.
“ทำไมถึงมาดักรอเค้าที่นี่ล่ะครับ” เอริโก้ถามฉัน ที่มายืนด้อม ๆ มอง ๆ อยู่ที่หน้า White Casino อยู่นานแล้ว
“ฉันคิดว่าฉัน จะเข้าไปในกาสิโน เข้าไปเดินสวย ๆ คุณแม่บอกแล้วนี่ ว่าที่กาสิโนของพวกเราจะมีตัวตรวจจับใบหน้า ถ้าฉันเป็นหน้าใหม่ แล้วเดินเข้าไป ทุกคนที่มีหน้าที่ดูแลลูกค้าจะเห็นทันที แต่ฉันต้องแน่ใจก่อนว่าเค้าอยู่ที่กาสิโน”
“มานั่งส่องอยู่ในรถแบบนี้จะเห็นเหรอครับ บางทีคุณหนูก็ทำอะไรที่เข้าใจยาก” เอริโก้บอกสิ่งที่ฉันทำเข้าใจยากงั้นเหรอ แต่ง่าย ๆ ผู้หญิงคนไหนเค้าก็ทำกัน ฉันคุณหนูมาร์เลยนะ จะให้เหมือนคนอื่นได้ยังไง ฉันชะเง้อมองประตูกาสิโนที่เปิดปิดอยู่ตลอดเวลา เพื่อรอพี่มีร่าตอบกลับมา ว่าเจ้านายของพี่เขาอยู่ที่ไหน
ตึ๊งงง~* ตึ๊งงง~* เสียงข้อความจากโทรศัพท์อีกเครื่องของฉัน มันดังขึ้น แล้วข้อความของเครื่องนี้มีคนเดียวเท่านั้น คือพี่ไร ฉันรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูทันที
.
Rai Chat ::
อ้าาาาาา ปลากินเบ็ดแล้วสิ ฉันรีบให้เอริโก้ขับรถไป Heaven Mall โดยจากกาสิโนที่อยู่ฝั่งตะวันตกของเกาะ ต้องรีบขับไปให้ถึง Heaven Mall ในเวลา 1 ชั่วโมง มันจะไม่เป็นอะไรเลยยยยย ถ้ารถไม่ติดขนาดนี้ เมื่อฉันมาถึง มันก็เลยเวลานัดมาแล้ว 5 นาทีแล้ว โดยมีสายเรียกเข้าจากพี่ไร โทรมาตั้งหลายสาย แม้ฉันจะบอกเขาไปแล้วว่าใกล้ถึงแล้วก็ตาม
ฉันขอให้เอริโก้รออยู่ที่รถ จะเดตทั้งที ให้คนขับรถตามได้ยังไงจริงมะ แบบนี้จะเรียกว่าเดตเหรอ
“ถ้าเค้าทำอะไรคุณหนู ต้องโทรเรียกกระผมทันที” คำขอของเอริโก้ทำให้ฉันพยักหน้ารับ
“อืมมมม ฉันรู้แล้ว คงไม่เป็นไรหรอก พี่มีร่าก็อยู่ ฉันไปนะ”
ฉันรับโทรศัพท์ของพี่ไร ที่ตอนนี้ยังสั่นไม่หยุด ก็เดตครั้งแรก ฉันเล่นมาช้าแบบนี้ ดูไม่น่าประทับใจเอาซะเลย ฉันเดินตรงดิ่งเข้ามาในห้างด้วยท่าทีรีบร้อน แต่ก็พยายามจะคีปลุคคุณหนูของฉันให้ดูดีทุกท่วงท่า
.
.
Rrrrrrrrrrr Rrrrrrrrrr [P’ Rai Calling]
สายสนทนา
“ถึงแล้วค่ะ ขอโทษนะ รถติดมากเลย”
[อื้มมมม เราเปลี่ยนแผน คุณอยู่ที่ไหน เดินออกมาหน้าประตูห้างชั้น 1 สิ]
เปลี่ยนแผน!!! ทำไมกะทันหันจัง
“ฉันกำลังเดินไปค่ะ รถคุณไร จอดอยู่ที่ไหน”
[รู้ได้ยังไงว่าผมชื่อไร ผมไม่ได้บอกคุณสักหน่อย ว่าผมชื่อไร ผมอาจจะชื่อไดก็ได้]
“มันจะไปยากอะไรคะ ก็ในแชต คุณพูดถึงพี่ชาย ก็ต้องแสดงว่าคุณเป็นน้องชาย แล้วใครก็รู้ว่าเสือขาวคนน้อง ชื่อเสียงโด่งดังแค่ไหน” ฉันก็ไม่ได้โง่นะยะ
[คุณทำผมตื่นเต้นจัง ผมชอบผู้หญิงมีสมอง รีบเดินมานะ ผมเห็นคุณแล้ว]
จบสายสนทนา
.
.
ฉันทำเขาตื่นเต้นงั้นเหรอ เป็นคำชมแปลก ๆ ที่ฟังดูก็เขินเหมือนกันนะเนี่ย มันแปลว่าฉันจะทำตัวโง่สักวินาทีไม่ได้เลยใช่ไหม กว่าจะจีบพี่ติด รอยหยักบนสมองของฉันมันต้องเพิ่มขึ้นไม่ต่างจากไอสไตน์แน่ ๆ ฉันเดินออกมาพ้นผ่านประตูห้าง ในยาม 10 โมงเช้า แดดโคตรแรง แรงจนฉันอยากจะเดินกลับเข้าไปในห้าง กระเป๋าแอร์เมสที่ฉันถือ ต้องเอามาตากแดดเนี่ยนะ
“ซัมเมอร์!!!!!” เสียงเรียกของคนที่อยู่ไม่ไกล ทำให้ฉันหายไปมอง ความที่ช็อกกว่าคนที่เรียก คือยานพาหนะ มอเตอร์ไซค์!!!! งั้นเหรอ!!!!!! แดดแบบนี้ กับมอเตอร์ไซค์ ไม่...จริง...ใช่...ไหม
“ว้าวววว พาประทับใจเลยนะเนี่ย”
“คุณบอกคุณเกิดหน้าร้อน ผมเลยจัดให้ แต่ชุดของคุณไม่เหมาะเลยกับการนั่งมอเตอร์ไซค์ ครั้งที่แล้วคุณก็ใส่กระโปรง”
“คุณไม่บอกฉันก่อน จะได้เตรียมตัวมา” คำตอบที่แสนนางเอก ใจจริงคือ!!! ฉันไม่เคยนั่งมอเตอร์ไซค์ไง ฉันเลยใส่แต่กระโปรง เอายังไงดีวะ ฉันกลัวแดด แต่อยากได้ผู้ชายไง
“งั้นแค่กินข้าวก็แล้วกัน ว้าาาา เสียดายผมอยากพาคุณไปที่เจ๋ง ๆ” อุ๊ยตายละ...ผู้ชายทำหน้าเศร้า
“อย่าทำให้มันผิดแผนสิคะ ที่นี่ Heaven Mall ถ้างั้นเราไปทำให้ความตั้งใจของคุณไรเป็นจริงกัน” ฉันส่งยิ้มให้ผู้ชายยยยยตรงหน้า แล้วส่งสายตาให้เขา บอกเลยค่ะ สำหรับฉัน ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้
พี่ไรรีบจอดรถ แล้วเราก็เดินกันไปในห้าง เพื่อซื้อชุดเปลี่ยน ความบ้าผู้ชายเป็นเหตุแท้ ๆ ไหน ๆ ก็จะต้องไปตากแดดละ ขอแฟชั่นหน่อยก็แล้วกัน แล้วฉันเนี่ยไม่ถูกกับแดดเอาซะเลย โอ๊ยยยยยย เอาก็เอาวะ!!!
