บทที่ 10
366 Words
จอมโจรในกลุ่มชุดดำหลังจากที่เค้าได้รับชนะแล้ว และปล้นสดมภ์กลับคืนมา พวกเขามุ่งหน้าไปที่หมู่ชาวโซโนรัน เพื่อที่เอาของไปคืนและพาหญิงสาวกลับบ้านด้วยเช่นกัน เขาเดินตามทะเลทราย มาสักพักใหญ่ จนถึงหน้าหมู่บ้าน ชาวบ้านที่คุ้นเคยกับพวกโจรดี จึงออกมาต้อนรับเขา และเห็นว่าสาวๆที่เป็นลูกหลานตัวเองที่โดนจับตัวไป ยังมีชีวิตรอดกลับมาหาพวกเขาอีกครั้ง พ่อแม่พวกเธอต่างดีใจที่เห็นลูกหลานกลับมาอย่างปลอดภัย และยังได้รับเบียงพืชพรรณอาหารที่เขานำมาแจก
"เอาไปแจกให้ครบทุกบ้าน "
"ครับนายท่าน " ลูกน้องรับคำสั่ง และขนเบียงไปแจกตามบ้านต่างๆ และทุกครั้งที่เขามา ชาวบ้านจะจัดงานเล็กๆต้อนรับเขาโดยมีเหล้าหมักและเครื่องดื่มชา มาจัดเลี้ยง ยังมีนางรำระบำ สร้างความครึกครื้น เขานั่งดื่มและชมนางรำ ที่กำลังเต้นระบำยั่วยวนเขาทำให้เขาสนุก และรื่นรมณ์ นานแล้วที่เขาไม่ได้สนุกแบบนี้ เขาออกไปเต้นพร้อมกับนางรำ รอบกองไฟ ทำให้คนที่มองแถวนั้นออกมาเต้นเช่นกัน
"นายท่าน ดื่มอีกสิคะ" เธอหนึ่งในนางระบำยื่นน้ำในแก้วให้เขาดื่ม และเขาก็รับมันมาดื่ม ซึ่งทุกคร้งที่เขามาเธอจะเป็นคนทำหน้าที่ดูแลเขา
"ฮาล่า เจ้านี่รู้ใจข้าเสียจริง" แล้วเขาหยิบขึ้นมาดื่มอีกครั้ง
"ฮาล่า เห็นว่านายท่านคงเหนื่อยที่ไปปล้นสดมภ์มาให้พวกเราได้มีอาหารประทังชีวิต ก็อยากจะตอบแทนนายท่านบ้าง " แล้วเธอก็เริ่มนวดเขาบริเวณต้นคอ เขาได้ยินแบบนั้น จึงยิ้มออกมาแล้วคว้าเธอมานั่งบนตัก ดื่มเหล้าเข้าปาก แล้วป้อนเข้าปากเธอ
"งั้นเรามาดื่มด้วยกัน "เขาทำแบบนั้นอยู่พักใหญ่ จนเธอเริ่มเมา แล้วเผลอหลับไป
"พาตัวเธอออกไป "เขาสั่งเมื่อเห็นว่าเธอสลบไปเสียแล้ว
- Writer
