ตอนที่ 5 กินเลี้ยง

1494 Words
ตอนที่ 5 กินเลี้ยง ติ๊ง ต๊อง! เสียงกริ่งประตูดังขึ้น โรสสรินทร์จึงรีบออกไปเปิดประตู คิดว่าคงเป็นเพื่อนซี้สุดรักแน่ ๆ ที่มาก่อนเวลา เพราะตอนนี้พึ่งจะ 9 โมงครึ่งเอง "อ้าว คิม มาเร็วจัง เข้ามาก่อนสิ" เธอเอ่ยทักด้วยความแปลกใจเพราะเห็นว่าที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูคือคิมหันต์ ไม่ใช่เดซี่ "พอดีเราพักอยู่ใกล้ ๆ น่ะ เลยมาก่อนเวลา จะได้ช่วยเตรียมของด้วย" คนตัวสูงบอกเหตุผลกับโรสสรินทร์ พลางชูถุงพลาสติกที่ข้างในเต็มไปด้วยของสำหรับทำอาหาร "คิมพักอยู่แถวไหนเหรอ" คนตัวเล็กกว่าเอ่ยถามด้วยความสงสัย ระหว่างที่เดินนำเขาเข้ามาในห้อง เพราะแถวนี้นอกจากคอนโดที่เธออยู่ หอพักอื่น ๆ กว่าจะมาถึงที่นี่รถก็ค่อนข้างติดเลยทีเดียว "อ่อ พอดีเราพักอยู่ห้องถัดไปนี่เอง" คำตอบของคิมหันต์ทำเอาโรสสรินทร์หยุดกึก พร้อมกับหมุนตัวกลับมาทำตาโตใส่เขาแบบไม่เชื่อหูสักเท่าไหร่ "บังเอิญจังเลยเนาะ" เธอพูดออกมา แต่ในใจตอนนี้เต้นแทบไม่เป็นจังหวะ อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น แบบนี้เรียกว่าพรหมลิขิตได้รึเปล่านะ สาวสวยปากสีกุหลาบแดงคิดในใจ จนอีกฝ่ายเอ่ยถามขึ้นมาเธอถึงได้ตื่นจากภวังค์ "อีก 2 คน ยังไม่มาเหรอ" คิมหันต์ถามเธอ เมื่อเข้ามาข้างในแล้วไม่เจอคนอื่น ๆ "อืม อีกสักเดี๋ยวคงถึงแหละ" โรสสรินทร์ตอบกลับ พลางช่วยคิมหันต์เอาข้าวของออกจากถุง เพื่อเตรียมทำอาหาร บรรยากาศในห้องคอนโดเงียบเชียบ เพราะทั้ง 2 แทบจะไม่คุยกันเลย จนโรสสรินทร์พูดทำลายความเงียบขึ้นมาก่อน "คิมทำกับข้าวเป็นด้วยเหรอ" เธอเอ่ยถาม เมื่อเห็นเขาจัดแจงวัตถุดิบ และเตรียมทำอาหารอย่างคล่องแคล่ว "ใช่ เราอยู่คนเดียวน่ะ พ่อกับแม่ไปทำงานต่างประเทศ นาน ๆ จะกลับมาที เลยได้หัดทำจนคล่องเนี่ยแหละ" "ดีจัง เราทำกับข้าวไม่เก่งเลย สงสัยต้องหาแฟนทำกับข้าวเก่ง ๆ แบบคิมบ้างละ" คำพูดของหญิงสาวทำเอาชายหนุ่มที่ยืนจัดแจงวัตถุดิบอยู่ข้าง ๆ ถึงกับหน้าแดงเรื่อด้วยความเขิน ไม่คิดว่าเธอจะเล่นมุกนี้กับเขา ////////////////////////////////////////////// ติ๊ง ต๊อง! เสียงกริ่งหน้าประตูห้องของโรสสรินทร์ดังขึ้นอีกครั้ง " 2 คนนั่นคงมาแล้วล่ะ เราไปเปิดประตูก่อนนะ" เธอเอ่ยบอกคิมหันต์ แล้ววางมือจากการช่วยเตรียมของ เดินไปเปิดประตูให้เพื่อนซี้และแฟนหนุ่ม "เฮ้ยคิม มาเร็วจัง" เสียงของภูผาเอ่ยทักรุ่นน้องเมื่อเขาเข้ามาข้างในแล้วเห็นคิมหันต์ยืนอยู่โซนในครัว "ครับพี่ พอดีผมอยู่ห้องถัดไปนี่เอง" ประโยคคำตอบของเขาทำเอาเดซี่เพื่อนซี้ของดาราสาวถึงกับเบิกตาโต "ว้าว ๆๆๆๆๆ นี่มันพรหมลิขิตชัด ๆ ว่ามั้ยแก" สาวหน้าหมวยพูดพลางหันไปพยักพเยิดหน้าให้กับเพื่อนสาวที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ คล้าย ๆ กับเป็นการเชียร์ไปในตัว "พูดบ้าอะไรของแกเดซี่ มาช่วยกันทำเร็ว ๆ จะได้กินสักที" ดาราสาวคนสวยตอบเพื่อนแก้เขิน หากมีใครสังเกตก็จะเห็นว่าตอนนี้หน้าเธอแดงไปถึงติ่งหูแล้ว ////////////////////////////////////////////////////// ทั้ง 4 คนสังสรรค์กันอย่างสนุกสนานเฮฮา จนเวลาล่วงเลยมาถึงตอนกลางคืน ต่างคนต่างก็เริ่มมึน ๆ ได้ที่ "เฮ้ย เรามาเล่นเกมกันปะ" เดซี่เพื่อนสาวหน้าหมวยเอ่ยขึ้นมาระหว่างกำลังดื่มกัน "เกมอะไรวะแก" โรสสรินทร์เอ่ยถามเพื่อนสาว "เกมหมุนขวด ถ้าหมุนไปหยุดที่ใคร คนนั้นจะต้องดื่มหมดแก้ว Ok ปะ" เดซี่พูดพลางชูมือทำท่า Ok ทำเอาเรียกเสียงหัวเราะจากคนที่เหลือ เพราะความเมาทำให้ท่าทางที่เธอทำมันไม่ได้คล้ายกับท่า Ok เลยสักนิด ทุกคนต่างลงความเห็นว่าเห็นด้วย เกมหมุนขวดรอบแรกก็เริ่มขึ้น "ไอ้โรส โดนแก ดื่มเลย ๆ " เดซี่พูดขึ้นเมื่อเห็นขวดหมุนไปตรงที่โรสสรินทร์นั่งอยู่ เธอก็ดื่มอย่างไม่ขัดข้อง เกมหมุนขวดดำเนินไปรอบแล้วรอบเล่า แต่ดูเหมือนว่า 2 สาวจะดวงไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เพราะตำแหน่งที่ขวดหมุนไปหยุดจะตรงกับโรสหรือไม่ก็เดซี่ซะส่วนมาก จนสาวสวยทั้ง 2 คนเริ่มพูดไม่รู้เรื่องและประคองตัวเองให้นั่งแทบไม่อยู่ "คิม พี่พาแฟนกลับก่อนนะ เมาจนไม่รู้เรื่องละ ทางนี้ฝากแกด้วยละกัน" ภูผาเอ่ยบอกชายหนุ่มรุ่นน้องให้ดูแลโรสสรินทร์ต่อ เขาต้องพาเดซี่กลับก่อนเพราะแฟนสาวเมาจนเดินไม่ไหวแล้ว "ได้พี่ ขับรถกลับดี ๆ นะครับ" คิมหันต์พูดพลางระหว่างยืนส่งภูผาและเดซี่ที่หน้าประตู เสร็จแล้วตัวเขาก็หันหลังกลับเข้ามาในห้อง จัดการเก็บกวาดของที่เหลือจากการสังสรรค์เมื่อครู่ ซึ่งตอนนี้ก็ปาไป 5 ทุ่มกว่าแล้ว พอทำทุกอย่างเสร็จเขาก็เดินมาดูโรสสรินทร์ที่หลับอยู่บนโซฟา เขาจึงค่อย ๆ อุ้มเธอเข้าไปวางบนเตียงนุ่ม ๆ ในห้องนอน "จะไปหนายยย" เสียงของคนเมาที่ตอนนี้คุยไม่รู้เรื่องดังขึ้นหลังจากที่เขาวางเธอลงบนที่นอนแล้วกำลังจะกลับห้องตัวเอง แต่มือเรียวเล็กของเธอดันดึงชายเสื้อเขาไว้ซะก่อน "จะกลับห้องแล้ว โรสเมาแล้วก็นอนเถอะ" คิมหันต์บอกสาวสวยตรงหน้าแล้วค่อย ๆ แกะมือเธอออก แต่นอกจากที่จะแกะไม่ออกแล้วเธอยังจับไว้แน่นกว่าเดิม "อยู่เป็นเพื่อนหน่อยสิ" เธอพูดขึ้นมาแล้วดึงชายเสื้อของเขาแรงจนคนตัวโตข้าง