5
1548 Words
ในระหว่างขับรถก็เปิดเพลงให้เธอฟังและแอบฟังเสียงเธอร้องเพลงไปด้วย เขาแอบไปดูแฟนเก่าของเธอแล้วว่ามันเป็นใครเพราะอะไรถึงเลิกกัน พอรู้ถึงสาเหตุว่าถูกแทงข้างหลังเลยเข้าใจว่าทำไมน้ำขิงถึงไม่มีทางกลับไปคบกับแฟนเก่าได้ต่อให้มันจะพยายามง้อก็ตาม เธอเองก็โพสต์ข้อความด่ารั่วๆ เพื่อนชั่วของเธอก็โพสต์ข้อความด่ากลับเช่นกัน แต่ผู้ชายมันลอยตัวเหมือนไม่ได้ทำผิดอะไรเลยสักอย่าง
น้ำขิงควรได้เจอกับผู้ชายดีๆ
อย่างเช่นเขานี่ไง
“คนเยอะนะเนี่ย”
“เคยมาผับพี่ไหม?”
“ยังอะ ที่นี่ใหญ่มากเหมือนกันนะเนี่ย”
“เต็มที่เลยนะไม่ต้องเกรงใจ พี่ขอไปเคลียร์งานแป๊บเดียวแล้วจะออกมาดื่มด้วย”
“พูดเองนะพี่ภาคิน”
“อืม เต็มที่เลยน้ำขิง” เขาแค่ไปดูเรื่องงานด่วนที่สกายส่งมาให้เคลียร์ก่อนมันจะไปเมืองนอกวันมะรือนี้ เรื่องนี้เขารับปากเองว่าจะทำให้เสร็จแต่อยู่เกิดขี้เกียจขึ้นมาซะงั้น ครั้นจะไม่ทำก็กลัวจะโดนเพื่อนกินหัวเอาได้ แล้วจะให้ไอ้ไทม์มาช่วยมันก็คงจะไม่ยอมหรอกเพราะขี้เกียจไม่ต่างกันเท่าไร
ทำไมคนขยันต้องเป็นเพื่อนกันคนขี้เกียจด้วย
โคตรไม่เหมาะสมกัน
ในขณะที่น้ำขิงนั่งดื่มไปพลางๆแล้วเต้นนิดหน่อย มีบางคนเดินเข้ามาพูดคุยแต่เธอไม่ได้สานต่ออะไร แล้วบางคนก็ส่งยิ้มกรุ้มกริ่มมาอย่างมีนัยยะชัดเจนว่าต้องการอะไร เสียงเพลงที่ดีเจเปิดสนุกมากขึ้นกว่าเดิมและเธอเริ่มเมาพอประมาณ เธอลุกขึ้นเต้นด้วยความสนุกก่อนจะถูกคว้าเอวดึงไปหาคนตัวใหญ่
“เมาแล้ว”
“พี่ภาคินหายไปเป็นชั่วโมง”
“พี่ขอโทษ พอดีงานมันด่วนไปหน่อย”
“ไม่ให้อภัยได้ไหมคะ?”
“พี่ขอโทษทั้งคืนจนกว่าจะใจอ่อนเลย”
“ทั้งคืน…”
“ใช่ จะทำให้มีความสุขจนลืมแฟนเก่าไปเลย” เขาดึงเธอมาจนตัวเราแนบชิดกันแล้วจูบริมฝีปากที่ฉ่ำวาวด้วยความต้องการมากจริงๆ เราโต้ตอบกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ลิ้นกระหวัดไปมาสลับกันรุกรับอยู่นานเท่าไรก็ไม่มั่นใจกว่าจะผละออกมาแล้วจูบกลางหน้าผากด้วยความชอบใจมาก
“ฉันยังไม่คิดจะมีใครตอนนี้”
“ลืมมันไม่ได้เหรอ?”
“ใครจะลืมความรักได้ไวขนาดนั้นล่ะ แต่ฉันไม่คิดจะเอาขยะคืนมาหรอก”
“เคยได้ยินคำนี้ไหมน้ำขิง”
“ว่า?”
“ผัวที่ดีคือผัวใหม่”
เธอหลบแววตาที่มีผลต่ออัตราการเต้นของหัวใจจนมันแทบกระเด็นออกมา ก่อนจะดึงเขาเข้ามาจูบด้วยอารมณ์ที่พลุกพล่านไปด้วยความรู้สึกหลายอย่างที่เกิดขึ้น เมื่อผละออกมาก็หยิบแก้วมาชนกันแล้วยกดื่มด้วยความสนุกและหวังว่าจะช่วยลบล้างทุกอย่างออกไปให้หมด
ลืมไปเลยว่าความรักมันเฮงซวย
ไม่มีความรักดีที่สุด
ภาคินเทเหล้ามาดื่มอย่างอารมณ์ดีมากและความรู้สึกอยากจะกระแทกกระทั้นพลุกพล่านจนแทบห้ามตัวเองไม่ไหว แก่นกายที่อยู่ในกางเกงขยายตัวจนคับแน่นไปหมดแล้ว น้ำขิงเมาหนักกว่าเดิมแล้วนัวเนียเขาตลอดเวลา บั้นท้ายเด้งนั้นส่ายไปส่ายมาอย่างยั่วยวน มือเล็กก็โอบกอดกันบ่อยมากและเราจูบกันจนแทบจะเมาน้ำลายได้อยู่แล้ว แววตาฉ่ำเยิ้มกับรอยยิ้มหวานนี้มีผลต่อใจที่สุด
อยากครอบครองทั้งตัวทั้งใจ
เขาคู่ควรกับเธอที่สุด
คืนนี้เขาพาเธอกลับคอนโดของตัวเองแล้วจูบกันตั้งแต่หน้าประตู เสื้อผ้าร่วงหล่นจากตัวตามทางเดิน เรานัวเนียเหมือนพวกหิวกระหายมานานแล้วโรมรันเหมือนคนบ้าคลั่ง ทุกจังหวะกระแทกกระทั้นเต็มไปด้วยความรุนแรง เธอร้องว่าเจ็บอยู่หลายครั้งแต่แววตาคู่สวยกลับแสดงออกว่าพึ่งพอใจมากขนาดไหน มือเล็กๆดันเอวออกบางครั้งและดึงเขาเข้าไปจูบแทบจะตลอดเวลา
เขาชอบเวลาที่เธอตัวสั่นสะเทือนใต้ร่าง ชอบเวลาที่เรียวขาสวยยกพาดบ่า ชอบความบ้าคลั่งของตัวเองในเวลาขาดสติแถมยังเมามายด้วยกันทั้งคู่แบบนี้ รู้ไหมว่าคอเล็กๆพอดีมือเขามากขนาดไหน ผมยาวที่จับกระชากให้หันมารับจูบก็เหมือนพวกป่าเถื่อนคลั่งเซ็กซ์เกินจะเยียวยา บั้นท้ายเนียนแดงขึ้นมาเมื่อถูกฟาดและเสียงร้องของเธอโคตรเพราะ
ครางชื่อผัวใหม่แบบนี้แหละที่รัก
หลุดชื่อผัวเก่ามาเมื่อไรเขาจะเอาให้หนักกว่านี้
คืนนี้ไม่มีทางจบง่ายๆเพราะเขาตั้งใจจะทำให้เธอสลบคาอก ทำให้เธอไม่มีแรงพอจะทิ้งเขาได้อีกครั้ง เขาจะหาทางเข้าสู่หัวใจเธอและเก็บทุกอย่างเอาไว้คนเดียว น้ำขิงหลุดพ้นจากไอ้โง่นั่นเพื่อมาเป็นของคนที่ดีกว่าอย่างเขา จากนี้เธอจะไม่มีวันเป็นของใครได้แล้วเพราะเขาไม่มีทางยอม
เขาพ่ายแพ้ให้กับดวงใจร้าวรานนี้
อีกไม่นานเธอจะรักเขา
วันต่อมาน้ำขิงตื่นมาด้วยความเหนื่อยล้าและปวดเมื่อยไปหมดทั้งตัว แรงที่มีก็หายไปหมด เธอนอนซบอกพี่ภาคินอยู่ เขาหลับแต่ไม่สนิทถึงรู้ตัวทันทีที่เธอพยายามขยับออกอย่างแผ่วเบา เขาถอนหายใจแล้วกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นพร้อมกับจูบหน้าผากซ้ำๆกว่าจะลืมตามองกัน
“คิดว่าจะทิ้งให้พี่นอนคนเดียวอีกเหรอ?”
“ไม่ได้จะทิ้งสักหน่อย! แล้วนี่…กี่โมงแล้ว”
“จะเที่ยงแล้วล่ะน้ำขิง ไหนๆก็ตื่นมาแล้วเราอาบน้ำด้วยกันแล้วออกไปหาอะไรกินดีไหม?”
“อืม”
เธอนั่งแช่ตัวในอ่างน้ำอุ่นและพิงหน้าอกคนตัวใหญ่ด้วยความรู้สึกแปลกๆ จะว่ามูฟออนจากแฟนเก่าก็คงได้แต่ก็ใช่ว่าจะเปิดใจรับคนใหม่เข้ามาตอนนี้สักหน่อย แต่กับพี่ภาคินที่เข้ามาในจังหวะชุลมุนแล้วทำให้รู้สึกอบอุ่นแปลกๆ เขาไม่เคยพูดถึงอนาคตซึ่งมันก็ไม่แปลกเพราะว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน เราแค่นอนด้วยกันเท่านั้นเอง เธอพยายามคิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ในครั้งนี้แต่ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าวันไนท์สแตนด์ที่หาความยั่งยืนไม่ได้
ผัวที่ดีคือผัวใหม่งั้นเหรอ
เขายอมเอาใจมาเสี่ยงกับเธอขนาดนั้นเหรอ
“รอยเต็มตัวเลย เมื่อคืนพี่เมาเลยทำตามใจตัวเองมากไปหน่อย” ตอนนี้ก็อยากจะทำตามใจตัวเองเหมือนกัน แต่ว่าต้องอดทนเอาไว้ก่อน รอยจูบเต็มไปหมดแล้วโดยเฉพาะหน้าอกที่เขาดูดมาตลอดทั้งคืน นี่ยังไม่รวมรอยฟันที่จำไม่ได้ว่าเผลอไปกัดตอนไหนด้วย แล้วส่วนนั้นก็บวมเป่งเพราะถูกกระแทกอย่างหนักตลอดทั้งคืนเลยต้องใจเย็นนิดหนึ่ง”
“พี่ภาคินไม่มีแฟนจริงๆเหรอ?”
“ถ้ามีแล้วจะพามาค้างด้วยเหรอ?”
“ก็…ใครจะไปรู้ล่ะ! คนเราถ้าจะโกหกมันพูดได้หมดแหละ แล้วหน้าตาแบบพี่ภาคินไม่น่าโสด ดูฐานะก็ดีแล้วการทำงานกลางคืนแบบนี้ต้องมีคนเข้าหาเป็นธรรมดาไม่ใช่รึไง?”
“ก็มี แต่ไม่เคยจริงกับใคร”
“ว่าแล้วไงล่ะ! หวังว่าฉันจะไม่ถูกคนอื่นด่าว่าแย่งผัวใครมาหรอกนะ”
“เพ้อเจ้อ!”
“เอ้า! ใครจะไปรู้ล่ะว่าพี่ภาคินมีเด็กกี่คน เกิดมีคนหึงหวงแล้วมาตามราวีฉันขึ้นมาจะแย่เอา”
“พี่ไม่มีใครจริงๆ ที่ผ่านมาส่วนใหญ่จะวันไนท์แค่นั้นเอง”
“อ่อ”
“อีกอย่างที่น้ำขิงควรรู้เอาไว้นะ คนเรามันเจ้าชู้ที่สันดาน มันไม่เกี่ยวหรอกว่าจะหน้าตาฐานะยังไงหรือทำงานอะไร เรื่องแบบนี้ไม่มีทางพลาดกันง่ายๆหรอก”
“แล้วเรื่องของเราล่ะเรียกว่าเมาจนพลาดได้ไหม?”
“น้ำขิงอาจจะพลาด แต่ว่าพี่ตั้งใจเอา”
เธอหันไปมองเขาที่หัวเราะเบาๆแล้วเอนตัวซบหน้าอกอุ่นด้วยความสบายใจอย่างบอกไม่ถูก พี่ภาคินกระชับอ้อมกอดแน่นก่อนจะหอมแก้มซ้ำๆกว่าจะหยุดก็รู้สึกว่าแก้มช้ำแล้ว เราไม่ได้พูดอะไรมากไปกว่านี้แต่กลับรู้สึกว่ามีบางอย่างที่เชื่อมต่อกันติด เธอยังไม่อยากจะแน่ใจอะไรทั้งนั้นเพราะพึ่งจะอกหักมา แผลยังสดใหม่ หัวใจยังไม่แข็งแรง ใครเข้ามาในตอนนี้ย่อมง่ายที่จะทำให้รู้สึกดี แล้วมันง่ายยิ่งกว่าที่จะเสียใจซ้ำซาก
เธอกลัวการไว้ใจคนจริงๆนะ
เขาดูเป็นคนดีแต่เธอไม่กล้าพอจะไว้ใจ
- Writer
