ทันทีที่เหวินเทาเดินออกมา ทั้งสามกอดกันตัวกลมด้วยความดีใจ ที่เวลานี้รอดตายจากสถานการณ์ที่ย่ำแย่แล้ว
“อาข่าย ตั้งใจทำงานให้ดีนะลูก นายหญิงดีกับเราขนาดนี้อย่าทำอะไรให้นายหญิงเดือดร้อนเด็ดขาดนะ อีกหน่อยพวกเราก็เก็บเงินส่งอาหัวเล่าเรียนได้เหมือนเด็กคนอื่นแล้ว”
นางหว่ายเจียพูดกับลูกชาย เธอไม่คิดเหมือนกันว่าหญิงสาวในวันนั้น จะเป็นผู้มีพระคุณของเธอในวันนี้อีกครั้ง ไม่เพียงลูกชายได้ทำงาน หญิงแก่เช่นเธอก็มีงานให้ทำเหมือนกัน
“ครับแม่ ผมสัญญาว่าจะตั้งใจทำงาน จะเก็บเงินเพื่อให้พวกเราสบาย แล้วจะไม่หักหลังหรือคิดร้ายต่อนายหญิงเด็ดขาด”
“ดีแล้วลูก เราต้องรู้จักบุญคุณคน” นางบอกสอนลูกชายห้
“ครับ ถึงผมไม่รู้ว่านายหญิงเป็นใคร แต่เธอคือผู้มีพระคุณของครอบครัวเรา ผมจะตอบแทนบุญคุณนายหญิงแน่นอนครับ ส่วนเรื่องบ้านนั้น แม่ปล่อยวางเถอะครับ วันหนึ่งกฎแห่งกรรมจะมาถึงคนพวกนั้นเอง” หลังจากนี้โกวข่ายคิดว่าตนเองนั้นม
