CHAPTER 12
1378 Words
Felix was driving, it was 7 in the evening when Oscar contacted him that they need to talk. He didn't think twice. Dahil palaisipan din sa kanya kung ano ang sinabi nito kanina na alam na nito ang 'LAHAT'
He parked his car in front of the coffee shop. It was just near at the airport. Nabanggit sa kanya kanina ni Angelique na babalik na raw si Oscar sa Washington.
Pagpasok sa loob ay napansin nya agad ito. Malaking lalaki rin kasi at angat ang itsura sa iba. Halata mo na iba rin ang lahi.
Naglakad siya papalapit dito at umupo sa silyang nasa tapat.
"Talk," agad na bungad ni Felix.
"Hindi ka ba muna o-order ng coffee?"
"I have no time for bullsh!ts. Tell me, what do you want?"
"Bakit mo hinayaan na maging akin siya for almost 3 years? Kung talaga hindi mo kaya na mapunta siya sa iba ay dapat nu'ng una pa lang ay kinuha mo na siya," panimula ni Oscar.
Felix just frowned. Hindi niya maintindihan ang gustong sabihin ni Oscar.
"Wala ka bang planong sabihin sa kanya? Ganito mo siya kamahal na kahit ikaw ang agrabyado ay ayos lang?"
"I can manage. Ang importante na sa'kin siya." Now he understand Oscar.
"Her family abused you. Muntik mo ng ikamatay pero bakit mo pilit tinatago? Kung sasabihin mo lang ang totoo ay magiging maayos na ulit ang lahat."
"Hindi lang ako ang naglihim, Oscar. Ikaw din!"
"I never lied to her. Hindi ko alam ang tungkol sa inyo, Felix! I just saw you once. Wala akong idea na nagkaroon kayo ng relasyon!"
"Not about me. About your relationship with her. You never told her that you were her friend since highschool. She thought she only met you when she applied as a secretary to you."
"I have my own reasons and--"
"--And so do I," putol ni Felix sa sasabihin ni Oscar.
"Mabigat ang sitwasyon mo kesa sa'kin. I kept it because, it's gonna confuse her. And her dad, Mr. Ramos told me to just keep it. Sinabi niya na kung ano lang ang naalala ni Angelique ay du'n na lang kami mag-stick."
"Then let's keep it that way. I'm fine with it."
"Tss. Okay lang sa'yo na ganito?"
"I know how much she loves her family. It will destroy her if she found out, and she don't deserve it."
"Are you okay being the the unknown husband. A stranger man?"
"Everything for her, Oscar. Everything!"
"WHERE did you go?" Angelique kissed her husband on the cheek when she saw him walking inside the living room.
"Nothing that concerns you, baby."
He kissed her on her lips for few seconds.
"I have something for you!" Itinaas niya ang maliit na paper bag na hawak.
"What is that?" She asked.
Inabot lang ito ni Felix sa kanya. Tinanggap niya at binuksan. Sa loob ng paper bag ay mayroong maliit na box.
She sat down on the big bulky sofa before she opened the small box.
Lumaki ang kanyang mata sa nakita.
"F-felix! This ring looks so expensive!"
Felix just smiled when he saw his wife's reaction.
It is expensive. It's a 35-carat diamong ring worth $10million dollars which has desinged by a well known jewelry designer.
Lumapit siya kay Angelique at kinuha ang box na hawak nito. He took the ring outside the box. Tiniklop niya ang isang paa at lumuhod sa harap ni Angelique. He placed the empty box besides her.
Marahan niyang kinuha ang kaliwang kamay ng asawa.
"This is for you. For my wife, for the girl I love." He inserted the ring in her ring finger.
"B-but Felix this is too much. Napakamahal nito!"
"Nothing is too much. I can give you the world if you want." Felix kissed her lips.
"I love you, Angelique!"
"But, do you love me because I am Angelique or because you can see Mia in me?"
He stood up.
"I am pretty sure I didn't meet you just for nothing. Let's forget about Mia. All I want is you, Angelique. Just you!"
Tumayo rin si Angelique at muling pinagmasdan ang singsing sa kanyang daliri. Kumikinang-kinang pa ito.
"Every new beginning comes from some other beginning's end. Let's forget about it, and start new, baby," Felix continued.
Angelique looked up and see Felix eyes. He was very genuine.
"Yes. We will!" she said.
Then Felix kissed Angelique.
"MAGUGUSTUHAN ito ni Felix. Ang galing mo mag-landscape."
"Thank you Manang Ising, hindi ko nga po alam na marunong pala ako. Buti nalang ay nasabi sa akin ni Felix na subukan ko raw. "
"Kaya pala ang dami kanina nag-deliver ng mga lupa, damo at sunflowers."
"Kagabi lang po namin napag-usapan. Kaya nagulat din ako na dumating agad kanina," sagot ni Angelique.
Pinunasan niya ang tumutulong pawis, gamit ang kanyang bisig dahil nakabalot ng hand gloves ang kanyang mga kamay at puro ito lupa.
"Kumain po muna kayo, Ma'am Angelique at baka mapagalitan kami ni Sir Felix," si Tonya ang nagsalita.
She smiled. Tinanggal niya ang mga gloves at naghugas ng kamay sa hose na naroon.
"Kakain ako basta sabay-sabay tayo."
She said. Umalis ang kanyang asawa at tumungo lamang sa rancho upang asikasuhin ang mga alagang hayop.
"Manang Ising. Pagtapos ko pong kumain gusto ko sanang dalhan ng makakain si Felix sa rancho."
"Sige maghahanda ako. Magpa sama ka na lamang Kay Tonya at si Kling-kling ay marami pang gagawin."
Sabay silang nagtungo sa kusina at sumabay din sa pagkain ang mga kasambahay.
SUMAKAY sila sa isang sasakyan ni Felix. Naroon ang kanyang kotse ngunit nagpumilit ang driver na ipag-drive sila dahil pagagalitan daw ito ni Felix kapag hinayaan syang umalis ng walang kasama.
It took five minutes bago nila narating ang rancho. Ganoon kalaki ang Hacienda ni Felix. Pagbaba ng sasakyan ay agad niyang napansin ang asawa. Napangiti sya ng makita ito. Ngunti bigla rin siyang napasimangot ng makita na kausap nito si Jessa!
Bitbit ang tanghalian ng asawa ay naglakad sya palapit dito.
Dinig pa nya ang tawanan ng dalawa, ni hindi rin siya napapansin ni Felix. Nakahawak ito sa tali ng kabayo patalikod habang nasa gilid naman si Jessa.
Nang makalapit sa dalawa, ay tumikhim siya.
Napalingon si Felix sa kanya.
"Baby! What are you doing here?" Lumapit ito sa kanya at humalik sa pisngi.
"I brought you some lunch." Then she looked at Jessa na biglang nakasimangot na. Kanina lang ay parang kinakamot ang singit kung makatawa.
"Kumain na siya, eh. Late ka na. Nagdala ako ng pagkain sa kanya." Jessa seems so proud na nauna ito kaysa sa kanya.
"Hmm. Talaga ba?" Angelique asked with sarcasm tone.
"Edi, ibibigay ko nalang ito sa ibang manggagawa." She is about to walk ngunit napigilan siya ni Felix.
"Hey, no. I'll eat that. Gutom pa naman ako."
Kinuha ni Felix ang kanyang bitbit at naglakad papunta sa lamesang naroon. Binuksan ang mga pagkain at isa-isang nilapag sa lamesa.
Inirapan niya si Jessa at naglakad palapit sa asawa. Siya'y umupo sa tapat nito.
Akala nya ay aalis na ang babaeng hitad! To her dismay ay sumunod din ito at umupo pa sa tabi talaga ni Felix.
She looked at his husband. Kumakain na ito at panaka nakang tumitingin sa kanya at ngumingiti.
"How is your landscaping?" tanong ni Felix upang matapos ang awkwardness sa pagitan ng kaibigan at asawa.
"Doing great! Nasimulan ko nang i-form ang lupa at carabao grass."
"Oh, so you're landscaping now, huh! That's great. Kaysa naman naka tunganga ka lang at naghihintay dumating si, Felix," Jessa said with fake smile.
Talagang inuubos nito ang kanyang pasensya.
"Of course, he is my husband. Talagang hihintayin ko ang pagdating nya. Sino ba ang dapat maghintay? Ikaw?"
"Okay. Enough! Let's just talk some other time, Jessa."
"Wala akong planong makipag-away, Felix. Ang totoo niyan. Gusto ko humingi ng pasensya sa nasabi ko. I just lied. I was trying to see your reaction. Kaibigan ko si Felix kaya gusto ko malaman kung talagang mahal mo siya. Hindi ko naman alam na mag re-react ka ng ganu'n."
Angelique laughed and Felix looked at her.
"Well, I don't accept your appologies, just leave my husband alone, baka sakaling mapatawad pa kita."
"I can't do that. Magkababata kami!"
Tumayo si Angelique.
"Kababata ka lang! ASAWA ako! "
- Writer
