คุณหนูขี้เหงาอยากลองโดนสักที

อยากโดนของจริง

"อ่า~ สุดยอด..."

ขนิษฐานอนอยู่บนเตียงคิงค์ไซซ์ขนาดใหญ่ บนตัวมีเพียงเสื้อเชิ้ตแหวกกว้างเผยให้เห็นหน้าอกหน้าใจเกินกว่าครึ่ง มือทั้งสองข้างกำลัง

ขยี้ปทุมถันของตัวเอง หลังโค้งแอ่น ใบหน้าสีชมพูระเรื่อหลับตาพริ้ม

ร่างกายท่อนล่างเปลือยเปล่า กลางกายของเธอมีแท่งหรรษาเสียบคาอยู่ ในตอนนี้มันกำลังสั่นและหมุนควงสร้างความเสียวกระสันให้กับเธอ ภาพที่ปรากฏนี้ทำให้ดูลามกมากเป็นพิเศษ

“อ๊ะ อ๊ะ! จะเสร็จแล้ว!”

ขนิษฐากำผ้าปูที่นอนไว้ในขณะที่ถึงจุดสุดยอดหลังของเธอแอ่นโค้ง ถ้ำดอกไม้ปลดปล่อยน้ำหวานออกมาจำนวนมาก

เธอนอนหอบหายใจแต่ก็ยังคงรู้สึกไม่พอใจอยู่ดี

ของเล่นหรรษายังคงสั่นสะเทือนอยู่กลางกาย ขนิษฐาปิดระบบสั่นดึงมันออก และใช้มือในการช่วยชักเข้าชักออก ในไม่ช้าก็ถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง

“ฮะ… อะ…” แม้ว่ามันจะทำให้รู้สึกโล่งและสบาย แต่ขนิษฐาก็ยังคงรู้สึกถึงความว่างเปล่าที่อธิบายไม่ได้เสมอ

หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเธอเดินไปที่ระเบียงเพื่อสูบบุหรี่

แท่งหรรษาที่ขนิษฐาใช้ในตอนนี้มันไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกถึงจุดสุดยอดเหมือนกับในตอนแรกๆ

“ฉันอยากได้ผู้ชายสักคนจริงๆ!”

ในปีนี้ขนิษฐาอายุ 24 ปี เธอไม่เคยมีความสัมพันธ์แบบคนรักและไม่เคยมีเซ็กส์กับผู้ชายคนไหนเลย แม้ว่าเธอจะเป็นคนสวย หรือรูปร่างดีมากแค่ไหนก็ตาม ส่วนหนึ่งเป็นเพราะที่บ้านเธอค่อนข้างเข้มงวดเรื่องผู้ชายในตอนสมัยเรียน พอเรียนจบเธอก็แทบไม่มีโอกาสพบปะผู้ชายคนไหน เพราะมัวยุ่งกับงานที่บริษัท

“เฮ้อ...หรือว่าฉันจะต้องอยู่กับแท่งหรรษาไปจนตลอดชีวิต”

ขนิษฐาเท้าคางมองออกไปนอกระเบียงอย่างเศร้าโศก เธออยากที่จะตกหลุมรักกับผู้ชายสักคน ใช้ชีวิตด้วยกัน แต่งงานมีลูกแน่นอนว่าถ้าอีกฝ่ายหน้าตาดี หุ่นดีและมีแก่นกายที่ใหญ่ คงจะทำให้เธอมีความสุขมาก

ขณะที่ขนิษฐาตกอยู่ในความรู้สึกว่างเปล่าหลังจากการช่วยตัวเอง ใบตองเพื่อนสนิทของเธอก็ส่งข้อความมารัวๆ : [ว่างไหมๆๆ]

ขนิษฐา: [ว่า?]

ใบตอง: [วันนี้ตอนไปดูนิทรรศการภาพถ่าย ฉันเจอหนุ่มหล่อด้วย ถ้าไม่อยู่กับแฟน ฉันคงจะรีบไปขอข้อมูลติดต่อเขาแล้วละ]

ขนิษฐากลอกตาและพิมพ์ตอบกลับ [ไม่เห็นแกจะมองว่าผู้ชายคนไหนไม่หล่อ]

แต่ใบตองบอกว่าครั้งนี้ไม่เหมือนทุกครั้งคราวนี้เป็นหนุ่มหล่อมากจริงๆ จากนั้นเธอส่งรูปภาพที่แอบถ่ายมาให้ดู

ในตอนแรกขนิษฐายังมีท่าทีเฉยๆ แต่เมื่อเธอเห็นใบหน้าที่ชัดเจนของชายผู้นี้ หัวใจของเธอก็ราวกับหยุดเต้น

นี่มัน...หล่อจริงๆ

ใบหน้าของผู้ชายคนหนึ่งจะหล่อขนาดนี้ได้อย่างไร?

สไตล์การแต่งตัวดูเรียบง่ายแค่เสื้อเชิ้ตสีขาวธรรมดา แต่ใบหน้าของเขาก็ทำให้โดดเด่นมากต่อให้ยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชนก็ต้องมองเห็นเขาเป็นคนแรก

ขนิษฐาหน้าแดงเธอจ้องบนรูปภาพนั้นอยู่นาน จากนั้นรีบส่งรูปภาพไปให้ผู้ช่วยส่วนตัว

[ภายในหนึ่งนาที ฉันต้องได้ข้อมูลทั้งหมดของผู้ชายคนนี้!]

