Fatal Vow

Episode 17:

THE HEARTBREAK

Hindi maipaliwanag ni Klint ang nararamdaman sa nakikitang larawan ng kaniyang dating kasintahang si Francine kasama ang best friend na si Kevin. Masayang magkayakap ang dalawa sa isang cruise ship at kahit hindi niya basahin ang caption noon ay alam na niyang sila na.

Kaya pala ganoon ang binitawang salita ni Francine noong huli silang mag-usap. Na kasalanan niya at huwag siya nitong sisihin. Siguro ay kasalanan niya nga kung bakit sila nagkahiwalay pero hindi naman niya ini-expect na magiging karelasyon nito ang kaniyang best friend.

Agad na tinawagan si Francine upang kompirmahin ang kaniyang nakita. Ilang ring din bago ito sumagot. 

"Hi.." bungad nito at halata sa boses na masaya ito.

"Hi...its me Klint.." aniya.

"I know.." anito na tila wala na rito. "So hows life in the Philippines?" Tanong pa nito.

Hindi tuloy siya nakapagsalita. Ngayon niya lang naisip na masakit din pala. Muli siyang natahimik.

"Still there?" Untag ni Francine sa kaniya.

"Ahemmm.."tumikhim siya upang sabihing naroroon pa siya. "I....I just saw your photo—."

"What about my photo?" Sabad agad ni Francine.

Napalunok siya. "You're with Kevin..." 

"Yes...we're on..there's nothing wrong about that?" Anito.

"But not—."

"Not what! Not Kevin, why? Because he is your best friend. Seriously, Klint...its fine if not Kevin. You're so ridiculous. If you don't have nothing to say goodbye!" Anito sabay patay ng tawag.

"Francine! Francine...wait!" Habol pa rito pero wala na ito sa kabilang linya. "What the f*ck..." malakas na mura sa hangin.

Nabigla si Miya nang marinig ang tinig ni Klint. Kakatok pa lamang sana siya dahil nagluto siya ng sinigang na hipon pero mukhang may kausap ito. Mukhang hindi ito maka-move on sa ex nito at hanggang ngayon ay kinakausap pala nito.

"Oh Miya. Bakit di ka pa kumatok. Alam ko ay nandiyan lang si Klint." Sabi ni Mang Abner na noon pala ay kanina pa siya tinitignan nito. Bumaling siya sa kinaroroonan nito at ngumiti. Balak pa naman niyang bumalik na lang sana sa bahay niya pero dahil nandoon na siya at kita pa ng kapitbahay ay tinuloy na lamang ang pagkatok. Ilang segundo lang ang lumipas ay nasa harap na niya si Klint.

Blangko ang mukha nito at mukhang may malalim na iniisip. "Hi.." bati rito.

Pilit itong ngumiti sa kaniya. Napansin niyang apektado yata ito sa pag-uusap nila ng dating kasintahan nito. "Ah...nagluto pala ako, naisipan kong bigyan ka.." pukaw rito.

"Pasok.." tipid na turan ni Klint imbes na abutin ang inaabot na mangkok. Wala na siyang nagawa kundi ang pumasok sa bahay nito. Napalunok siya dahil naalala ang nangyari sa kanila noong huli siyang pumasok roon. 

"Ilapag mo na lamang sa mesa.." baling ni Klint at hindi napaghandaan na humarap pala ito sa kaniya. Nakasunod kasi siya rito sa maliit nitong kusina. Kapwa sila napahinto at natahimik. Mata sa mata. Tanging pagbuga lang nila ng hangin at paghinga ang nagawa. Ilang minuto rin silang ganoon.

"No, Miya...control yourself! Not now...not noooooowwww..." hiyaw ng isipan ni Miya. Pilit na pinipigilan ang sarili. Hindi niya alam kung bakit ganoon siya. Dahil ba sa trauma o dahil gusto niyang gawin.

"Miya...ilap—..." putol na turan ni Klint nang mabilis siyang pupugin ng halik si Miya. Tila ba bigla itong nag-iba. From submissive to aggressive.

Mabilis na nilayo si Miya at baka mabitawan pa nito ang bitbit na mangkok. "Ibaba mo muna ang mangkok.." turan sa babae na noon ay tila sabik na sabik sa halik.

Nanlalaki ang mata ni Miya. Hindi niya alam kung ano ang tumatakbo sa isipan nito. Tila ba sinapian ito. Mabilis nitong nilapag ang mangkok saka muli siyang sinibasib ng halik. Lalaki siya at mabilis madarang lalo pa at alam niyang siya ang nakauna rito at walang lalaking umaangkin rito.

Hindi na niya nilayo pa si Miya bagkus ay binuhat ito at pinasok sa silid niya. Naguguluhan man sa pagbabago ni Miya pero mas nananaig ang kaniyang pangangailangang pisikal.

