“จะกอดกันอีกนานไหมน้องเขย ช่วยกรุณาออกมาทำงานก่อนเถอะ กอดเมียเมื่อไหร่ก็ได้” โจวเทียนอี้บ่นออกมา
เวลานี้เขาเหนื่อยสายตัวแทบขาดอยู่แล้ว ดูการกระทำของน้องเขยสิ ไม่ใช่เขาไม่ห่วงน้องสาว แต่รู้ดีว่าหากเธอไม่ยินยอมใครหน้าไหนก็รังแกไม่ได้ อย่าลืมสิ ว่าตัวตนที่แท้จริงของเพ่ยชิงคือนายหญิงเพ่ยเพ่ย ผู้ทรงอิทธิพลคนหนึ่งในขณะนี้
“พี่ใหญ่พูดอะไรคะ พี่ฮั่นตงแค่ปลอบโยนฉันเท่านั้น ว่าแต่หมูป่าตัวใหญ่ขนาดนี้ เราจะกินกันหมดเหรอ”
โจวเพ่ยชิงเขินอายเล็กน้อย เมื่อเจอพี่ชายส่งเสียงล้อเลียนมา หญิงสาวจึงเบี่ยงเบนความสนใจไปยังหมูป่าตัวใหญ่ทั้งสองตัว
“พี่ตั้งใจว่าจะแบ่งปันให้กับชาวบ้าน เพ่ยชิงคิดว่าอย่างไร”
เรื่องนี้เหล่าบรรดาชายหนุ่มที่ขึ้นเขาล่าสัตว์ ต่างตกลงกันเรียบร้อย เนื่องจากหมูป่าที่ได้มามากเกินความจำเป็น ดังนั้นจึงคิดว่าแบ่งปันให้ชาวบ้านดีหรือไม่
“แบบนั้นก็ดีค่ะ นานแค่ไหนแล้วที่ชาวบ้านหลายครัวเรือ