ฉันมองดูร้านแบรนด์ Hi-end ที่เรียงราย เวอร์ซาเช่ คงไม่ไหว แจ็กเกตคงจะฉูดฉาดลายโซ่ทั้งตัว หลุยส์ล่ะ ไม่เอาไม่ชอบ ชาแนล ก็คงพอไหว แต่พอฉันจะเดินเข้า Shop Chanel มือใหญ่กลับคว้ามือของฉันเอาไว้ แล้วลากฉันมาร้านที่ตัวฉันเองก็ไม่เคยเข้า
“ชาแนล เข้าทำไมมีแต่เสื้อคุณป้า ดูจากการแต่งตัวคุณแล้ว เป๊ะตั้งแต่หัวจรดเท้า แบรนด์เนมทั้งตัว บ้านต้องมีฐานะและเข้มงวด ที่จริงแจ็กเกตของหลุยส์ก็สวยนะ แต่สีน้ำตาลจะออกแก่ไปนิด
อุ๊ยตายยยย เหมือนได้เพื่อนช้อปปิ้ง ฉันถูกลากมาในร้าน Choie แน่นอน ฉันไม่เคยเข้าเพราะร้านนี้มันไม่ใช่แนวฉัน จากคุณหนูต้องมาใส่ชุดหนังเป็นสก๊อยเกิร์ล พ่อรู้ พ่อตีตาย
“สีอะไรดี มีให้เลือกหลายสีเลย” พี่ไรหยิบเสื้อแจ็กเกตหากสีให้ฉันดู แต่ตอนนี้มันเป็นภาพที่ช่างเหมือนฝัน อย่างกับเราเป็นแฟนกันเลย ฉันได้ปล่อยใจไปกับใบหน้าคมคายตรงหน้า ที่พยายามจะถามถึงสีที่ฉันชอบ ภาพในหัวมันสโลว์ไปหมด
ป๊อก!!! เสียงดีดนิ้วของพี่ไร ทำให้ฉันดึงสติกลับมา
“คุณใส่ดีดำ จะให้ฉันใส่สีอื่นคนจะไม่เหมาะ เพราะมันขโมยซีน จริงไหมคะ”
“ฮ่ะ ๆ จริง แต่ถ้าคุณชอบสีแดง ผมก็ไม่ห้ามนะ ทุกคนจะได้เห็นว่าผู้หญิงที่ผมพามาสวยแค่ไหน ซัมเมอร์ผมขอเป็นคนจ่ายให้นะ ยังไงผมก็เป็นคุณขอให้คุณมาแว๊นซ แง๊น ๆ”
“ไม่ค่ะ ฉันไม่ชอบ ให้ผู้ชายเลี้ยง เพราะฉันสวยและรวยมาก” ฉันเดินไปหยิบเสื้อและกางเกงที่ถูกใจไปจ่ายเงิน แน่นอนว่า เพราะมันจะได้เป็นสีเดียวกับเขา ใคร ๆ จะได้รู้ว่าเรามาด้วยกัน อิอิ
เมื่อจ่ายเงินเสร็จฉันก็ขอเปลี่ยนชุดในห้องลองชุดที่ร้านเลย แต่เมื่อเปลี่ยนเสร็จ ก็มองถุงเสื้อผ้าใบใหญ่ ที่จะต้องถือไปด้วย แล้วจะทำยังไงกับของพวกนี้ดี ถ้าเอาไปเก็บไว้ที่รถ พี่ไรต้องรู้แน่ ๆ ว่าฉันมากับเอริโก้ ที่เป็นคนขับรถของคุณแม่ แล้วเอริโก้คงจะต้องตามติดฉันไปต่อ ช่างมัน ถ้าเอาไปเก็บไม่ได้ ก็ถือไปแบบนี้แหละ อย่าทำเรื่องง่ายให้เหมือนเรื่องยากสิ ฉันเดินออกมาจากห้องลองชุด เพื่อโชว์ให้พี่ไรเห็นชุดที่เพิ่งซื้อ
“สวยจัง คนสวยใส่อะไรก็สวย” แววตาที่จ้องมองฉันมันช่างต่างจากเมื่อสมัยก่อนจัง ตอนนั้นเกลียดฉันอย่างกับขี้
“มองขนาดนี้ ไม่กลัวฉันละลายเหรอคะ”
“ผมกลัวตัวเองจะโดนเผาตายมากกว่า” คนที่จีบเก่งอาสาถือสัมภาระให้ฉัน แหม่...ไม่แปลกใจเลย ทำไมสาว ๆ ชอบเขานัก จะเป็นยังไงนะ ถ้าเขารู้ว่าฉันคือมาร์ ผู้หญิงที่เขาเกลียดนักหนา แต่ใครสน ฉันจะทำให้พี่รักฉันหัวปักหัวปำต่างหาก
“เอิ๊ก ๆ คิก ๆ ๆ ๆ เอิ๊ก ๆ คิกก ๆ ๆ ๆ”
“คุณซัมเมอร์หัวเราะอะไรครับ ซะดังเอิ้กเลย” สีหน้าของพี่ไรดูประหลาดใจมาก
แย่ละสิ สันดานเดิมออก ฉันพยายามปั้นรอยยิ้ม แล้วมองหาอะไรเพื่อแก้ตัว กลับเจอเด็กน้อยที่กำลังเต้นอยู่ ฉันเลยชี้โบ้ยไปที่เด็กทันที
“น้องน่ารักค่ะ ฉันรักเด็ก” แหลเอาไว้ก่อน แม่สอนไว้ หุหุ
.
