Kahit Saglit (Tagalog)

Umagang panimula. Panibagong silay ng pag-asa. Iisang layunin ng lahat magkaibang karanasan. Parehong nais bumangon, iba ang pinaghuhugutan. Maaaring buo ako ngayon sa sumunod na araw pira-piraso na. Isang tinig ang bumasag sa aking pagmumuni at pagtitig sa mga tao sa bintana ng aking silid. "Elle anak! Hali na at kakain na tayo. Hindi ba may pasok ka? Mahuhuli ka sa klase mo." pagkasabi ni inay bago niya sinara ang pinto. Bago ako bumaba ay inayos ko muna ang aking dadalhin at iniwan ang iba. Pagkasara ng pinto siyang ngiti ko na hindi na tulad noon. Magkaiba pinagdadaanan isa lang ang gusto mangyari. Naabutan ko ang aking ina nag aayos sa hapag. "Nay." bati ko. "Hali na. Wala ang iyong itay at may gagawin daw siya ngayon kaya napaaga ang kanyang alis." hindi ko na nakakasabay ang itay, ilang linggo na rin. Napaaga? hindi ko maaaring sabihin kay inay. Simpleng buhay lang meron kami. Sapat ng natutugunan sa mga paraang pinagkukunan. Simpleng buhay na hindi sapat sa iba. "Kamusta kayo?" tanong na siyang napatigil saakin. Kamusta kami? hindi ko rin alam ang sagot sa tanong na yan. Ngiti lang ang aking tinugon. Pagkatapos ko kumain ay nagpaalam na ako saaking inay. Friday? Huling araw ng pagpasok sa buong linggo. Nilalakad ko lang pag ako'y pumasok. Malapit lang naman ang school ko dito. Walking distance ika nga. "Lorelle!" Napalingon ako sa taong tumawag ng aking pangalan. Isang ngiti at kumakaway ang nakita ko. Buo siguro ang araw nito? Sana ako din. "Isang hi sa Violet na buo ang araw." bungad ko ng siyang makalapit. Muntik ko ng makalimutan bago pala ako makarating sa school madadaanan ko rin pala ang bahay ng kaibigan ko. Ilang kanto lang bahay namin dito. "Alam mo naman. Friday ngayon. Pwede na akong humilata buong araw bukas at isantabi na naman ang libro at notes" yun lang pala. Katatapos lang namin makipag sapalaran sa libro at papel. Masasabi ko isang madugo at puyat para sa kanya. Ilang linggo rin kape ang iniinom niya. Saaming dalawa siya na ata ang marami nainom. "Hahahaha! Kaya pala iba ang timpla mo ngayon. Gatas naman ba?" sabi ko. Korny diba? "Mahal ko ang kape para ipagpalit pero mas mahal ko ata ngayon ang tubig." sagot niya. Iling na lamang ang naitugon ko. Iba rin ang epekto ng paglublob sa kape ng ilang linggo. "Oo nga pala. Kamusta kayo?" napatigil ako sa tanong niya. Pangalawa at isang sagot lang maisasagot ko. Ang ngumiti na lamang sa kanya. Tanaw ko na ang gate ng school namin. At ilang minuto, lakad at ang mga hinain ng katabi ko sa ilang araw at linggong kape ang katabi niya at hindi ako. Tuwing darating ang exam hindi ko siya nakakasama, gayun din naman ako, libro at notes ang kasama sa paglalakad. Ngayon araw ulit kami nagkasama. Ibang kurso nga pala ang kinuha namin, iba rin araw at oras ang pagkuha ng exam. "May ilang minuto pa tayo bago magsimula ang klase. Tara muna sa gym." gym? Alam ko naman iba ang mangyayari kung andun kami. Isang tao ang kinahuhumalingan bukod sa kape ang nais makita nito. "Sige." sagot ko Maraming estudyante rin ang nakasabay namin papunta gym. Pagkatapos ng ilang linggo pagkikipaglaban sa exam. Ibang laban ang naman ang kaharap na kung saan ay galing sa mga ibang eskwelahan. Isang tili naman ang naririnig ko sa dulo. Tili para sa mga nagpapractice ng iba't ibang sports. Isa na rin ang katabi ko, kung isama ko kaya ito dun sa mga estudyante sa dulo? Sa panunuod ko nakita ko ang taong ilang linggo at buwan ko rin hindi nakasama. Siya. pangatlong tanong, kamusta tayo?