บทที่ 17 แทรกกลาง
ด้านซอนย่า
เธอออกมายืนรอธีรดลอยู่ที่หน้าสตูดิโอเมื่อใกล้ถึงเวลาที่นัดหมายกันเอาไว้ วันก่อนที่เขาไปส่งเธอหลังปาร์ตี้ที่บ้านโยธินเสร็จ เขาก็ขอแลกเบอร์กับเธอเอาไว้ก่อนจะกลับไปที่ห้องของตัวเอง
ธีรดลยังอาศัยอยู่ที่คอนโดฯ เดิม ทั้งสองคนไม่ได้คุยอะไรกันมากนักเพราะตอนนั้นดึกมาแล้ว และเมื่อวานซอนย่าก็ทำงานทั้งวันจนไม่มีเวลาไปจ่ายค่าปรับและให้ตำรวจมาปลดล็อกรถ
ครืดๆ ครืดๆ
'รุ่นพี่'
มีสายเรียกเจ้าจากคนที่เธอกำลังนึกถึง ซอนย่ากดรับ
"ฉันรออยู่หน้าสตูฯ แล้วค่ะ รุ่นพี่ล่ะคะ"
"ข้างหลังเธอ" เขาตอบ
"หือ...? อ๊ะ!" หล่อนร้องเสียงหลง
เพราะเมื่อเขาบอกว่าอยู่ข้างหลัง ซอนย่าจึงรีบหันไปมองโดยไม่ได้คิดว่าเขาจะยืดใกล้ในระยะประชิดขนาดนี้ เมื่อหันไปจึงชนเข้ากับแผงอกกว้างของอีกฝ่ายอย่างจังจนเซหงายหลัง มือหนารีบคว้าเอาเอวคอดไว้
ทั้งสองสบสายตากัน
"ละ...เล่นอะไรเนี่ย ฉันเกือบล้มแล้วนะ" ซ