.
ไร Say ::
มองผมบ่อยแบบนี้ ต่อให้ซิง ขอแค่ 3 วันพอ ได้แน่ ๆ สวย รวย โปรไฟล์ดี ถ้าทำตัวดี ๆ จะคบให้ 1 อาทิตย์ก็ได้เป็นค่าเปิดซิงไง อุตส่าห์หนีมีร่าออกมา เชื่อเลยวันนี้ต้องได้จูบสักทีวะ วันนี้จูบ พรุ่งนี้ล้วง 3 วันได้เลย ผมพาสาวสวยไปซ้อนมอเตอร์ไซค์ มุขนี้ผมจีบหญิงบ่อย แต่หญิงที่ทุ่มทุนซื้อชุดไปกับผมแบบนี้ยัยนี่คนแรก แถมจ่ายเองอีกต่างหาก
“พร้อมนะครับ” ผมเอาถุงเสื้อผ้าของเธอ พับครึ่งแล้วยัดไว้ใต้เบาะ ก่อนใส่หมวกกันน็อกให้เธอตามสเต็ป ใครเจอความละมุนนี้ ตายทุกคน ขนาดแววตาของเธอตอนนี้ ยังมองผมเยิ้มเลย พอผมใส่เสร็จจะให้เธอขึ้นรถ สีหน้าเธอก็เปลี่ยนทันทีเลย
“พร้อมสิคะ แบบฉันนี่ มีไม่พร้อมด้วยเหรอ” แต่แววตาเธอมันดูไม่พร้อมเลยนะ ขอดูความพร้อมของคุณหน่อย ผมเดินไปคร่อมรถเพื่อให้เธอขึ้น เพื่อให้เธอขึ้นตามมา แค่ท่าขึ้นรถก็ทุลักทุเลแล้ว คนตัวเล็กเหยียบที่เหยียบแล้วขึ้นมาคร่อมมอเตอร์ไซค์โดยใช้ไหล่ผมเพื่อยึดเหนี่ยว ท่าแบบนี้ เหมือนเหมือนคนกำลังขึ้นหลังม้ารึเปล่า ขี่ม้าเป็นงั้นเหรอ น่าสนใจแฮะ
ผมขี่รถมอเตอร์ไซค์พาเธอออกไปตามถนน ซอกแซกปาดผ่านรถที่มาขวางหน้าเรา วันนี้แดดร้อนไม่เป็นใจเลยแฮะ ปาดทีนึงเธอก็กอดผมทีนึง อันนี้ถือว่าเป็นกำไรในอะไรที่ยังไม่ได้ลงทุนก็แล้วกัน
“พี่ไรหนูกลัว” เสียงเบา ๆ จนแทบไม่ได้ยิน มันทำให้ผม ตะโกนถามเธอขึ้นมาอีกครั้ง
“อะไรนะครับ”
“ฉันกลัวค่ะ อย่าปาดเยอะได้ไหม”
อ่ออออ ที่แท้กลัว ผมดึงมือเล็ก ๆ ของเธอมากอดหลังผมแน่นขึ้น แล้วกุมเธอมือเธอไว้สักแป๊บ เพื่อให้เธอมั่นใจว่าผมเนี่ย จะไม่ลดความเร็วลงแน่นอน ผมขัดรถพาเธอเข้ามาในอาบ อบ นวด แน่นอนเธอไม่มีการแสดงทีท่าว่าตกใจ หรือแอ๊บแอ๋เหมือนผู้หญิงคนอื่น แถมยังดูตื่นเต้นจากแววตา
“อาบ อบ นวด คุณจะพาฉันเข้าไปเหรอคะ” ตื่นเต้นอะไรขนาดนั้น เธอตื่นเต้นแบบไม่เก็บสีหน้าเลย ก่อนจะดึงหน้ากลับมาทำเป็นเข้มอีกครั้ง
