sya ng maramdaman ang pagtulo ng mga luha nya.

"Kailan pa? kailan mo naramdaman na mahal mo ako Sir Vane?"

Napangiti si Vane at pinahid ang luha ni Dale sa pisngi.

"Hmmm.. When I fall in love with you? I don't know when Dale! All I know is that, I want to spend my life with you."

Napalabi si Dale, maya maya naramdaman nyang niyakap sya ni Vane. Pahigpit ng pahigpit ang mga yakap nito sa kanya. Yumakap na rin sya dito.

"Sir Vane, lalake po ako.!"

Malakas na napatawa si Vane. Umaalog pang katawan nito sa kakatawa. Naiinis namang tinulak sya ng bahagya ni Dale.

'Ang gwapo talaga ng hinayupak na ito, hindi ako makapaniwalang minahal nya ako. Hayyy ang swerte ko naman sa kanya kasi yummy na madatung pa hihi.'

"Alam kong mga ngiting yan Dale, hmmm may iniisip ka na namang kahalayan ano?"

"Hoy hindi ako ganun! Malandi lang ako pero ikaw malibog. Hmp dyan kana nga."

Kumawala sya sa pagkakayakap ni Vane. Saka dali daling lumabas ng kwarto nito. Pero bago nya isinara ang pinto nagbilin pa sya sa binata.

"Bilisan mong pagligo Sir Vane ha! Hintayin kita sa garden. Ingat sa kilos mo Sir baka matumba kana naman, hindi ka maka midnight snack mamayang gabi hahaha."

"Dallleeee, bumalik ka ditoooo... Sabi mo magsho shower tayooo."

Tatawa tawa pa si Dale habang naglalakad patungong garden.

Habang si Vane naman hindi magkandaugaga sa loob ng bathroom nya. Ingat na ingat sya sa mga kilos nya. Nakakalakad na sya pero dahan dahan lang muna, sabi kasi ng Doctor nya wag pwersahin ang mga binti nya.

"Vane iho, nandyan kaba?"

Narinig nyang boses ng Ina kaya tinawag nya ito. Nahihirapan kasi syang magsuot ng short nya, sumasakit ang binti nya kapag matagal syang nakatayo. Kaya umupo sya sa kama para maisuot ito ng maayos.

"Mommy, pasok po kayo."

Akala nya mag isa lang ang Mommy nya pero kasunod nitong pumasok ang Daddy nya at si Shanaya. Na surprise naman sya sa mga ito. Napatayo sya at nagtatanong ang mga mata nyang nakatingin sa mga ito.

"Ahm Vane, how are you now iho? Ok kana ba, masaya ka ba ngayon?"

Sunod sunod na tanong ng Ama nya. Nagtataka naman sya kung bakit ganito ang klase ng mga tanong nito sa kanya.

"Kung may gusto kang sabihin samin wag kang mahihiyang magkwento ha iho."

Kahit yung Ina nya, bakit pakiramdam nya nag iba ito ng pakikitungo sa kanya? Napalipat naman ang tingin nya sa Ate Shanaya nya. hindi ito nagsalita nakangiti lang ito na parang kinikilig pa nga. Ano bang nangyayari sa mga ito.

"What happen? Please explain.!"

"Listen, Vane iho, It’s going to be alright. I know up to this point, things haven’t worked out for you. Things may not be going the way you’ve wanted and prayed it to be. Even so, it is okay. You’ve put your heart on the line for how many times and again and again, you’ve come up empty handed. You never fear losing, it is just you’ve given so much, you’ve given your all and yet you had nothing. Time after time you’ve given so much and received nothing in return. And yes, it is going to be alright. You kept asking because you’ve sacrificed, you’ve tried, you’ve fought hard and yet here you are —questioning, wondering, doubting and worst may be, losing hope. But that’s okay, that is okay. Keep your head up, conqueror. Believe it or not, right now God wants you right where He wants you.

He’s mending you. He’s prunning you. He’s molding you. He’s strengthening you.

He’s working in you. He’s working on you.

And He’s preparing you. He’s preparing you for something that is far better anything you’ve had before. He’s preparing you for something that you can’t even imagine. He’s preparing you for something you’ve been praying for, day after day, night after night. The world may have turned its back on you but it is okay. Maybe He’s preparing you for something that’s going to make you look back, and understand why He never let anything work before. Do you understand what I mean Vane?"

Tumango lang sya at yumuko para itago ang namumuong luha sa kanyang mga mata. Nakangiti pero may namumuong luha sa mga mata ng kanyang Ina. Inabot nito ang mga kamay nya at hinila sya paupo sa kama sa tabi nito. Saka niyakap ng mahigpit.

"Vane iho, alam mo naman na ang kaligayahan nyu lang ni Shanaya ang mahalaga samin diba?" Anang Ama nya.

"Alam nyo na po? yung tungkol samin ni Dale?"

"Of course iho, pamilya mo kami.. wala kang maililihim samin na hindi namin malalaman, saka kung anong makapagpasaya sayo.. susuportahan namin."

Parang may dumaang anghel dahil natahimik silang lahat matapos sabihin yun ng kanyang Ina. Sampung minuto ang lumipas bago nagsalita si Vane..