"Kiss me more..." usal ni Miya. Napangiti siya. Bawat sulok ng katawa nito ay hinalikan niya. Kakaiba si Miya sa lahat ng babaeng nakasama. Hindi kasi maikakailang siya ang nakauna rito at siya pa lang naman ang nakakasama nito pero kung umasta ito ay bihasang bihasa. Alam kung papaano siya paganahin sa kanilang p********k.

Mas lalo pa siyang nagtaka nang makitang tila hibang na hibang si Miya sa kaniyang ginagawa. Hindi alam kung namamalikmata lamang siya dahil nasasarapan siya sa ginagawa nito pero iba ang galaw nito. Iba sa Miyang nakikita niya at sa Miyang kilala ng mga tao sa kanilang paligid.

Gayunpaman ay nawala ang lahat nang pag-aalinlangan kay Klint. Nasa rurok na siya ng kaligayahan kaya hindi na niya kontrolado ang utak. Dinadala na siya ni Miya sa ibang dimensyon.

"Miya...Miyaaaaa....ohhhhhh..." ungol niya nang maramdaman niya ang pagbaon ng kaniyang armas sa lagusan nito. Halos pumikit ang mata habang mabilis ang pagtaas baba ni Miya sa kaniyang kandungan.

"Ohhhhh....uhmmmmmm..." ungol ni Miya habang tila nasa isang karera ito at mabilis na tumatakbo sa ibabaw ng isang kabayo.

Walang magawa si Klint kundi ang pagmasdan ang kagandahang nasa harapan. Mukhang hindi sa pagkakalutas ng kaso siya mapupunta kundi sa panibagong pag-ibig sa piling ni Miya.

UNEXPECTED BLESSING

Makaraan ng dalawang buwan ay nababagabag na si Miya. Noong una kasi ay akala niya lamang ay stress siya dahil sa sunod-sunod na mensaheng natatanggap mula sa mysterious sender niya. Masyado siyang napapaisip kung sino ito at bakit siya nito kilala. Natatakot siyang dumating ang araw na bumalik siya sa dati niyang buhay. Sa magulong buhay na matagal na niyang iniwan at nilimot.

Nakailang lakad na siya sa loob ng bahay niya. Iniisip kung dapat na ba siyang lumabas at bumili ng pregnancy test. Regular kasi siya at dalawang buwan na siyang delayed kaya natatakot siyang baka nagbunga na ang dalawang beses na pangyayari sa kanila ni Klint. 

"Diyos ko...ano ang gagawin ko kung buntis ako..." usal sa sarili. "Ahhhh...bahala na.." aniya saka mabilis na hinablot ang wallet at tinungo ang pintuhan niya upang bumili sa botika malapit sa kanila. Nang makitang palabas din si Klint sa bahay nito at may hawak na maleta. Nabigla siya.

"Aaa—-aalis ka?" Usal niya.

Ngumiti si Klint sa kaniya. "Yes...may aasikasuhin lang ako sa Amerika. Babalik din agad ako.." turan nito.

Bigla ay nalungkot siya. Kung kailan nat suspetsa siyang magkakaanak na sila tapos aalis pa ito.

"Okay ka lang ba Miya. Bakit mukhang namumutla ka.." tanong nito sa kaniya. 

"Ah hindi..okay lang ako.." aniya at hinigpitan ang pagkakahawak sa wallet. Hahakbang na sana siya nang mawalan siya ng ulirat.

Mabuti na lamang pala at agad na lumapit si Klint kay Miya ng makita itong namumutla. Mabilis niya itong nasalo noong mawalan ito ng malay. Sa kabiglaan nga ay halos sumubsob siya sa semento pero atleast hindi bumagsak si Miya dahil tiyak ay papalo ang ulo nito sa semento.

Mabilis siyang tinulungan ni Mang Abner na noon ay papalabas din. Tinawag nito agad ang anak na nagtatrabaho sa call center na may sasakyan upang ito ang magdala sa kanila sa ospital. 

Hindi naman kasi niya inaasahang maglalagi siya sa Pilipinas ng matagal kaya hindi na siya bumili ng sasakyan niya. May rental car siya pero tapos na rin ang kontrata niya five months ago. Bago siya umupa sa tabi ni Miya.

Nakailang tingin na siya sa kaniyang relos. Thirty minutes na lamang ay mali-late na siya sa kaniyang flight. Napapailing siya.

"Puwede ka pang humabol. Ako na lang magbabantay kay Miya." Saad ni Mang Abner at sa tabi nito ang anak na si Charles.

Napaisip siya. Aalis na sana siya nang lumabas ang doktor na sumuri kay Miya. "Sino po ang asawa ng pasyente?" Tanong agad nito.