แน่นอน ผู้ช่วยของเธอไม่มีพลังวิเศษที่จะเสกข้อมูลมาให้เธอได้ภายในเวลาหนึ่งนาที กว่าขนิษฐาจะทราบข้อมูลของฝ่ายชายเวลาก็ผ่านมาเกือบหนึ่งชั่วโมงแล้ว

ชายหนุ่มผู้หล่อเหลาที่ทำให้ขนิษฐาใจสั่นมีชื่อว่า แทนไท อายุ 24 ปี เช่นเดียวกันกับเธอ มีอาชีพเป็นช่างภาพ แต่ก่อนที่บ้านมีฐานะค่อนข้างร่ำรวย แต่พ่อของเขาทำธุรกิจผิดพลาด เมื่อเดือนก่อนศาลเพิ่งจะมีคำสั่งให้กลายให้เป็นบุคคลล้มละลายและตอนนี้ที่บ้านของเขาก็ต้องการเงินเป็นอย่างมาก

ขนิษฐายิ้มกริ่ม

ต้องการเงิน?

ในชีวิตนี้สิ่งที่เธอไม่เคยขาดแคลนเลยก็คือเงิน ครอบครัวของเธอมีธุรกิจมากมายเงินปันผลที่ได้ก็มากพอที่จะทำให้เธอใช้จ่ายอย่างไม่มี

วันหมด แค่นำเงินมาซื้อความสุขเล็กๆ น้อยๆ แค่นี้เป็นเรื่องสบายมาก

เธอให้ผู้ช่วยส่วนตัวซื้อข้อมูลติดต่อของแทนไทมาจากเอเจนซี่ที่เขารับงานถ่ายภาพ หลังจากเพิ่มเขาเป็นเพื่อน เธอก็กดส่งรูปถ่ายสอง

สามใบไปให้เขา

มันคือรูปถ่ายลับๆ ของเธอ เป็นภาพส่วนสงวน ที่ถูกแยกออกโดยมือของเธอเอง มันอาจจะดูโรคจิตแต่เธออยากได้ผู้ชายคนนี้มากจริงๆ

ในรูปภาพนั้นส่วนสงวนของเธอมีสีขาวอมชมพู ไร้ขน ดูนุ่มนิ่มอิ่มเอิบ เหมือนขนมปังนึ่งฟู ปากทางเข้าถ้ำมีคราบน้ำผึ้งฉ่ำเยิ้มที่เธอเพิ่งคายออกมายิ่งมองยิ่งดูยั่วยวน ดึงดูดให้ฝูงภมรมารุมล้อม

นี่คือจุดที่ผู้ชายหลายคนต้องการจะสอดใส่เมื่อได้เห็นมัน ขนิษฐาเองก็ภูมิใจกับถ้ำดอกไม้ของเธอเช่นกัน ดังนั้นเธอจึงพูดกับแทนไท

อย่างตรงไปตรงมา: [คุณชอบแบบนี้ไหม? ต้องการที่จะมีเพศสัมพันธ์กันหรือเปล่า?]

ขนิษฐาได้รับข้อมูลทางการแพทย์ของ แทนไท ซึ่งแสดงให้เห็นว่าสุขภาพของเขาแข็งแรงไม่มีโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์แต่อย่างใดใด

เธอจึงส่งข้อความไปหาเขาอย่างกล้าหาญ: [ถ้าคุณต้องการจะมีเพศสัมพันธ์กับฉัน ฉันสามารถให้คุณสอดใส่ได้โดยไม่ต้องใช้ถุงยาง ถึง

แม้ว่าคุณจะแตกใน...]

แต่ขนิษฐาไม่สามารถส่งข้อความได้เพราะแทนไทบล็อกเธอ!

ดีจริงๆ

เธอชอบบุคลิกของเขา ผู้ชายหน้าตาดี ย่อมจะเล่นตัวเป็นธรรมดา แต่เรื่องนี้ไม่เป็นอุปสรรคต่อการอยากได้ผู้ชายคนนี้

ในวันรุ่งขึ้น ผู้ช่วยส่วนตัวของขนิษฐาก็พาแทนไทมาที่คอนโดของเธอ

“สวัสดีครับ” แทนไททักทายขนิษฐาด้วยใบหน้าที่นิ่งเฉย ท่าทางเหมือนกำลังคุยธุรกิจอยู่ “คุณอยากถ่ายรูปแนวไหนบ้างครับ?”

ขนิษฐาก้าวไปข้างหน้าและมองเขาอย่างระมัดระวัง หล่อจริงๆ นะ ยิ่งมองยิ่งหล่อเข้าไปใหญ่ แม้ว่าจะไม่ได้สัมผัสตัวเขาแต่เธอก็รู้สึกเปียกแฉะตรงด้านล่างแล้ว

“คุณขนิษฐา?”

“มากับฉันหน่อย” ขนิษฐาพูดด้วยใบหน้าไร้เดียงสา “ฉันอยากบรีฟงานคุณอย่างละเอียดเกี่ยวกับรูปที่ฉันอยากจะถ่าย”