“ใช่ คุณไม่ตกใจเหรอ คุณทำเอาผมประหลาดใจมากเลยนะ”
“ไม่อ่าค่ะ คุณพาฉันมาทำไมคะ” เออจริงไม่ตกใจ แต่หน้าเธอมันโคตรตื่นเต้นเลย ถามแบบนี้ถามทำไม คิดว่าผมจะพาเธอเข้าไปงั้นเหรอ ผู้หญิงเขาให้เข้าที่ไหน ผมรวบผมที่มันยุ่งให้เธอ แต่นอกจากเธอจะไม่ซึ้งแล้ว เธอยังชี้ไปที่อาบ อบ นวด เหมือนจะถามผมว่าจะเข้าไปไหม
เออ...เจอแบบนี้ผมก็ไปไม่เป็นนะ ผมจะพาเธอมานั่งกินอุด้ง หลังอาบ อบ นวดอะ เหอะ ๆ ผมเลยต้องจับมือเธอแล้วลาก...ใช่ ต้องใช้คำว่าลาก เพราะผมไม่ได้จะมา เพื่อเข้าอาบ อบ นวด แม้เธอจะอยากเข้าเหลือเกิน หรือจริง ๆ แล้ว เธอจะเป็นแบบมีร่าแต่ไม่รู้ตัว ผมพาเธอมาร้านอุด้งที่อร่อยมาก ๆ ที่อยู่ด้านหลังอาบ อบ นวด
“อ่ออออ ที่แท้ก็แบบนี้เอง ฉันก็นึกว่าคุณจะพาฉันมาเที่ยว ฮ่ะ ๆ” คนที่นั่งอยู่อีกฝั่งของโต๊ะอาหาร ทำหน้าผิดหวังน้อย ก่อนจะมองเมนูอาหาร
“ข้างในมีแต่ผู้หญิง คุณจะมาทำไม ไปเที่ยวบาร์โฮสต์สิ”
“ไม่เคยไปหรอก คุณพ่อฉันไม่ชอบ ช่างเถอะ ฉันเอา เทมปุระ อุด้งแกงกะหรี่ ไก่คาราเกะ แล้วก็โปเตโต้สติ๊ก” แล้วหญิงสาวสวยตรงหน้าก็สั่งอาหารยกใหญ่ กินหมดรึไง
“จ๊ะ เมนูเด็กอ้วนขนาดแท้เลยนะเนี่ย งั้นผมเอา เทนซารุ โซบะ เอา โปเตโต้สติ๊ก ด้วยก็ได้”
“ไม่เป็นไรกินกับฉันก็ได้ งั้นเอาแค่ เทนซารุ โซบะนะคะ” อะไร...มาเปลี่ยนเมนูผมเฉยเลย แต่ก็นะ ผมเข้าใจได้ เธออาจจะคิดว่าเธอสั่งมาเยอะแล้ว อาจจะทานไม่หมดก็ได้
ผมพยายามชวนเธอคุยเรื่องของเธอให้ผมฟังหน่อย แต่เธอกลับอยากรู้เรื่องของผม ใบหน้าสวยเริ่ดของเธอ เหมือนว่ามันกำลังซ่อนอะไรไว้ มันมีหลายครั้งที่แววตาไร้เดียงสาของเธอมันผุดออกมา หน้าตาเธอบอกเหมือนเธอกำลังร้อน
“บอกฉันหน่อยสิคะ ว่าที่คนเค้าลือกันเกี่ยวกับคุณเนี่ย เรื่องจริงไหม” หญิงสาวเท้าคางมองเพื่อทวงคำตอบจากผม
“ก็น่าจะจริง คุณกลัวรึเปล่า”
“ไม่รู้สิคะ ฉันไม่ชอบตัดสินใจจากที่ได้ยินมา แต่ถ้าคุณจะหลอกเจาะไข่แดงฉัน ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไร ถ้ามันไม่ได้มาจากการขืนใจ แต่ระดับคุณไร คงไม่ขืนใจใช่ไหมคะ” แววตาเว้าวอนส่งผ่านมาถึงผม จนผมเองรู้สึกตื่นเต้นไปกับเธอด้วย
นี่ไง!!!! เด็กมันยั่วแบบนี้ไง
“ผมก็เห็นพูดแบบนี้ทุกคน”
“ฉันยังไม่ตัดสินคุณจากที่ได้ยินเลย ทำไมคุณตัดสินฉันจากผู้หญิงที่ผ่านมาละคะ จะทำยังไง ถ้าเงินของคุณซื้อฉันไม่ได้ สิ่งที่ซื้อฉันได้ มันคือความพอใจค่ะ” แววตาของเธอเหมือนซ่อนอะไรอีกแล้ว เธอขยับคอเสื้อ แบบนี้ 3 รอบแล้ว ผมพอเข้าใจว่าที่นี่ไม่ใช่ห้องแอร์ เพราะมันเป็นแค่ร้านเล็ก ๆ แต่เหมือนเธอกำลังทรมาน
“ปลดซิปหน่อยดีไหม”
“ไม่ค่ะ ฉันไม่ได้มีเสื้อด้านใน มันจะโป๊ อาหารมาแล้ว ทานเถอะค่ะ แค่นี้ฉันทนได้” คำตอบสั้น ๆ ของเธอมันทำให้ผมรู้ว่าเธอวางตัวดี และหวงตัวมาก แม้ที่ผ่านมาเธอจะพูดเหมือนยั่วก็ตาม
เรานั่งกินอุด้งไป แย่งอาหารกัน ใช่เธอบอกให้ผมกินกับเธอ แต่เธอดันไม่แบ่งไง คนอะไรกินเก่งชะมัดเอาไปเก็บไว้ไหนหมด ไก่ก็กินคนเดียวหมด อุด้ง ก็คนเดียว ไม่มีสร้างภาพกินน้อย ๆ เหมือนผู้หญิงทุกคนที่ผมต้องเจอ
“ไหนบอกจะแบ่ง”
“งั้นให้อันนึง” เธอยื่นโปเตโต้สติ๊กมาให้ผม แต่พอผมจะงับ เธอกลับเอาเข้าปากของตัวเอง นี่ไงถึงทีผมแล้ว ผมลุกขึ้นโน้มตัวลงไปงับปลายอีกฝั่งของมันฝรั่งแทงเอาไว้ทันที คนตัวเล็กมีอาการ ช็อกตาค้างไปเลย หน้าของเราห่างกันแค่นิดเดียวเอง ตาที่เบิกโพลงแบบนี้คืออะไร ตกใจเหรอ หน้าเหวอเลยนะเธอเนี่ย เจ๋งไม่จริงนี่หว่า
“อันนี้คุณให้ผมแล้ว ผมกินก็ไม่ผิดอะไรใช่ไหม” อ้าว อ้าว ช็อกตายไปเลยทีนี้ ทำอย่างกับไม่เคยจูบกับใครตลกสิ้นดี จะทำยังไงต่อแม่คุณ
“กินจากปากฉัน มันอร่อยกว่ากินจากมือตัวเองใช่ไหมคะ ถ้างั้นต่อไปคุณคงกินอะไรไม่อร่อยแล้ว” เธอดึงตัวเองกลับมาแล้วเป็นหญิงสาวช่างยั่วได้ดี หรือเธอจะใช่ ยังไงกันน้าาา
.
.