"Ano po? Dok, wala pong asa—." Turan ni Mang Abner na agad na pinutol.

"Balit po dok?" Gagad niya sa doktor.

"Buntis po ang pasyente. Masyado lang siyang tense kaya nahimatay siya." Saad ng nakangiting doktor.

Lahat silang tatlong lalaki ay natigilan. Lalo na siya. Siya dahil batid niyang siya ang ama ng pinagbubuntis ni Miya. Kaya imbes na umalis ay napagpasyahang manatili na lamang. Hindi niya maaaring iwan si Miya sa kalagayan nito.

Ngumiti si mang Abner ng makita siyang hindi na umalis mula nang sabihin ng doktor na buntis si Miya. Umakbay ito sa kaniya.

"Hindi ko na kailangang tanungin kung sino ang ama.." anito na ngiting-ngiti. "Aba, ikaw lang pala ang hinihintay ni Miya eh." Dagdag pa nito.

Nang bumalik sa ulirat si Miya ay nabigl siya nang ibang silid ang nakikita. Mabilis na sinuyod ang silid at nakita si Klint. Agad na kumunot ang noo niya.

"Oh bakit nandito ka pa? Baka ma-late ka sa flight mo?" Alalang turan.

Natawa sa reaksyon ni Miya. "Don't worry, kanina pa ako late." Sagot rito.

"Sorry.." anito na tila nalungkot para sa kaniya.

"Its okay..pero Miya. Bakit hindi mo sinabi sa akin?" Anito.

"Ang alin?" Gagad agad. Kinabahan siya at baka nalaman na nito ang sekreto ng pagkatao niya.

"Na buntis ka.." mabilis nitong tugon.

"Ha!" Gulat niyang turan. "Bbbun—tis ako?" Gilalas niya. Batid niyang baka buntis siya pero iyong tiyak na talagang buntis siya ay kinagulat niya.

"Yes...tika lang.." kunot noong turan ni Klint. "You don't know?" Maang na turan.

Base sa nakikitang reaksyon ni Miya ay mukhang nagulat rin ito sa kaniyang sinabi. Kapwa sila natitigilan nang bulabugin sila ng bumukas ang pintuhan at niluwa noon ang ina ni Miya.

"Inay...." gulat na turan ni Miya. Hindi pa ito nakakabawi sa pagkagulat sa nalamang sitwasyon ay gulat na naman ito sa biglaang pagdating ng ina nito.

"Nag-alala ako sa'yo anak dahil hindi ka nasagot sa tawag ko. Kaya pinuntahan na kita sa inuupahan mo at saktong kararating lang nina Abner at ang anak nito at sinabing nandito ka nga raw dahil nahimatay ka. Sinasabi ko na kasing maghinay-hinay ka sa pagtatrabaho.." tuloy-tuloy na turan ng ina nang mapansing naroroon pala si Klint.

"Hello po tita.." ngiting turan sa ginang ng mapatingin sa kaniya.

"Ikaw pala iho. Buti naman at sinamahan mo itong si Miya. Itong batang ito kasi ang tigas ng ulo." Dagdag pa ng ginang na wala pa ring ideya sa sitwasyon ng anak. 

"Inay, sino po ang nag-aalaga kay itay?" Awat na ni Miya sa ina. Hindi kasi basta-basta pwedeng maiwan ang ama dahil paralisado ito at tanging ulo at mga dalari na lang nito ang naigagalaw.

"Pinabantay ko muna sa uncle Berto mo. Nag-alala kasi ako sa'yo. Kumusta ka naman ba? Ano sabi ng doktor?" Sunod-sunod na tanong ng ina niya. Hindi tuloy nakaimik si Miya sa mga tanong ng ina.

Ilang segundo rin ang lumipas at mukhang nahalata na nito na wala siyang balak magsalita. "Aba—."

"Tita, buntis po si Miya.." agaw ni Klint. Mabuti na iyong sa kaniya na manggaling ang kundisyon nito. "Huwag po kayong mag—.."

"Ano! Buntis?" Gulat na turan ng ginang.

Nakita ang reaksyon ni Miya. Gulat na gulat at tila hindi alam ang gagawin.

"Salamat sa Diyos.." maya-maya ay narinig na turan ng ina nito. Kapwa sila nagtinginan ni Miya.

"Hindi po kayo galit inay?" Gagad na tanong ni Miya sa ina.

Tumawa ang ginang. "Hindi...aba, matagal na naming gusto ng itay mo na makita man lang ang mga apo namin.." anito. Sa narinig ay kapwa sila nakahinga ng maluwag.

Ilang sandali ay tila may naalala ito. "Sino nga pala ang ama ng dinadala mo?" Sunod na tanong nito na nakatingin na kay Klint. Mukhang sa utak ay alam na ang sagot.