เล่ห์รักชีคทะเลทราย

บทที่ 8

เสียงของแพรไหมไม่ได้เข้าไปในโสตประสาทของชีควาคิมแม้แต่น้อย ในเมื่อเวลานี้ความต้องการมีมากกว่าอะไรทั้งสิ้น ชายหนุ่มซุกไซ้ซอกอกงามอย่างตะกละตะกลาม ส่วนมือหนาทั้งสองข้างนั้นข้างหนึ่งรวบมือของหญิงสาวไว้เหนือศีรษะ อีกข้างบีบเคล้นทรวงเต่งตึงอย่างหลงใหล ถึงแม้สาวเจ้าจะร้องไห้สักเพียงไรในขณะนี้เขาก็ไม่คิดจะใส่ใจ เขาขอแค่ได้ตามปรารถนาก็เป็นพอ

“คงไม่ได้หรอกวินนี่ ถึงจะรังเกียจเรามากแค่ไหน เราคนนี่นี้แหละที่จะเป็น ‘ผัว’ เธอ” มือหนาข้างที่ว่างอยู่เลื่อนลงมาจนถึงความเป็นหญิงของเธอก่อนจะใช้นิ้วมือแกร่งเข้าไปสำรวจความงามในกุหลาบงามแรกรุ่น ไม่เคยผ่านมือชายของหญิงสาว ปากหนาก็ไม่น้อยหน้าเหมือนกันเพราะตอนนี้มันกำลังดูดกลืนยอดอกงามอย่างเมามันเหมือนเด็กน้อยหิวนมไม่มีผิด

“อืม...วะ...วาคิม...” แพรไหมครวญครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน เมื่อเขาดูดดึงทรวงงามของตนสาวเจ้ายิ่งบิดเร้าเข้าไปใหญ่เมื่อโดนชายหนุ่มเล้าโลมรุกไร้เข้าไปในกุหลาบงามอย่างจาบจ้วง เกิดมาเป็นครั้งแรกที่โดนกระทำแบบนี้ หญิงสาวไม่เคยคิดมาก่อนว่าชายตรงหน้าจะเป็นคนที่เคยรักจริงๆ เขาเหมือนกับซาตานร้ายกลับชาติมาเกิด ทั้งรังเกียจ ทั้งอยากสาปส่งให้เขาไปลงนรกขุมไหนก็ไป ขออย่าให้ชาติหน้าได้เจอะได้เจอกันอีกก็เป็นพอ แต่จะว่าเขาก็ไม่ได้ เพราะตอนนี้ร่างกายของเธอมันได้เริ่มทรยศโอนอ่อนผ่อนปรนไปกับชายร่างหนาแล้ว เสียงครางก็ดังออกมาเป็นระยะๆ เพื่อให้ชายหนุ่มปลุกอารมณ์ดิบของตนให้ถึงที่สุด

เมื่อสัมผัสร่างงามจนพอใจแล้ว เขาก็ผละออกมาจัดการกับชุดของตัวเองให้พ้นกายแกร่ง เปิดเผยอกหนา บึกบึนให้สาวเจ้าได้เห็นอย่างเต็มตา เขาเริ่มโถมกายไปทาบทับหญิงสาวอีกครั้ง เขายิ่งลำพองใจเมื่อเห็นว่าตอนนี้คนร่างเล็กไม่ได้ปฏิเสธร่างกายของตนแล้ว แต่กลับตรงกับข้าม กลับโอนอ่อนแอ่นรับเข้าไปเสียทุกอย่าง สติของสาวเจ้าก็ได้หลุดลอยไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้วในเวลานี้ มีแต่ความใคร่ ความหลงใหลในรสสวาทของชายหนุ่มเท่านั้นที่ลอยวนอยู่ในหัวเธอ

