เมื่อคิดได้เช่นนั้น บุญธิสาก็รีบควานหาโทรศัพท์ของตนเองออกมากดดูประวัติการรับสาย พอเจอเบอร์โทรศัพท์อันเป็นเป้าหมาย ก็รีบโทรกลับในทันที
“สาธุ! ขอให้โทรติดทีเถอะ”
บุญธิสายกมือไหว้ท่วมหัว ขณะรอให้ปลายทางซึ่งแน่นอนว่าต้องเป็นเจ้าของโทรศัพท์ได้กดรับสาย พอปลายทางกดรับสายแล้ว หญิงสาวก็ถึงกับคลี่ยิ้มออกมาด้วยความดีใจ ก่อนจะกรอกเสียงเอ่ยถามปลายทางทันที
“สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าใครกำลังพูดอยู่คะ” เอ่ยถามไปแล้วบุญธิสาก็กลั้นใจรอคอยคำตอบที่จะได้รับ
“สวัสดี องครักษ์คาฟาล อัสซิส มาซีน กำลังพูดอยู่”
เมื่อได้ยินน้ำเสียงห้าวทุ้มของผู้ที่เธอมั่นใจว่าเป็นเจ้าของโทรศัพท์เปล่งวาจาตอบกลับมา บุญธิสาก็ถึงกับหน้าถอดสีเผือดขาวซีดเสียยิ่งกว่าไก่ต้ม ก่อนจะปล่อยให้โทรศัพท์หลุดมือตกลงอยู่บนที่นอนโดยไม่ได้ฟังเสียงของปลายทางอีกต่อไป
“องครักษ์คาฟาล อัสซิส มาซีน...”
บุญธิสาครางออกมาพร้อมๆ กับหยาดน้ำตาอุ่นที่หลั่งรินเ
