3 สวยทะลุแมสก์ VS คุณพี่ช่างหยอด
1479 Words
3
สวยทะลุแมสก์ VS คุณพี่ช่างหยอด
เรียบร้อยเสมือนผ้าพับไว้... แท้จริงแล้วเป็นกองผ้ายับยู่ยี่ที่พับซ้อนกันเพื่อเอาไว้หลอกตาซะมากกว่า
พิมพ์ลภัสเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูง ฉลาดหัวไวประสาสาวมั่นยุคใหม่ เธอจบปริญญาจากมหาวิทยาลัยชื่อดังใน UK ได้ทำงานในบริษัทที่มีชื่อเสียงด้วยความสามารถทางสาขางานโฆษณา และการตลาด
เธอยังเป็นคนขยันทำงานอยู่ตลอด ไม่เที่ยวเตร็ดเตร่ ไม่เคยมีปัญหาเรื่องผู้ชายในทางเสียหายให้พ่อแม่ต้องไม่สบายใจ ด้วยเธอไม่ชอบเข้าสังคมกับใครนัก จะมีก็แค่เพื่อนสนิทอีกสองคนคืออิงฟ้า และขณิกา
“พี่ได้ยินว่าเรารู้จักกับน้องพายด้วย...?” เสียงทุ้มถาม บนเครื่องบินในที่นั่งของเขาเอง
ชั้น Business Class ของสายการบินดัง ขวัญฤดีช่างเอาใจจองมาให้ ขึ้นเครื่องก็เจอกับอาหารว่าง อาหารเมนูหลัก กินกันจนแน่นท้อง ระยะห่างพอดีได้เม้าท์มอย มีพื้นที่เชื่อมถึงกันตรงที่วางพักแขน
เครื่องอำนวยความสะดวกทั้งโทรทัศน์จอเล็ก สายชาร์จ หูฟัง มีความเป็นส่วนตัวด้วยเบาะปรับเอนนอนได้พร้อมมีที่วางพักเท้า หมอน ผ้าห่มอย่างดี
ขึ้นเครื่องมาแต่เช้าคงยังไม่ถึงเวลานอนในการเดินทางที่เพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น จากลอนดอนไปสนามบินสุวรรณภูมิใช้เวลาประมาณเกือบ 13 ชั่วโมง
พิมพ์ลภัสคงไม่ทำตัวเสียมารยาท ก็ต้องคุยเป็นเพื่อนเขา
“เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่อนุบาลเลยค่ะ พอโตมา ต่างคนต่างเรียนไปเจอกันที่อังกฤษ”
“น้องพายนิสัยดีนะครับ พี่เคยเจอหลายครั้ง ดูเรียบร้อยเหมือนน้องพิมพ์เลยนะ”
“ไม่มั้งคะ... พิมพ์สู้พายไม่ได้หรอก ไม่ได้ครึ่ง” นั่นคือที่เธอหมายถึง อีกคนดันหมายความอีกอย่างเพียงสบตามองด้วยท่าทางกรุ้มกริ่มมีเลศนัย
“พี่ว่าได้นะ... สวยทะลุแมสก์ น่ารักดีออก มีแฟนหรือยังล่ะ?”
“ขอบคุณสำหรับคำชมนะคะ...” เธอยิ้มผ่านหน้ากากสีดำไปก่อนปรับน้ำเสียงเข้มขึ้น “But... Stop flirting with me... please”
สำเนียงอังกฤษจ๋าของหญิงสาวที่มีการศึกษา คงไม่แปลกเลยว่าทำไมพิมพ์ลภัสถึงยังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน
“Ok... Take Your time Baby I’m not gonna do that again”
“ขอบคุณค่ะ” ในรอยยิ้มฝืนทนบอกกับคนข้างกายที่จบ UK มาเหมือนกับเธอ ระดับเตชินคงรู้ความหมายดีว่าเธอเป็นผู้หญิงประเภทไหน
สวย เลิศ เชิด หยิ่ง!
