CHAPTER 48

2021 Words

Meshell “Besh dito! Meshell, nandito kami ni Tatay Cardo,” naulinigan kong may tumatawag sa akin nang nasa labas na kami ni Vince sa Manila International airport. Hinanap ko kung saan ‘yon. Wala kasi reply si Tatay, kung nasaan na siya at kung natuloy ang kaibigan ko at ama ko sa pagsundo sa akin. Nakita ko na sila malapit lang din sa kinatatayuan namin ni Vince. Naiiyak ako sa sobrang tuwa ng masilayan ko sila, Tatay at Meding, masayang nakangiti, nakatingin sa amin ni Vince. Yes, si Vince marco Levesque, na tatlong taon gulang na ngayon. Si Vince ang bunga ng pagmamahalan namin ni Vladimir. Almost four years na rin simula ng iwan ko ang binata kahit mahal namin ang isa't isa. Kumusta na kaya siya? Panigurado abot langit ang pagka suklam noon sa akin dahil sa pang-iiwan ko sa kaniya.

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD