“ฉันต้องไปแล้วเด็กดี คืนนี้ฉันจะมาหาใหม่นะ” เขาบอกเสียงพร่าแล้วยกร่างเล็กไปนอนบนเตียง แล้วตัวเขาก็ลุกขึ้นไปยืนยิ้มมองคนตัวเล็กที่หลับตาตอบเขา
“อือ...ไม่ต้องมาหรอก คุณไม่ต้องมา ฉันเกลียดคุณ” หล่อนบอกเขา
“เกลียดแล้วทำไมครางเสียวทุกครั้งที่ฉันสอดใส่ล่ะ” เขาพูดพร้อมกับก้มเก็บเสื้อผ้าตัวเองขึ้นมาแต่งตัวให้เรียบร้อย
“ไม่คิดจะลืมตาขึ้นมาส่งฉันหน่อยเหรอเด็กน้อย” เขาเอ่ยเสียงพร่าแล้วโน้มลงไปจูบแก้มนวลของหญิงสาว ก่อนจะผละออกมายืนยิ้มมองเธอ
“ฉันจะไปแล้วนะ”
“อือ...ไปเลยไอ้ปีศาจ”
“ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ใช่ปีศาจ ฉันพิเศษกว่านั้น อีกอย่างตอนนี้ฉันก็เป็นผัวของหนูแล้วนะ หนูหนีฉันไม่พ้นหรอก เพราะไม่มีอะไรที่คนอย่างโดมินิกเลือกแล้วจะหนีพ้นมือไปได้ อีกอย่างฉันเลือกหนูอุ้มท้องลูกของฉัน ฉะนั้นยังไงเราก็ต้องเจอกันอยู่ เพราะฉันจะอยู่เมืองไทยหกเดือน” เขาบอกเธอทั้งๆ ที่เธอนอนหลับตาอยู่
“คนเลว...” หล่อนเอ่ยเสียง