ๆ ที่ไม่ทันระวังตัวล้มลงมาจนหน้าแทบจะติดกัน "โรสอย่าอ่อยดิ ถ้าเราเป็นคนไม่ดีจะทำยังไง" คิมหันต์เอ่ยขึ้นมา แต่เหมือนคนสวยที่เมาอยู่ตรงหน้าจะไม่ใส่ใจ "ก็อยากอ่อย จะทำไม อุ๊บ!" ยังไม่ทันที่เธอจะพูดจบ เขาก็ประกบริมฝีปากหนาได้รูปลงบนปากสีกุหลาบของเธอ บรรจงจูบนุ่มนวลจนทำให้เธอเคลิบเคลิ้มขยับปากบางเล็กได้รูปจูบตอบกลับไป อึดใจชายหนุ่มก็ถอนริมฝีปากออก "โรสนอนเถอะ เดี๋ยวเราอยู่เป็นเพื่อน" หลังพูดเสร็จเขาก็จัดแจงห่มผ้าให้เธอ ก่อนที่ตัวเองจะเดินออกไปนอนอยู่ตรงโซฟาที่อยู่ในห้องรับแขก ///////////////////////////////////////////////////////////////// โรส part สลึมสลือตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงในห้องนอน สงสัยเพื่อนจะเป็นคนแบกเข้ามา เมื่อคืนดื่มไปเยอะจนตอนนี้รู้สึกมึน ๆ หัว อาบน้ำสักหน่อยคงดีขึ้น ฉันใช้เวลาไม่นานนักก็จัดการตัวเองเรียบร้อย ตอนนี้เริ่มจะหิวซะแล้วสิ ออกไปต้มมาม่าในครัวกินดีกว่า ขณะที่กำลังเดินไปที่ครัว ฉันก็ได้กลิ่นหอม ๆ ลอยมาเตะจมูก เอ๊ะ! รึว่ายัยเดซี่จะซื้อของกินมาฝาก ได้แต่คิดในใจ แต่พลันสายตาก็ไปสะดุดกับแผ่นหลังกว้างของใครบางคนที่กำลังดูยุ่ง ๆ อยู่ในครัว “คิม!” ฉันเรียกชื่อเจ้าของแผ่นหลังกว้างที่อยู่ในครัว “ตื่นแล้วเหรอ” เสียงทุ้มอ่อนโยนเอ่ยถามทันทีเมื่อเห็นฉัน “อืม พึ่งตื่น ว่าแต่ทำไมคิมอยู่ที่นี่อะ” ฉันถามออกไปอย่างสงสัย ก็เขาควรที่จะกลับห้องไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนี่นา “ก็มีบางคนแถวนี้บอกให้เราอยู่เป็นเพื่อนน่ะสิ แต่เราก็พึ่งกลับมาจากห้องเหมือนกัน เมื่อเช้าเราตื่นแล้วเลยกลับไปอาบน้ำก่อน” คำตอบของคนตรงหน้าทำเอาฉันเริ่มปะติดปะต่อเหตุการณ์คืน แต่เหมือนความจำจะตัดไปแค่ตอนที่ยังเล่นเกมอยู่แค่นั้น แต่ก็ช่างเถอะ ตอนนี้กลิ่นหอมของอาหารบางอย่างที่เขากำลังทำอยู่ทำให้ท้องของฉันเริ่มประท้วงเพราะความหิวแล้วสิ “หิวแล้วเหรอ เราทำซุปเสร็จพอดีเลย กินเลยมั้ย” “อืม กินเลยก็ได้” จากนั้นเขาก็จัดแจงตักซุปน่องไก่หอมกรุ่นให้ฉัน 1 ถ้วย ดูน่ากินมาก ๆ เลยล่ะ “หูย อร่อยมากเลยอะ คิมทำอาหารเก่งจัง” ฉันชมเขาออกไปทันทีที่ตักซุปขึ้นมาชิมคำแรก ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะมีฝีมือด้านนี้ ส่วนคนที่โดนชมก็นั่งยิ้มเล็ก ๆ อยู่ตรงข้าม เขาดูน่ารักและอ่อนโยนมากเลยล่ะ นี่ถ้าได้เป็นแฟนกันจริง ๆ ก็คงจะดี ///////////////////////////////////////////////////
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD