สาวไซด์( ไม่) ไลน์

เซ็นสัญญา( โฟรัส+ใบข่า)

สามวันต่อมา

หลังจากประชุมหัวหน้าทุกแผนกเสร็จแล้ว โฟรัสได้เข้าไปดูการตกแต่งในห้องพักซึ่งมีโต๊ะ โซฟา ที่นอนสปริง แต่ที่ขาดคือผ้าปูที่นอน ปลอกหมอน ผ้มเช็ดตัว และน้ำหอมที่วางไว้ประจำจุดต่างๆของห้องเพื่อเพิ่มบรรยากาศ และตอนนี้โฟรัสนั่งดูงานที่ห้องทำงานของโรงแรมของเขาซึ่งห้องทำงานอยู่ชั้นห้าสิบชั้นที่สูงที่สุดทั้งชั้น มีแค่ห้องทำงานของเขาและเลขาเท่านั้น โฟรัสใช้ตาจ้องมองดูงานที่แม็คบุ๊คนิ่งแต่ในหัวของเขาคิดถึงใบหน้าจิ้มลิ้มของใบข่า ' ยังไม่อิ่ม ยังไม่พอ' โฟรัสก้มลงไปมองดูด้านล่าง ลูกชายตัวดีคนอื่นไม่อยากเข้าถ้ำดื้อจริงๆ โฟรัสพลางคิดถึงวันที่เขาไปส่งเธอที่หน้าคอนโด ตลอดทางเขาไม่ได้พูดอะไรเธอก็นั่งเงียบๆ

หมับ! มือหนาของโฟรัสคว้าข้อมือเล็กของเธอไว้ก่อนที่คนตัวเล็กจะลงไปก่อน ใบข่าหันหน้ามามองแบบเคืองๆ

" อะไรไอ้คนหน้าด้าน ?" ใบข่าถามออกมาด้วยความเเค้นเคือง โฟรัสยักไหล่ให้พลางจ้องมองคนตัวเล็กนิ่งๆ พร้อมมือหนายื่นเช็คเงินสดให้คนตัวเล็ก ใบข่ามือกำแน่น ปากเล็กกัดปากล่างเอาไว้เพราะมันสั่นเทา

" เอาไป" โฟรัสพูดออกมาน้ำเสียงเรียบไม่บ่งบอกอารมณ์ แววตานิ่งเฉยๆ ใบข่าพยายามบิดข้อแขนออกจากข้อมือหนา น้ำตาล่วงอาบแก้มเนียน โฟรัสขบกรามแน่นๆ

" ไม่เอา ฉันไม่ได้ขายตัว ปล่อยไอ้คนหน้าด้าน" ใบข่าเค้นเสียงรอดไรฟันออกมาบอกคนตัวโตที่จ้องมองหน้าเธอนิ่งๆ มือหนากำแน่นกว่าเดิม เขาพึ่งเคยเจอคนดื้อ ชอบขัดใจเขา ชอบเอาชนะเขา ก็เอาสิระหว่างเธอกับเขาใครจะชนะ โฟรัสขบกรามแน่นๆ

" ฟรีว่าไง?" โฟรัสถามออกมาด้วยน้ำเสียงเริ่มหงุดหงิด ใบข่ากัดริมฝีปากแน่นๆ

" ใช่! แล้วอย่ามายุ่งกับฉัน " ใบข่าตอบคนตัวโต พร้อมบอกกับคนตัวโตทันที โฟรัสกดล็อกรถพร้อมดึงคนตัวเล็กมานั่งบนตักแกร่ง มือเล็กที่พยายามทุบอกแกร่งของเขาโดนจับไขว้หลังเอาไว้ ทั้งสองคนสบตากันนิ่ง คนตัวเล็กน้ำตาคลอเบ้า ส่วนคนตัวโตแววตาดุดัน มือหนาอีกข้างสอดเข้าไปในเสื้อเชิ้ต