"I chose Him.. not only because He chose me as well but because, He chose to see the painful parts of loving someone so broken and lost. I chose Him.. not only to fill up the hole in my heart but because, He chose to hold my hand when I almost gave up living. I chose Him.. because, He saw the best parts of me no matter how flawed I am. He made me into a brand new person which I never felt from anyone before. He renewed my heart which only desires for more of Him. I chose Him.. because, He never failed to make me feel that He will stay with me even if the world will disagree. I chose Him.. because, I saw how His tears fill up His eyes whenever I am hurt and I forgot to call Him. He always reminds me that He’s afraid to lose me. I chose Him.. because, He compliments my weaknesses. I chose Him.. because, things will fall into its places even some days will be rough as long as my trust is in Him. I chose Him and would still choose Him if I have to live again in a different life."

Tumulo ang luha sa mga mata ni Vane. Bagamat masayang masaya sya nandun pa rin ang takot na baka iwan na lang sya isang araw ni Dale. Napakurap ang mga mata nya ng biglang may yumakap sa kanya.

"Im happy for you son. We're just here supporting you."

Sabi ng Ina nya na nakayakap sa kanya. Nakiyakap na rin si Shanaya. At hinalikan pa sya sa ulo. Saka ginulo ang buhok nya.

"Good luck baby. We wish you all the best in life."

Tinapik naman ng Ama nya ang balikat ni Vane.

"Be happy Son, I'm proud of you."

Saka nito hinila ng may pagsuyo ang Ina ni Vane. Saka naglakad ng palabas ng kwarto. Ng sila na lang ni Shanaya ang naiwan. Yumakap ulit sya dito.

"Ate, sa tingin mo magtatagal sya sakin?"

"Of course! don't worry, Dale love's you more."

Napangiti sya sa sinabi ng kapatid. Inilayo sya nito ng konti saka tinitigan.

"Mabuti kang tao Vane, hindi nga lang halata hahah."

Saka inayos pa ni Shanaya ang magulo nyang buhok. Napahinto ito ng marinig nila ang mahinang katok sa pinto, sunod ang boses ni Dale.

"Sir Vane, nalunod kana ba dyan? Antagal mo naman, napanis na ko sa kahihintay sayo sa garden."

Reklamo ni Dale na nagpatawa sa dalawang magkapatid.

"Be nice to him Vane! Alalahanin mo tanging sya lang ang nakatagal sayo."

Pinisil pa ni Shanaya ang matangos nyang ilong, bago lumabas ng kwarto nya. Ng madaanan nito si Dale sa labas ng pinto nginitian nya ito.

"Masakit daw ang ulo nya Dale, ikaw ng bahala sa kapatid ko ha! sana alagaan mo syang mabuti at habaan mo pang pasensya mo sa kanya."

"Ok po, ako na po ang bahala sa kapatid nyo Ma'am Shanaya."

"Ate Shanaya na lang Dale, saka maraming salamat sayo."

Niyakap pa ni Shanaya si Dale bago ito iniwan, nagtataka naman itong pumasok ng kwarto ni Vane. Napatingin agad sya sa kama at nandun ngang binata nakahiga at nakapikit ang mga mata. Agad nyang nilapitan ito at nag aalalang sinalat ang nuo nito.

"Hindi ka naman mainit, pero sabi ng Ate mo masakit daw ang ulo mo, ok ka lang ba Sir Vane?"

Dumilat ito saka nagpapaawang tumingin kay Dale, hinawakan nito ang kamay ng kanyang nurse saka hinila pababa sa harapan ng shorts nito.

"Itong ulo ko sa baba ang may sakit hindi yang nasa itaas.'

"Ikaw talaga napakamalibog mo."

"Hahaha."

Hinampas nya ito sa dibdib.

's**t ang tigas ng dibdib, machong macho.'

Nagulat pa sya ng bigla syang hilahin ni Vane, napayakap tuloy sya dito. Akma syang aalis sa pagkakadagan dito ng mahigpit sya nitong niyakap at hinalikan ng mariin na ikinapikit ng mga mata nya. Ng maghiwalay ang kanilang mga labi napangiti sya sa sunod na sinabi ni Vane.

"I love you Dale"

"Sir Vane, lalake po ako, baka nakakalimutan nyo."

Napatawa na lang si Vane. Maya maya bigla na lang ito sumeryoso.

"I love you not because you are cute, not because you are funny. I love you not being fake, I love the smile on your face, you stay true, you don't pretend to be something you're not and that's one of the things that makes you hot, you are you, and this is the reason that I love you."

"Totoo ba yan Sir Vane, baka echos lang yan ha!"

"Tsk, I'm serious ok! and stop calling me Sir! f**k your so annoying."

Nakasimangot itong bumangon at naupo sa gilid ng kama. Tinusok tusok ni Dale ang tagiliran nito pero tinatabig lang ni Vane ang kamay nya. Bumangon rin sya at niyakap ito mula sa likuran.

"Vane, From this day forward, You shall not walk alone. My heart will be your shelter, And my arms will be your home. I love you too."

Agad na napangiti si Vane.. Sa wakas sinabi din ni Dale ang matagal na nyang inaasam.

?MahikaNiAyana