“ซุบซิบอะไรกัน ทำงาน !!” เธอดุใส่พนักงานสาวจนทั้งสองสะดุ้งตัวแรง หน้าสลดและเงียบเป็นเป่าสากทันที
“คะ... ค่ะ” พนักงานสาวตกใจอย่างหนัก รีบเงยหน้ามองจอคอมพิวเตอร์ตรงหน้าอย่างรวดเร็ว ส่วนคนเป็นหัวหน้าโกรธมาก หน้าแดงหูแดงอยากจะระบายอารมณ์เสียตรงนี้ การพูดถึงนิรดากับชายคนที่เธอหมายปองนั้น ทำให้ลิมิตของเธอแทบจะขาดสะบั้น มันเกินที่จะควบคุมแล้ว แต่อย่างไรเสียเธอต้องรู้ความจริงจากปากของภานุวัตน์ให้ได้
....
ขณะที่ภานุวัตน์กำลังนั่งทำงานอยู่ภายในห้องของตัวเอง แม้แฟ้มงานจะกองอยู่เป็นพะเนิน แต่ใจก็เอาแต่คิดถึงนิรดาตลอด ทั้งภาพใบหน้า เสียงใส ๆ และกลิ่นตัวหอมเบา ๆ ของเธอ เข้ามาวนเวียนในหัวใจเขาจนแทบทำงานไม่ได้
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูดังขึ้นฉุดให้เขาตื่นขึ้นจากภวังค์จนกลับมาจดจ่อกับแฟ้มงานอีกครั้ง
“คุณชายวัตน์ สาเองค่ะ”
“อืม เข้ามา” เมื่อได้ยินว่าเป็นรสา ใบหน้ามีความสุขของภานุวัตน์ก็เปลี่ยนเร