“วะ...วาคิม...ฉันต้องการ....” เมื่อทนกับความต้องการของตัวเองไม่ได้ หญิงสาวก็ร้องขออย่างเย้ายวน ส่งสาวตาเชิญชวนให้ชายหนุ่มได้หลงใหล จนลืมไปเลยว่าการเชิญชวนของตัวเองนั้นมันจะทำให้ตัวเองต้องสูญเสียสิ่งหวงแหนที่สุดในชีวิตไป

“ต้องการอะไรวินนี่ บอกเรามาว่าต้องการอะไร” ชีคใหญ่แห่งเรยาร่ารู้ว่าเจ้าหล่อนกำลังต้องการสิ่งใด แต่ให้ง่ายๆ ก็คงไม่ใช่ชีคใหญ่สิ หึหึ อีกอย่างหญิงสาวก็ยังไม่พร้อมจะรับมือกับวาคิมน้อยของเขานัก ยิ่งสาวเจ้าตัวเล็กร่างบางอย่างนี้เขากลัวว่าเธอจะเจ็บมาก แต่มันก็ต้องเจ็บอยู่ดีเมื่อมันเป็นครั้งแรกของผู้หญิง พอคิดมาถึงตรงนี้เขาก็ยิ้มด้วยความภาคภูมิใจขึ้นมาทันที เมื่อคิดว่าตัวเองจะได้เป็นคนแรกและคนเดียวของหญิงคนรักยิ่งกว่าชีวิตตน

“ช่วยฉันด้วยวาคิมฉันไม่ไหวแล้ว” ลืมไปเลยว่าตอนนี้ตัวเองกับเขาอยู่คนละฐานะกัน

“ไม่วินนี่ เราจะไม่ช่วยเธอจนกว่าจะได้ยินเธอพูดว่า วาคิมขา...ฉันต้องการคุณ...” เขาดีใจมากเมื่อสาวเจ้าเรียกเขาวาคิม ไม่ได้เรียกท่านชีคอย่างครั้งแรก เพียงแค่นี้หัวใจอันแห้งเฉามันได้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง เมื่อได้ยินเสียงเรียกของสาวเจ้า

ถึงจะโดนเขาแกล้ง แต่ก็ยอม เมื่อตอนนี้ร่างกายเธอมันกำลังต้องการเขาเข้ามาเติมเต็มเป็นหนึ่งเดียวกับร่างกายเต็มทนแล้ว ถ้าขืนช้าอยู่แบบนี้ได้ขาดใจตายเป็นแน่แท้

“วะ....วาคิมขา...ฉันต้องการคุณ...” ฝืนความอายพูดออกไป

“ดีมากคนดี” เขาก้มลงพรมจูบหน้าผากมนเธอด้วยความอ่อนโยน และเขาก็ไม่รอช้าที่จะเป็นหนึ่งเดียวกับร่างงาม เขาแยกเรียวเขางามของสาวเจ้าออกให้พอเหมาะพอตัวของตัวเอง เพื่อจะได้สอดแทรกความเป็นตัวเองได้สะดวก เมื่อเห็นว่าทุกอย่างพร้อมดีแล้ว เขาก็สอดแทรกประสานหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับหญิงสาวเพียงครั้งเดียวจนทำให้เยื่อพรหมจารีของเธอขาดสะบั้นลงในคราเดียว

“กรี๊ด!....ฉันเจ็บเอามันออกไปเดี๋ยวนี้ ฮือๆ ” ความใคร่ ความต้องการ ความหลงใหล ความเสียวซ่าน ก่อนหน้านี้มันได้หนีหายไปหมด มีแต่ความเจ็บเข้ามาแทนที่ รู้สึกเหมือนกับร่างกายของตัวเองถูกแยกออกจากกันไปคนละทิศละทาง น้ำตาแห่งความเจ็บปวด สูญเสียได้รินหลั่งออกมาอีกครั้งด้วยความโกรธแค้นชายหนุ่ม

“พูดเป็นเล่น...ใครที่ไหนเขาจะยอมออกในสถานการณ์แบบนี้กันเล่า!...” เขาทั้งสงสาร ภาคภูมิใจ และรู้สึกเจ็บในเวลาเดียวกัน เมื่อหญิงสาวเริ่มบีบรัดลูกชายของเขาอย่างต้องการ ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากเร่งเครื่อง แต่ตอนนี้เขาอยากให้เธอคุ้นชินกับการมีเขาอยู่ด้วยเสียก่อน เขาอดคิดไม่ได้ว่าจะมีชายคนไหนมีความสุขเท่าเขาเหมือนในเวลานี้บ้าง ได้เป็นชายคนแรกของหญิงที่รักอย่างหมดอกหมดใจ

“เอามันออกไป ไม่เข้าใจที่ฉันพูดรึไง ฮือๆๆ ” ด้วยความไม่คุ้นชินจึงพยายามดิ้นหนี แต่ก็โดนมือหนายึดไว้

“ไม่เอานะคนดี ถ้าอยู่นิ่งๆ ก็จะไม่เจ็บพี่สัญญาจะเบาให้ได้มากที่สุด” เขาก้มจุมพิตซับเหงื่อด้วยความรัก ณ เวลานี้เขาอยากให้เขาและเธอกลับไปเป็นเหมือนเมื่อสองปีก่อนเขาอยากเป็นพี่วาคิมของเธอ ไม่ใช่ชีควาคิมอย่างทุกวันที่เป็นอยู่ เขาอยากกลับไปเป็นชายหนุ่มผู้แสนดีของเธอ แต่ก็ทำไม่ได้ เมื่อตอนนี้เขาได้เล่นบทซาตานไปเรียบร้อยแล้ว

เขารอให้หญิงสาวคุ้นชินกับลูกชายตัวเองอยู่พักหนึ่ง เขาก็เริ่มเห็นสีหน้าของสาวเจ้าดีขึ้นกว่าเดิมมาก เขาจึงเริ่มขยับสะโพกสอบดู เมื่อเห็นว่าเธอไม่ได้เจ็บเหมือนอย่างก่อนหน้านี้แล้วเข้าก็เร่งถาโถมสะโพกสอบเข้าหากุหลาบงามอย่างเป็นจังหวะ ทุกบทรัก ทุกบทบาทลีลาเขาได้นำมาใช้กับคนร่างเล็กทุกขบวนท่า ยิ่งได้ยินเสียงครวญครางของคนใต้ร่างยิ่งชอบใจใหญ่ หัวใจหนุ่มทะเลทรายฮึกเหิมขึ้นมาเป็นกอง

“อืม...วินนี่เธอสุดยอดมาก” อะไรจะสุขเท่ากับการได้เป็นหนึ่งเดียวกับหญิงเดียวในดวงใจ

“อืม...วะ..วาคิม...มะ...ไม่....ไหวแล้ว” ก่อนร่างบางจะกระตุกไปพบกับความสุขแปลกใหม่ที่ไม่เคยพานพบมาก่อนในชีวิต

เมื่อเห็นหญิงสาวเดินทางไปพบกับความสุขสมก่อนแล้ว เขาก็รีบเร่งสะโพกสอบเข้าหากุหลาบงามอย่างดุดัน เมื่อเห็นว่าอีกไม่นานตัวเองก็จะได้พบความสุขเช่นเดียวกันกับหญิงสาวและมันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ เมื่อเวลาต่อมาเขาได้ไปยืนบนจุดนั้นเช่นเดียวกับหญิงสาว และไม่ลืมจะหว่านพืชผลของตัวเองในตัวหญิงสาว

มีหรือคนอย่างชีควาคิมจะจบบทรักเพียงแค่บทเดียว เขาก็ไม่รอช้าที่จะบรรเลงบทรักอันเร่าร้อนขึ้นอีกครั้งในเวลาต่อมา กว่าจะถึงเช้าของวันใหม่ เขาและเธอก็บรรเลงบทรักกันจนเกือบถึงย่ำเช้า ก่อนจะนอนหมดแรงไปกันคนละทางกับศึกรักในครั้งนี้