พิมพ์ลภัสเลือกที่จะพริ้มตาปิดลงในพื้นที่ของเธอ ขีดเส้นความสัมพันธ์ไว้ว่าไม่ชอบให้ใครมาจีบหยอดทอดสะพาน คนอายุมากกว่าจึงนอนหลับตาไปเงียบ ๆ
สายการบินหรูมีของสมนาคุณลูกค้าทั้งกระเป๋าเครื่องใช้ส่วนตัวเล็กน้อย และเซ็ตนอนด้วยฝีมือจากดีไซน์เนอร์ไต้หวัน ผ้านุ่มสบาย แอร์โฮสเตสสาวสวยนำมาแจกถึงมือลูกค้า
ขณะที่ทุกคนยังคงต้องเว้นระยะห่างทางสังคม สินค้าทุกอย่างบนเครื่อง หากมีการต้องหยิบจับ พนักงานจะสวมถุงมือยาง ล้างมือด้วยเจลล์แอลกอฮอล์อยู่บ่อยครั้ง
เธอและเขาได้นอนสักหน่อยพอสดชื่นขึ้น จนถึงเวลามื้ออาหารอีกรอบ
เปลือกตาขาวใต้ขนตางอนเป็นแพปรือขึ้นลงช้า ๆ เธอเพิ่งสังเกตเห็นว่าคนข้างกายมองกลับมาพอดี จึงเบือนหน้าไปอีกทางหนึ่ง เพราะไม่รู้จะคุยอะไร
“คุณน้องคนสวยทะลุแมสก์”
ได้ฉายาเป็นของตัวเองอย่างจริงจัง เธอยังได้รับความหวังดีจากชายหนุ่มที่ยื่นเจลล์แอลกอฮอล์ในขวดกลมเล็ก ๆ ด้วยความเป็นสุภาพบุรุษของเขาและแม่กำชับไว้ว่าให้ดูแลน้องด้วย
“ตื่นนอนแล้วอย่าลืมล้างมือด้วยนะครับ... น้องพิมพ์ หันหน้าสวย ๆ มา แบมือให้พี่เตเร็ว”
เสียงทุ้มหวานทำให้เธอต้องยอมรับน้ำใจ ผายฝ่ามือออกกว้าง ให้เขาหยอดเจลล์เย็นลงค่อยปิดฝา
รอยยิ้มหวานผ่านดวงตาคู่คมบนวงหน้าหล่อเหลา ตีความได้เพียงอย่างเดียว
“ขอบคุณค่ะ... ว่าแต่... พี่เตไม่ได้จะจีบพิมพ์ใช่ไหมคะ?”
“คนไหนสวยพี่ก็บอกว่าสวย พี่เรียกคนสวยหมดทั้งนั้นล่ะ ใช่ไหม? น้องคนสวย” ปลายเสียงบอกแอร์โฮสเตสสาวในกระโปรงสั้นประเข่า พร้อมรอยยิ้มหวาน หล่อนก็ทำตามมารยาทคือยิ้มตอบพร้อมบอกขอบคุณสั้น ๆ
“ออ... หยอดไปทั่วนี่เอง”
“ถ้าพี่เจอคนถูกใจ พี่อาจจะหยุด แต่ว่าตอนนี้ยังไม่เจอ น้องพิมพ์ไม่ต้องห่วง เรื่องแม่... พี่ไม่แต่งซะอย่างไม่มีใครบังคับพี่ได้” เขาบอกอย่างมั่นอกมั่นใจ หญิงสาวจึงได้แค่ยิ้มเจื่อน ๆ ไม่กล้าออกความเห็น
และถ้าคุณป้าให้เลือก เธอขอบอกลาหนุ่มเกียร์ขี้หลี! ไปตายเอาดาบหน้าดีกว่า
“เอ๊ะ... หรือว่าน้องสนใจพี่ เอาเป็นว่าพี่ไม่รับเด็กแม่มาเป็นสาวในเครือนะครับ พี่หวงแหนความโสดเท่าชีวิต”
“ออ... ค่ะ ขอบคุณนะคะ ขอบคุณมาก... พิมพ์รู้สึกเสียดายจังเลย” ในน้ำเสียงแสนประชดประชัน
เธอยังสงสัยว่าท่ามากลีลาเยอะคารมเหลือร้าย ลูกชายคนเล็กของคุณป้ากลับไม่มีแฟนก็คงจะเป็น...
“คุณพี่ช่างหยอด”
“อื้ม... ไม่เลวนี่ น้องเป็นคนสวยคนฉลาด ไม่ต้องเสียดายพี่หรอกนะ หนุ่ม ๆ คงรอเป็นแฟนเยอะ” เขาเอ่ยปากชมด้วยความเป็นคนชอบแกล้ง ถึงอดีตที่ผ่านมาเขาจะได้บทเรียนแล้วว่าไม่ควรแกล้งผู้หญิงที่ชอบ...
“พิมพ์ได้ยินว่า... พี่เตชินรู้จักพาย คงต้องรู้จักพี่อริสาด้วยใช่ไหมคะ?” จู่ ๆ เธอดันถามขึ้นมา ขณะพนักงานทยอยเสิร์ฟอาหารว่าง
เรื่องเดียวที่ไม่มีใครกล้าพูดต่อหน้าเตชิน เห็นจะเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียว ชายหนุ่มนิ่งงันไปครู่ กว่าจะตอบ
“รู้... ทำไมล่ะ?”
“พิมพ์ได้ยินว่าพี่ิอริสาเพิ่งแต่งงาน ส่วนพายน่าจะแต่งปีหน้า พิมพ์ไม่มีโอกาสได้ไปงานแต่งพี่เขาเลย ไม่รู้เป็นไงบ้าง?”
“พี่ไม่อยู่เหมือนกันครับ ไปทำงานอังกฤษ”
พิมพ์ลภัสไม่ใช่คนโง่ เธอรู้สึกถึงความไม่พอใจของอีกฝ่ายผ่านน้ำเสียงและแววตา จึงรักษากิริยาให้มากกว่าเดิม
“ขอโทษนะคะที่ถาม พอพี่เตพูดคำว่าสวยฉลาด พิมพ์เลยนึกถึงพี่อริสาขึ้นมาน่ะค่ะ พิมพ์ทำให้พี่เตชินไม่พอใจหรือเปล่า?”
“เปล่านี่”
ในท่าทีเฉยเมยผิดกับคนเมื่อสักครู่โดยสิ้นเชิง เตชินอดไม่ได้ที่จะคิด...
บางทีเขาควรเลิกต่อต้านความหวังดีของพ่อแม่เสียที...
งานแต่งของอดีตลูกสะใภ้แม่กับคุณหมอหนุ่มนั้นเขาไม่ได้ไปร่วมแสดงความยินดี แค่กลับมาทำตัวสำมะเรเทเมา ออกเที่ยวเตร็ดเตร่กับเพื่อน ๆ อย่างเดิม
พอพ่อแม่ว่าหนักเข้า เลยเก็บหัวใจบอบช้ำลากกระเป๋าพาตัวเองไปอยู่เมืองนอก
ในสถานที่ ๆ คิดว่าดี มีความสุขกับงานที่ทำ งานวิศวกรโยธาหาได้ไม่ยากในอังกฤษ เขาได้ประสบการณ์มามากยังมีความคิดเรียนต่อปริญญาเอก โดยไม่รู้ว่าตัวเองทำใจกับเรื่องน้องอริสได้มากน้อยแค่ไหน
“แล้ว... พี่ชายพี่เป็นคนยังไงคะ? พิมพ์ได้ยินว่าพี่เตมีพี่ชายสองคน” เธอถามขึ้นมาให้เขาหลุดจากภวังค์ พอสังเกตเห็นว่าเขาเหม่อลอยไปพักใหญ่
“อยากเป็นหนูตกถังข้าวสารเหรอน้อง? ดูเต็มอกเต็มใจเป็นลูกสะใภ้คุณนายขวัญฤดีมากเลยนะ” ในคำถามนั้น วงหน้าหล่อเหลาดูหน้าไร้อารมณ์ ทว่าเขาไม่ได้คิดว่าเธอเป็นคนไม่ดี หวังมาสูบขุมทรัพย์แม่
เพราะเรื่องคัดสรรสะใภ้คุณนายไม่เคยพลาดพาแต่คนดี ๆ เป็นกุลสตรีมาแนะนำให้ลูกชายรู้จัก รวมถึงน้องสาวคนสวยทะลุแมสก์
“พิมพ์ไม่รู้อนาคต แต่พิมพ์ชอบป้าขวัญค่ะ บ้านพิมพ์เป็นหนี้บุญคุณคุณป้า พิมพ์ทำอะไรให้ได้พิมพ์จะลองพยายามทำดู เท่าที่ทำได้ไหว... แต่ว่ายังไม่รับปาก” บางทีหากหาเงินมาหมุนใช้หนี้ไปได้ก่อนอาจไม่แต่งก็ได้
ประโยคในใจของเธอไม่ได้บอกเขาไป ชายหนุ่มกลับมองเธอด้วยแววตาชื่นชม คิดว่าเธอเป็นสาวน้อยที่ดูจริงใจดี สำคัญที่สุดคือเธอชอบแม่ของเขา
“ดีทั้งคู่... เดี๋ยวได้เจอแน่นอน”
พิมพ์ลภัสผ่อนลมหายใจเฮือกใหญ่ “อ่อ... ขอบคุณนะคะ พี่เตชิน”
และเธอคงไม่กล้าถามอะไรเขาอีกตลอดการเดินทาง พอนัดบอดกับหนุ่มเกียร์ล้มเหลวไม่เป็นท่าหยุดสถานะความสัมพันธ์อันเกือบจะดีไว้ที่น้องสาว
- Writer