" หยุดๆ โฟรัส ไอ้คนหน้าด้าน ไอ้คนหน้ามึน อื้อ ๆๆ" ปากเล็กห้ามและต่อว่าคนตัวโตที่เขาสอดมือเข้าไปในเสื้อของเธอพร้อมลูบตามแผ่นหลังเล็กเบาๆ จนคนตัวโตต้องปิดปากเล็กด้วยปากของเขาอีกครั้ง ปากบางบดขยี้ปากเล็กอย่างแรงจนแตกมือหนาที่สอดไปในเสื้อสอดขึ้นมากดท้ายทอยให้รับจูบของเขา มือเล็กที่ถูกจับไว้พยายามดิ้น ปากบางบดขยี้ด้วยอารมณ์โมโหกับความดื้อของคนตัวเล็กพอใจแล้วเขาค่อยถอนริมฝีปากออกมา ทั้งสองคนบสบตากันนิ่ง โฟรัสขบกรามแน่นๆเพราะคนตัวเล็กมองเขาด้วยสายตาเกลียดชัง

'อย่าปากเก่งใบข่า 'โฟรัสเค้นเสียงรอดไรฟันออกมาด้วยความหงุดหงิด เพราะคนตัวเล็กขัดใจเขาตลอด แต่ความคิดของเขาต้องชะงักเพราะเสียงเคาะประตูหน้าห้องทำงาน

ก๊อกๆๆๆ โฟรัสเงยหน้าขึ้นไปมองดูที่ประตูเล็กน้อย เลขาหนุ่มถือซองสีน้ำตาลเข้ามา โฟรัสยกยิ้มชอบใจ เพราะเขารู้ดีว่างานที่เขาสั่งไปทำได้มาแล้ว เลขาหนุ่มยื่นซองเอกสารมาให้เขา มือหนายื่นออกไปรับ

" เรื่องที่บอสอยากรู้ครับ" เลขาหนุ่มรายงาน พร้อมนั่งลงบนเก้าอี้ตัวตรงกันข้ามโฟรัส มือหนาแกะซองเอกสารออกมาอ่าน พลางยิ้มเหี้ยมที่มุมปาก

' ใบข่า เจ้าของร้านซักรีด ' ดวงดี ' ที่มาวางเงินประมูลกับโรงแรมของเขา เธอมีน้องชายหนึ่งคนเรียนวิศวะปีสาม ไม่มีพ่อแม่ บลาๆๆๆๆๆ'

" ต่อติดเจ้าของร้านซักรีด ' ดวงดี ' ไปว่าโรงแรมของเรายินดีร่วมงานกับร้านของเธอ ให้เธอเข้ามาเซ็นสัญญากับนายวันนี้เลย " โฟรัสบอกเลขาหนุ่มพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นที่มุมปาก

" ครับบอส " เลขาหนุ่มตอบอออกมา

" เสร็จแล้วค่อยให้เธอเข้ามาพบฉันในห้อง " โฟรัสสั่งเลขา แต่ในใจของเขารู้สึกว่ามันตื่นเต้น มีความสุข สบายใจอย่างบอกไม่ถูก ยิ่งคิดถึงใบหน้าจิ้มลิ้มแล้วหัวใจของเขาเต้นแรงแปลกๆ สายตาคมจ้องมองรูปถ่ายนิ่ง เขาติดใจรสชาติหอมหวานตามร่างกายคนตัวเล็กมากๆ มันเป็นกลิ่นที่ไม่ใช่น้ำหอมราคาแพง มันเป็นที่เป็นเอกลักษณ์ของเธอ เวลาใบหน้าจิ้มลิ้มเถียง ดื้อ ปากเล็กยกด่าเขา เขาไม่ได้รู้โกรธเลย ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่น เขาด่าตบปากไปนานแล้วไม่ปล่อยให้มาด่าเขาฉอดๆแบบนี้หรอก ' ยกเว้นให้คนเธอคนเดียวใบข่า ยัยตัวแสบ'

" เอ่อ... บอสไม่ลองสอบถามร้านอื่นบ้างเหรอครับ?" เลขาหนุ่มถามออกมาด้วยความสงสัย เพราะก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่เพราะตั้งแต่วันแรกบอสผู้หิวโซเจอเธอก็ลากกลับเพ็นเฮ้าส์ด้วยเลย แถมจับเธอกดตั้งสามสี่ชั่วโมง ไม่รู้เอาเรี่ยวแรงมาจากไหน ทั้งๆที่พึ่งมาถึงเมืองไทย

" ไม่ " โฟรัสตอบลูกน้องสั้น พร้อมก้มใบลงมองดูงานหน้าแม็คบุ๊คต่อไป เลขาหนุ่มดันตัวล้มขึ้น พร้อมหมุนตัวเดินออกไปทำตามที่เจ้านายสั่ง

ใบข่าหลังจากได้รับโทรศัพจากทางโรงแรมใหม่แล้ว ใบหน้าจิ้มลิ้มมีรอยยิ้มน่ารักผุดขึ้นมาที่มุมปาก เธอพลางก้มใบหน้าลงมองเวลา ทางโรงแรมมีนัดเซ็นสัญญากับเธอตอนบ่ายสามโมงเย็น เหลืออีกสองชั่วโมง

" มนจ๊ะ เสื้อผ้าลูกค้าโรงเเรมxxเสร็จหรือยังจ๊ะ ?" ใบข่าถามมนลูกจ้างสาว ส่วนอีกคนยืนรีดผ้าอยู่อีกห้องเธอชื่อแฟ้ม น้ำเสียงที่ถามลูกน้องบ่งบอกว่าอารมณ์ดีมากๆ ใบหน้าจิ้มลิ้มมีรอยยิ้มดีใจตลอดเวลา ไม่ได้บูดบึ้งเหมือนสามวันก่อน หัวใจดวงน้อยเต้นแรงโครมครามเพราะความดีใจที่โรมเเรมใหม่ที่เธอวางเงินประมูลไว้ยอมเลือกร้านซักรีดของเธอ ทำให้เธอลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสามวันก่อน และเธอจะต้องห่างไกลไอ้ราชย์ไอ้ผู้ชายปากเสียนั้น แล้วก็โฟรัสไอ้ผู้ชายตรรกะบ้ากามไม่ใช่ว่าเธอลืมเรื่องสามวันก่อนสนิท แต่พอเธอคิดที่ไหร่หัวใจดวงน้อยเต้นแรงโครมคราม ปากเล็กสั่นเทา ป่วนปั่นที่ท้องน้อย รู้สึกว่าเลือดในร่างกายสูดฉีดอย่างดี เพราะมันทำให้เธอพานคิดถึงเรื่องบนเตียงที่แสนเร่าร้อนและดิบเถื่อน ใบข่ากัดริมฝีปากล่างแน่นๆ พลางส่ายหน้าเล็กน้อยเพื่อเรียกสติ ' หยุดคิดถึงไอ้หื่นนั้น' พอดีกับเสียงของมนพูดขึ้นให้เธอถึงกับสะดุ้งเล็กน้อย

" เสร็จแล้วค่ะข่า และอีกอย่างนี้ค่ะ" มนเดินถือเสื้อผ้าของลูกค้ามาให้ใบข่า พร้อมกับยื่นซองสีขาวให้ใบข่า ใบข่าทำหน้าเสียนึกว่ามนจะลาออก มือเล็กยื่นไปรับซองขาวมา พร้อมเปิดออกอ่าน

" ค่ารักษาพยาบาลของคุณราชย์ค่ะ " มนบอกกับใบข่า เธอได้รับเมื่อวานซองไม่ได้ปิดผนึกอะไรเธอเลยลองเปิดอ่านดู ค่ารักษาพยาบาลที่ รพ. เอกชนชื่อดัง ใบข่าอ้าปากค้าง แค่สเปรย์พริกไทย กับโดนเธอเตะที่เป้า ต่อยที่ใบหน้า ตบเบาๆ ค่ารักษาเป็นหมื่น ใบข่าขบกรามแน่นๆ เธอคิดว่าราชย์ต้องเป็นเพื่อนกันกับไอ้ รพ. เอกชนบ้านั้นแน่ๆ ถึงได้ออกค่ารักษาพยาบาลได้แพงขนาดนี้ น่าต่อยให้เป็นหมีแพนด้าไปเลย ใบข่าถอนหายใจแรงๆ

