MESHELL
Nakasanayan kong maagang magising halos sabay sa mga kasambahay ng ancestral house ng mga Levesque. Nahihiya kasi ako magpatanghali dahil wala akong trabaho at sila Mama Tamara, maaga rin kung bumangon.
Aabutin lang ako ng alas otso sa higaan kung hindi agad ako makatulog sa gabi pero hangga't maaari hindi ako nagpupuyat upang alas siyete ng umaga ay gising na ako.
Naligo muna ako bago ako tuluyang lumabas sa k'warto ni Troy, upang magtungo ng kusina kung meron akong maitutulong.
Sakto pagpasok ko naro'n si, Manang Perlita, busy sa harapan ng lababo may malaking isdang bangus na hinuhugasan ‘yon yata ang iluluto nito ulam para sa tanghalian.
“Morning po, manang Perlita,” pa sing-song ko pang tawag sa pangalan niya.
“Ikaw pala, Meshell. Tulog pa ang mga biyenan mo Hija. Gusto
