Kabanata 2

1140 Words
Wala siyang naramdamang t-kot, as long na nasa katwiran ang ipinagl-laban niya mananatiling maging matatag siya. Hindi na siya kumatok pa at binuksan ang opisina ni Zavier. "Don't you know how to knock, woman?" "At bakit ko pa gagawin gayong alam mo namang ako lang ang papasok, hindi ba? Ako lang naman ang inaasahan mong pumasok sa opisina mong ito, Mr. Clinton." "You weren't even scared of me?" "Tao ka lang, bakit ako matat-kot sa'yo? Sino ka ba sa akala mo?" Matapang niyang dito. Napansin niya ang pagkagulat sa anyo nito, pero agad din itong nakahuma. "Don't you know how to respect the son of your employer?" "Nirespeto mo ba ako?" Mataray niyang tanong dito. "Have a seat, Ms. Padaong. You're brave." "Ibinab-to ko lang naman po ang ugaling ipinakita niyo sa'kin. Hindi porket mahirap lang ang isang tulad ko ay may karapatan na kayong tratuhin ako na naayon sa nais niyo. No way!" Matapang niyang tugon dito. Hindi nakaligtas sa kanyang paningin ang naglalarong ngiti sa mga labi ng lalaking nasa kanyang harapan. Pinasadahan siya nito ng tingin mula ulo hanggang paa habang nilaru-laro ng mga daliri nito ang hawak nitong ballpen. "By the way, all you need to do is maintain cleanliness in my father's room. Afterwards, you can help with whatever else you think needs to be done." "Noted." "Where is the sir, Ms. Padaong?" "Yes, sir?" sarkastikong sagot niya rito. Sumilay ang pilyong ngiti sa mga labi nito. Naiinis siya sa pagmumukha nito, na dati ay pinagpantasyahan niya. Naupo siya sa silya na harapan ng office table nito. "May sasabihin pa kayo, sir?" tanong niya rito dahil sa totoo lang, kanina pa ito nakatitig sa kanyang mukha. "You know what, I like your attitude straight to the point." "Thank you, sir. Hindi po kasi uso sa akin ang makipag-plastikan. At totoong sinasabi ko ang totoo, maliban na lamang kung kinakialangan kong i-preno ang aking bibig. "I see. Well, like I said, you'll just clean dad's room. It's up to you if you want to help some of the other helpers with their work." "Hindi mo na po kailangan pang sabihin ulit dahil nakuha ko naman, maliban na lang kung nais mo akong makasama sa opisinang ito, sir?" panunudyo niya rito. "I didn't expect you to be presumptuous, Ms. Padaong. You're too aggressive." "Matalas lang po ang aking pakiramdam. Ayoko ng monkey business. Masama po iyon. Kung may pabor kayong hihingin sa akin, sabihin niyo na habang narito pa po ako. Ano po ba 'yon?" Napansin niya ang gulat sa anyo nito. Alam nitong nahuli niya ito, at hindi naman siya bobo sa bawat kinikilos nito. Minsan niya na rin kasing na-experience ang mga ganoong galawan ng mga kalalakihan, at hindi na iyon bago pa sa kanya. "Fine, I like you to warm my bed," he said, leaving her stunned by his words. "You p-rvert!" Galit niyang tugon dito at mabilis na tumayo mula sa silya para lisanin ang opisina nito. Pero bago pa man siya makawala ay nahagip na nito ang kabila niyang braso, dahilan para mapaharap siya rito. Sinalubong niya ang mala-berde nitong mga mata. May lahing Irish ang mga Clinton, iyon ang pagkakaalam niya. "Let me go, Mr. Clinton!" Pin-kol niya ito ng nagbab-gang tingin. "What if I don't want to?" "Hindi ko magagawa ang nais mo, Mr. Clinton!" Alam niyang pinagti-tripan lang siya nito at halata iyon sa mga kinikilos nito. "I'll pay you double. I thought you had a crush on me?" "Oo, crush