บทที่ 18 ความเคยชิน ( NC+ )
"แล้วนี่จะค้างที่นี่กันหรือเปล่า ยอกไว้ก่อนนะวา ว่าแด๊ดดี้กับป๊ะป๋าทำความสะอาดห้องรอไว้แล้ว" ขจรดักคอพลางยิ้มกริ่ม
"แหม...พูดขนาดนี้ก็ต้องค้างแล้วไหมคะ ถ้าไม่ค้างคงงอนวากันหมดแน่ๆ" วารีตอบกลับ ก่อนจะถูกโยธินสะกิดเรียก
"ลองอันนี้ดู อร่อย"
พูดพลางตักแกงป้อนเข้าปาก วารีหันไปอ้าปากกินแล้วเคี้ยวตุ้ยๆ โดยไม่ได้คิดอะไร เพราะเขาชอบป้อนนู่นป้อนนี่ให้เธอเป็นประจำอยูแล้ว ทว่าบรรดาพ่อแม่ต่างมองแล้วอมยิ้ม
"จะว่าไป...ทั้งสองคนคิดเรื่องแต่งงานกันบ้างบ้างหรือยัง?" สายใจเอ่ยถามขึ้น
"แต่งงานกัน?! คุณแม่หมายความว่ายังไงคะ พวกเราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย" วารีรีบแย้ง
"นั่นสิแม่ ผมกับไอ้วาเนี่ยนะจะแต่งงานกัน เป็นไปไม่ได้หรอกครับ" โยธินตอบตะกุกตะกัก แก้มเขาขึ้นสีแดงระเรื่อ
"เดี๋ยวนะทั้งสองคน แม่หมายความว่า 'คิดเรื่องแต่งงาน' เว้น 'กันบ้างหรือยัง' ไม่ได้หมายถึงว่าพวกเราคิด