" ช่างเถอะ เราไม่ต่อสัญญากับโรงแรมนี้แล้วแหละ เพราะว่าเราได้ลูกค้าที่ใหญ่กว่านี้จ้า สงสัยพี่ต้องสั่งเครื่องรีดผ้าอีกสักสองตัวเพิ่มแล้ว คริคริ" ใบข่าบอกกับมนอย่าอารมณ์ดี พร้อมกับอวดงานใหม่ที่เขาพึ่งติดต่อมาให้เธอไปเซ็นสัญญาตอนบ่ายสามโมง

" จริงเหรอค่ะพี่ข่า แบบนี้เราต้องรับคนงานเพิ่มไหมคะ?" มนถามออกมา ใบข่าพยักหน้ารับ เธอก็ช่วยรีดช่วงเช้าจนถึงบ่ายสอง นั่งบ้างยืนบ้างผลัดกันเดินออกไปบิดขี้เกียจ รับผ้ากับลูกค้าขานอกบ้างชวนกันคุยสัพเพเหระหัวเราะคิกคัก

" งั้นพี่เอาเสื้อไปส่งที่โรงแรมนั้น เสร็จพี่จะเลยไปเซ็นสัญญากับโรงแรมใหม่ เสร็จแล้วพี่ซื้อหมูกระทะมาเลี้ยงฉลองกินสี่คนเรา กับน้องชายของพี่น่ะ " ใบข่าบอกลูกน้อง ทั้งสองคนยิ้มออกมาด้วยความดีใจ เพราะใบข่าทำแบบนี้บ่อยๆ

" พี่ไปก่อนนะ " ใบข่าบอกกับลูกน้องพร้อมถือเสื้อผ้าในตะกร้าและไม้แขวนไปที่รถเก๋งที่ซ่อมเสร็จเหมือนเนรมิตเลย เพราะแค่วันเดียวรถของเธอดูดีเหมือนได้คันใหม่เลย เงาวาบ ทุกอย่างใหม่หมด

รถเก๋งของใบข่าจอดที่ลาดจอดรถของโรงแรมขนาดใหญ่มาก และพึ่งสร้างเสร็จ ชื่อโรงแรม ' โทรัสแกรนด์' ใบข่าอ่านชื่อโรงแรมแล้วหัวใจดวงน้อยเต้นแรงแทบจะกระเด้นออกมาเพราะความตื่นเต้นเธอพยายามสูดหายใจเข้าปอดลึกๆเพื่อระงับความตื่นเต้นเอาไว้ เท้าเล็กที่สวมใส่รองเท้าผ้าใบสีดำก้าวเดินเข้าไป ใบข่าแต่งกายเหมือนทุกวัน เสื้อเชิ้ตสีฟ้าแขนยาว กระดุมเปิดสองเม็ดกางเกงยีนส์ขายาว

" คุณใบข่าใช่ไหมคะ?" ประชาสัมพันธ์ถามเธอทันที เพราะใบหน้าจิ้มลิ้มน่ารักดูโดดเด่นมากๆ เธอพยักหน้าให้พร้อมยิ้มหวานส่งให้

" ค่ะ " ใบข่าตอบสั้นๆ

" คุณดรัฟรออยู่ชั้นห้าสิบค่ะ " ประชาสัมพันธ์บอกกับใบข่าเสียงอ่อนโยนพร้อมรอยยิ้มหวานส่งให้ สาวๆที่ประชาสัมพันธ์ต่างเมาท์มอยกันว่าท่านประธานหล่อมากกกกก แถมโสดสนิท ใบข่าเดินตรงไปที่ลิฟต์และกดชั้นที่ต้องการทันที พอประตูลิฟต์เปิดออกเท้าเล็กก้าวออกมา ใบข่าอ้าปากค้างเพราะทั้งชั้นเป็นกระจกกลั้นแต่มองไม่เห็นด้านในห้อง เงานสะท้อนจากกระจกทำให้เธอเห็นตัวเองทุกมุมทุกอริยบทของตัวเอง เธอมองไม่เห็นประตูเลยห้องเลยด้วยซ้ำ ใบข่าเดินไปตามทาง เธอเห็นผู้ชายหน้าตาดีนั่งก้มหน้าทำงานอยู่บนเก้าอี้ เธอเดินตรงเข้าไปหาทันที