nga kita. Pero hindi sa puntong umabot tayo sa ganito. Hindi ko kailangan ng pera mo! Dahil ang nais ko, galing sa pawis ang gusto kong maibigay na pera para sa pamilya ko, hindi sa pagb-benta nang sarili!" "Amazing, you amaze me, my amore," nakangising ani nito sa kanya. Kung kanina'y para itong nanunudyo, nang biglang mapansin niya ang biglang paglamlam nang mga mata nito. At doon siya nagkaroon ng pagkakataon na itul-k ito ng malakas, at nagmamadaling lumabas siya ng opisina nito. D-mn it! Hinihingal na narating niya ang kusina kung saan naroon ang ilang mga kasambahay. "Okay ka lang ba, hija?" "Okay lang po ako." "Nakausap ka na ba ni Mr. Clinton?" "Tapos na po." "Bakit parang hinahabol ka ng limang aso?" "Kinakabahan lang po ako kay, sir," pagsisinungaling niy rito. "Naku, mabait naman si sir. Galit lang naman 'yan sa mga taong hindi maayos na inaasikaso ang trabaho." "Ikaw ba iyong kasama ni Aling Trina?" tanong ng isang kasambahay sa kanya. "Opo, ako nga 'yon. Kinakabahan ako baka pagalitan ako ni Mr. Clinton. Umalis kasi akong walang paalam." "Ano?!" Bulalas ng dalawa. Napangiwi ako. "Naku, bakit mo naman ginawa 'yon? By the way, ako nga pala si Aling Des, at heto naman si Aling Mads." "Ako naman po si Thess," pagpapakilala niya sa mga ito. "Kaganda mong babae, Thess. Naku, mag-iingat ka sa amo natin, hindi malayong magkagusto iyon sa'yo," saad ni Aling Des sa kanya. Napayuko siya at awtomatikong namula ang magkabila niyang pisngi. *** Zavier POV Nailing na lamang siya sa ginawa ni Ms. Padaong sa kanya. Sa tanang buhay niya ngayon lang siya naka-encounter ng babaeng tulad nito. Inaamin niyang lahat ng nais niya sa isang babae ay taglay na nito. Simpleng dalaga, pero kung maaayusan pwedeng ipagmayabang sa lahat. "Sir, ano'ng nangyari sa inyo?" "Hindi ka man lang ba marunong kumatok, Harold?" Inis niyang tanong dito. "I'm so sorry, sir. Nakabukas kasi ang pinto kaya pumasok na lamang ako. Hindi na po mauulit." "Pakitimplahan mo nga ako ng kape," iritadong utos niya rito. Muli, tumayo siya mula sa sofa at tinungo ang kanyang office table. Naupo sa kanyang swivel chair. Hinarap niya ang sariling laptop. Checking all the sales in theire company, the Clinton Corporation. "Sir, narito na po ang inyong brewed coffee." "Ilapag mo na lang dito sa office table ko, Harold." "Yes, sir." Napasulyap siya sa tasang may kapeng mainit. Pagdakay, kay Harold. "May ipag-uutos pa po ba kayo, sir?" "Yes, hetong mga ilang folders na ito. Dalhin mo ngayon din sa opisina ko sa Clinton Corporation." "Yes, sir." "Excuse me, sir." Singit ng isa niyang kasambahay sabay katok sa pintong nakabukas. "Ano 'yon?" Hindi ngumingiting tanong niya rito. "Ihahatid ko na po ba ang breakfast ni sir at ilang gamot at vitamins?" "Sige." "Okay po, sir." "Aalis na po ako, sir," ani Harold sa kanya. "Mag-iingat ka. Ingatan mo ang mga iyan." Habang nakatutok sa sariling laptop. Hindi maalis sa isipan niya ang nangyaring halikan kanina. Napahilot siya sa sariling sentido. Bakit nga ba ginugulo ng babaeng iyon ang kanyang isipan? Those lips of her keep haunting him. Humugot siya ng isang malalim na buntong-hininga. Napasulyap siya sa kanyang brewed coffee, dinampot niya iyon at sumimsim. Medyo mainit nga lang. Pamilyar sa kanya ang mga mata ni Ms. Padaong. Saan niya nga ba nakita ang mga matang iyon?
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD