CHAPTER 32

1302 Words

MESHELL Hindi ko na inantay na lumabas si Vladimir, sa kotse basta lumabas na ako upang agad makarating sa bahay. Medyo kumalat na ang dilim sa paligid dahil alas sais y medya na ng gabi, mabuti na lamang mga gising pa ang kapitbahay kaya nasisinagan pa ang mga kalsada galing sa mga ilaw nila. Maganda lang sa baryo ay meron kuryente. Iyon nga lang karamihan sa mga naninirahan dito ay kakaunti ang mga kagamitan. Kalimitan ilaw lamang ang gamit problema kasi ay hirap din kasi sa budget. Ito ang pangunahing kailangan dito bawat pamilya. “Tay, Tatay! Nariyan ka ba sa loob?” malakas kong tawag sa ama ko, pagdating pa lamang sa gate namin na kawayan. “Tatay! Tulog ka na po ba?” ani ko ulit at dali daling tinulak ang gate, mabilis na lumakad patungo sa pinto. Hmm…mukhang tulog na yata ang Ta

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD