เล่ห์รักชีคทะเลทราย

บทที่ 5

หลังจากทั้งสองสาวเดินลับไปแล้วชีคราชิดก็หันมาถามเอาเรื่องพี่ชายตัวเองที่ยกเหตุผลบ้าบออะไรไม่รู้มาเป็นข้ออ้างเพื่อให้สองสาวอยู่ที่นี่ ไหนจะสายตาห่วงหาคิดถึงอาวรณ์ยามมองแพรไหมยิ่งทำให้เขาสงสัยว่าสองคนนี้เคยรู้จักกันมาก่อนรึเปล่าหรืออาจจะมากกว่าการรู้จักธรรมดาก็เป็นได้ ยังไงเขาต้องถามเอาความจริงจากพี่ชายของเขาให้ได้

“ท่านพี่รู้จักคุณวินนี่กับคุณเจนนี่มาก่อนรึเปล่า? ท่านพี่ต้องตอบน้องมาตามความจริง ถ้าไม่บอกน้องตามความจริงน้องจะไปบอกสองคนนั้นว่าท่านพี่โกหกพวกเธอเรื่อง...” ชีคราชิดเอ่ยยังไม่ทันจะจบคำชีควาคิมก็เอ่ยขัดขึ้นมาเสียก่อน

“ได้พี่จะเล่าให้ฟังทุกเรื่องเลย” กะว่าจะเงียบไม่ตอบน้องชาย แต่โดนน้องชายขู่เลยจำใจต้องเล่าเรื่องราวเมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา ก่อนเขาจะกลับมารับตำแหน่งจากบิดาของเขาที่เสียไปให้น้องชายตัวแสบฟัง

“ทำไมท่านพี่ไม่เคยเล่าให้น้องฟัง เพราะน้องก็เคยสงสัยเหมือนกันว่าหลังจากท่านพี่กลับมาจากเมืองไทยครั้งนั้นก็เปลี่ยนไปยังกับคนละคน ทั้งเรื่องผู้หญิงท่านก็เห็นพวกเธอเป็นเพียงแค่ที่ระบายความใคร่ของท่านเท่านั้น จนน้องคิดว่าท่านพี่จะรักใครไม่เป็นซะแล้วที่แท้ก็เป็นเพราะเรื่องนี้เองที่ทำให้ท่านพี่เปลี่ยนไป”

“ราชิดน้องจะให้พี่เล่าให้น้องฟังได้ยังไงเล่า เรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องส่วนตัวของพี่ทั้งที่มันก็ผ่านมานานแล้ว”

“ถึงมันจะผ่านมานานแค่ไหน น้องรู้นะว่าท่านพี่ลืมคุณวินนี่ไม่ได้ ถึงได้ส่งการ์ดไปเชิญครอบครัวเธอมาร่วมงานด้วย ทั้งที่เราไม่จำเป็นต้องเชิญมาก็ได้ แต่ไม่เป็นไรครับ ชีคราชิดคนนี้นี่แหละจะช่วยท่านพี่สมหวังเอง ด้วยเกียรติของชีคราชิดแห่งเรยาร่าเลยครับน้องขอสัญญา...” ถ้าหากชีค วาคิมสังเกตดีๆ ก็จะเห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของผู้เป็นน้องเผยให้เห็บแค่แว๊บเดียวเท่านั้น แต่ชีควาคิมก็ไม่ทันได้สังเกตเห็นความเจ้าเล่ห์นั้น

“ฮ่าๆ น้องช่างเข้าใจพูดจริงๆ นะราชิด แต่ถึงยังไงก็เถอะราชิด พี่ก็ต้องขอบใจน้องที่จะช่วยพี่ ถ้าสำเร็จพี่จะมีรางวัลให้ ว่าแต่น้องอยากได้อะไรเป็นการตอบแทน”

“น้องไม่ต้องการรางวัลอะไรทั้งนั้น แต่น้องต้องการเพื่อนของคุณวินนี่แทน เรื่องแค่นี้ท่านชีควาคิมผู้ยิ่งใหญ่จะช่วยน้องชายคนนี้ได้ไหมล่ะ”

“ฮ่าๆๆ ” สองชีคพี่น้องประสานเสียงหัวเราะกันจนทำให้ซาลัสและอามีนที่เดินเข้ามางงกับเหตุการณ์ในนี้ เพราะเขากลัวท่านชีคตอนโมโหใส่แพรไหมเลยชวนอามีนออกไปข้างนอก แต่กลับมาอีกทีชีควาคิมของเขากลับอารมณ์ดีซะงั้น

ด้านแพรไหมถูกสาวใช้พามาห้องพักอยู่ห้องติดกันกับชีควาคิม ส่วนพิรัณญาเพื่อนเธอพักห้องรับรองถัดไปจากห้องเธอ 3 ห้อง เพราะชีค วาคิมรู้จากซาลัสที่โทรมารายงานว่าเธอมากับเพื่อน เขาเลยสั่งให้จัดห้องรับรองให้อีกห้องหนึ่ง หญิงสาวขอให้สาวใช้พาไปพักกับพิรัณญาแต่สาวใช้ก็ไม่พาไป แถมยังขอร้องอีกว่าอย่าทำให้พวกนางลำบากใจ ถ้าหากเธอไม่พักที่ห้องนี้ ชีควาคิมของพวกเขาจะสั่งลงโทษพวกเธอเอาได้ แพรไหมจึงจำยอมพักห้องนี้ห้องที่ติดกับห้องเขา

“คนอะไรไร้เหตุผลชะมัด เรื่องแค่นี้ก็สั่งลงโทษไม่รู้ว่าปกครองประเทศได้ยังไง” แพรไหมบ่นรำพึงรำพันคนเดียวอยู่ในห้องก่อนจะเผลอหลับไปโดยไม่รู้ว่ามีผู้คนกำลังบุกรุกย่างกายเขามาห้องของเธอ

ชีควาคิมเดินออกมาจากประตูลับที่เขาทำเชื่อมต่อตู้หนังสือในห้องของเขาและห้องของแพรไหม ตั้งแต่ที่รู้ว่าเธอจะมาร่วมงาน เขาให้คนสร้างขึ้นก่อนหญิงสาวจะมาถึงที่นี่เพียงแค่ไม่กี่วัน

ระหว่างแพรไหมหลับอยู่นั้นชีควาคิมก็เดินไปนั่งข้างเตียง เพื่อจะได้สังเกตว่าตลอดระยะเวลา 2 ปีที่ผ่านมาเธอมีอะไรเปลี่ยนไปบ้าง แต่สิ่งที่เขาเห็นยังเหมือนเดิมและดูเหมือนว่าเธอจะสวยขึ้นกว่าเมื่อก่อนตั้งเยอะแล้วสายตาของเขาก็เลื่อนต่ำลงมาจับจ้องที่ริมฝีปากอิ่มได้รูปของหญิงสาวจนทำให้เขาอดก้มลงจุมพิตเธอเบาๆ ไม่ได้

แพรไหมรู้สึกเหมือนว่ามีอะไรมาสัมผัสริมฝีปากอิ่มของตัวเองจึงยกมือขึ้นมาปัดป้องปากของตัวเองด้วยความรำคาญที่มีอะไรก็ไม่รู้มารบกวนเวลานอนและสงบนิ่งนอนต่อด้วยความเหนื่อยล้า

ชีควาคิมมองดูกิริยาท่าทางของแพรไหมด้วยความรักความเอ็นดูในตัวหญิงสาวพลางคิดไปในใจว่า ‘จะมีทางเป็นไปได้ไหมที่เขาและเธอจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม และจะอยู่ด้วยกันได้ไหม เขาอยากรู้ใจเธอยิ่งนักว่าในหัวใจของเธอจะมีที่ว่างให้เขาบ้างไหม แต่ถึงยังไงเขาก็จะทำทุกวิถีทางเพื่อให้เธอกลับมารักและหลงใหลในรสสวาทที่เขาจะมอบให้เธอ เขาจะทำให้เธอร้องครวญครางใต้ร่างของเขาให้ได้ จะทำให้เธอต้องการเขาอยู่ตลอดเวลา’ แล้วชีควาคิมก็ลุกเดินกลับห้องของตัวเองโดยใช้ทางลับที่เชื่อมกับห้องของเขาเหมือนเดิมเพื่อไม่ให้ใครรู้ว่าเขาเข้ามาในห้องของเธอ

ตกเย็นห้องรับประทานอาหารในคฤหาสน์นิสรีนทุกคนลงมารับประทานอาหารพร้อมหน้าพร้อมตากันรวมทั้งสองสาวที่มาจากประเทศไทย ชีควาคิมต้องการจะเลี้ยงอาหารต้อนรับสองสาว พอรับประทานอาหารเสร็จชีควาคิมถามแพรไหมที่เอาแต่นั่งก้มหน้าก้มตาหลังจากรับประทานอาหารเสร็จ

“คุณวินนี่อาหารวันนี้ถูกปากไหม และที่พักที่เราเตรียมไว้ให้นอนหลับสบายดีไหมครับ”

แพรไหมได้ยินคำถามห่างเหินจากชายหนุ่มมันช่างทำให้หัวใจของเธอเจ็บปวดยิ่งนัก

“อาหารอร่อยดีค่ะท่านชีควาคิม ส่วนเรื่องที่พักถ้าจะให้ดีกว่านี้ฉันอยากขอความกรุณาให้ท่านชีคเปลี่ยนห้องให้ฉันไปพักห้องเดียวกับเพื่อนฉันได้ไหมคะ”

“เห็นทีจะไม่ได้ครับคุณวินนี่ เพราะว่าคุณเป็นแขกพิเศษของคฤหาสน์เรา ทางเราเลยจัดห้องนั้นให้คุณ”