จิวซินถึงตำหนักชงหยวนอย่างที่ตั้งใจอาการชงไฉ่แม้ไม่หนักหนา ทว่าจิวชินลืมบางอย่างไปเสียสนิทความกังวลที่จิวซินมีอยู่เต็มหัวใจก็ในเมื่อจิวซินรู้ดีเหลือเกินว่าคมกระบี่ของนักฆ่าของเหอตงหยวนล้วนอาบพิษไว้เมื่อใดที่ต้องคมกระบี่จะหมดสติและเมื่อผ่านไปไม่กี่ชั่วยามก็จะสามารถกลับมามีสติดีดังเดิมแต่เมื่อใดที่ดื่มชาเข้าไปเมื่อนั้นพิษจะกำเริบจนทำให้ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ ชงไฉ่จึงคาดว่าต้องพิษเข้าให้แล้วเพราะชิงซาไม่ได้หมดสติอย่างที่ชงไฉ่เป็น แต่หากปล่อยให้พิษกำเริบถึงสามครั้งเมื่อใดก็ไม่สามารถจะสามารถมีชีวิตอยู่อีกต่อไป
“องค์รัชทายาท องค์ชายใหญ่จิ่นเกอ ขอเข้าเยี่ยมอาการขององค์ชาย” เยว่ฉีนั่งอยู่ข้างๆ ชงไฉ่ไม่ห่างไปไหน หันหน้าไปมองชิงซาด้วยสายตาไม่ค่อยสู้ดีนักเพราะระงับความไม่พอใจในตัวขององค์ชายใหญ่จิ่นเกอไม่ได้
“เชิญองค์ชายใหญ่ข้างใน ข้ากำลังคิดว่าทำไมไม่ยอมมาเยี่ยมเสียที” ชงไฉ่มีอาการดีใจอย่างเห็นได