" สวัสดีค่ะ ดิฉันคือร้านซักรีดดวงดีค่ะ ดิฉัน.." ใบข่าเดินตรงเข้าไปกล่าวทักทาย พร้อมแนะนำตัวเองเพื่อให้ผู้ตรงหน้าเข้าใจ แต่พูดยังไม่จบ ดรัฟก็พูดขึ้นทันที

" อ๋อ...ครับสวัสดีครับเชิญที่ห้องนี้ครับ" ดรัฟพูดขึ้นก่อนพร้อมกับดันตัวลุกขึ้น เดินนำหน้าใบข่าไปที่ห้องๆหนึ่ง มือหนากดรีโมทคอนโทรล ประตูเปิดออกทันที

" เชิญคุณไปนั่งอ่านเอกสารให้ละเอียดในห้องนี้ก่อนนะครับ ถ้าตกลงก็เซ็นได้เลยครับ บนโต๊ะมีคุกกี้กับน้ำเปล่าดื่มได้นะครับ" ดรัฟบอกกับใบข่า เธอไม่ได้สังเกตหน้าของดรัฟดีๆเพราะเขาใส่แว่นตา ถ้าเธอมองดีๆเธอจะจำเขาได้ว่าเขาคือเลขาของโฟรัสคนที่ เธอเจอเขาตอนเดินออกมาจากห้องนอนของโฟรัส ใบข่ายิ้มให้เล็กน้อยพร้อมเดินเข้าไปในห้อง

" ผมขอเคลียร์เอกสารบนโต๊ะแป๊บนึง เดียวผมเข้ามาครับ เชิญอ่านเอกสารตามสบายครับ " ดรัฟบอกใบข่าให้เข้าใจ ใบข่าพยักหน้ารับพร้อมเดินตรงไปนั่งที่โซฟาทันที พอนั่งเสร็จมือเล็กหยิบเอกสารมาอ่านเงินประมูลที่เธอวางไป แต่ทางโรงแรมให้เธอเพิ่มอีกสองเท่า แต่กลิ่นน้ำหอมต้องหอมและเป็นเอกลักษณ์ และลูกค้าต้องติดใจ กฎที่เคร่งครัด เสื้อผ้าที่ซักต้องสะอาด รีดต้องเนียบกลิ่นต้องหอม ใบข่าอ่านเอกสารไปก็ไม่ได้มีอะไรอะไรมากมาย เธอตัดสินใจเซ็นสัญญาทันที พอดีกับดรัฟเดินเข้ามา

" ดิฉันยินดีร่วมงานกับโรงแรมของคุณค่ะ " ใบข่าพูดออกมาพร้อมรอยยิ้มเพราะเธอคิดว่าดรัฟคือเจ้าของโรงแรม ดรัฟยิ้มอายๆ

" พอดีไม่ใช่ผมหรอกครับเป็นเจ้าของโรงแรม แต่เจ้าของโรงแรมรอคุณใบข่าเซ็นเอกสารเสร็จแล้ว บอสเชิญคุณเข้าคุยต่อด้านในครับ" ดรัฟอธิบายให้ใบข่าเข้าใจ ใบข่าถึงกับอ้าปากค้าง เธอพึ่งสังเกตเห็นว่าผู้ชายตรงหน้าเธอหน้าคุ้นๆ ที่เธอไม่ได้สังเกตเขาตอนแรกเพราะเขาใส่แว่นตา ใบข่าถึงกับใจหายวาบ

" เชิญทางนี้ครับ " ดรัฟบอกกับใบข่า เท้าเล็กก้าวตามอย่างว่าง่าย ใบข่าเดินตามไปได้แป๊บเดียวก็ถึงห้องผู้บริหาร ' โฟรัส ' ชื่อของโฟรัสแปะติดที่ประตูทางเข้า ใบข่าอ้าปากค้าง หัวใจดวงน้อยเต้นแรงโครมคราม ปากเล็กสั่นเทา

"ฟะ...โฟรัส" คนตัวเล็กพึมพำออกมาเบาๆ

" ครับ " ดรัฟตอบออกมาให้ใบข่ามั่นใจ