หลังจากเรากินข้าวเสร็จ ผมก็จะพาเธอกลับมาที่ Heaven Mall โดยมอเตอร์ไซค์คันเดิม ที่ไม่เหมือนเดิมคืออาการที่ร้อนสุดๆ ในช่วงบ่าย แขนที่กอดเอวผมอยู่มันดูไร้เรี่ยวแรง โป๊กกก!!! แรงชนจากหมวกกันน็อก ที่มากระแทกหมวกกันน็อกของผม ทำให้ผมเริ่มคิดว่านี่ไม่ปกติละ
“พี่ไร ฉันหายใจไม่ออก” เสียงที่แผ่วเบางึมงำ ๆ มันคืออะไรวะ
“คุณ คุณว่ายังไงนะ” ผมจอดรถเข้าข้างทางแล้วหันมาดูอาการสาวน้อย ที่ตอนนี้เหมือนจะดูไม่ดี ผมเลยหันมาถอดหมวกกันน็อกออกให้เธอ เธอมีอาการเหมือนคนจะเป็นลม
ในชุดหนังสีดำที่ไม่มีอากาศถ่ายเท แถมยังดูดซับความร้อนได้ดีแบบนี้คงจะหายไม่ออก ผมเลยปลดซิปเสื้อหนังของเธอลงมาเล็กน้อย แต่ตาเจ้ากรรมมันดันไปมองเห็นอะไรที่ไม่ควรเห็น อู้ววววว ใหญ่ดีจัง
“คุณ คุณ” เธอเริ่มไม่ตอบผมแล้ว ผมเลยจับเธอให้กอดเอวผมแน่น ๆ แล้วขับรถออกไปช้า ๆ ให้เธอซบกับแผ่นหลังของผมไปแบบนั้น แบบนี้คงขับรถกลับเองไม่ไหวหรอกมั้ง พาไปที่กาสิโนก่อนแล้วกัน ไหวแล้วค่อยพาไปส่ง
พิกัดปลายทางผมเปลี่ยนไปทันที ผมดันพาลูกคุณหนูมาลำบากแล้วสิ ‘เธอเนี่ยเหมือนพี่ชายฉันเลยนะเวลาออกอากาศร้อน แล้วเหมือนจะตาย แต่เธองี่เง่ากว่าตรงนี้ไม่ชอบอากาศร้อนแล้วยอมมากับฉันเนี่ยสิ บอกฉันว่าไม่ไป เรากินข้าวห้างกันก็ได้’
.
.
@White Casino
“ท่านไร ทำไมชอบหนีไปไหนคนเดียว ท่านไรก็รู้อยู่ว่าไอ้พวกกระรอกมันรอเล่นเราอยู่ แล้วนี่เอาใครมาอีกละเนี่ย” มาถึงมีร่าก็ใส่ผมยับ เห็นไหมเนี่ยว่าผมหนัก เห็นตัวเล็กๆ ไมหนักจังวะ
“ซัมเมอร์น่าจะเป็นลมแดด เปิดห้องที”
“ท่านไรจะทำอะไรน้อง” มีร่าถามผมที่กำลังจะพาผู้หญิงอีกคนขึ้นห้อง แต่น้องงั้นเหรอ ก็คงน้องแหละ ดูจากหน้า เธอคงจะเป็นน้องผมหลายปี
“ฉันไม่ทำอะไรหรอกหน่า ดูแลให้กลับไหว ก็จะไปส่ง” ผมอุ้มเธอขึ้นไปที่ห้องแล้วจับให้เธอนอนบนเตียงดี ๆ แต่มีร่าสิ ไม่ยอมออกไปสักที จะมาอยู่รอดูอะไร ผมพอเข้าใจว่าเธอสวย มีร่าเห็นเธอแล้วคึกคักก็ไม่แปลก แต่มายืนจ้องตาเป็นมันแบบนี้ มันน่าหงุดหงิด เจ๋งก็ควรจะเลือกเหยื่อเอง
“ท่านไร ควรมีฉันอยู่ เผื่อฉันจะช่วยอะไรได้” ผมดันมีร่าให้ออกจากห้องไปได้แล้ว เพราะผมอยากจะอยู่กับซัมเมอร์จังแค่สองคนไง
“ไม่เป็นไร เรื่องแค่นี้ฉันจัดการได้ ออกไปแล้วอย่าเข้ามาอีกถ้าไม่ได้เรียก” ผมปิดประตูใส่มีร่า ก่อนจะหันมาสนใจสาวน้อยที่นอนอยู่ที่เตียง
จะทำอะไรกับเธอก่อนดีนะ เด็กมันยั่วเก่งซะด้วยสิ
.