Chapter 2
1475 Words
Greg (POV)
Kanina ko pa siyang tinititigan na tulog pero hindi nakakasawa ang kanyang mukha. Sabi ni Nanay ay dapat daw lagi akong maki pag-laro sa kanya. Pero paano kung lago siyang tahimik.
Dahan-dahan ang pag sarado ko ng pinto para hindi siya magising at bumaba ako sa kusina.
"Greg nakipag laro ba si Abe saiyo? " Tanong ni Nanay.
"Hindi po Nay, nakatulog po siya hawak niya ang doll niya."
"O sige anak, lagi mo siyang kakausapin kahit hindi ka niya sagutin."
"Opo Nay." Sagot ko.
Biglang may humaplos sa aking ulo. Ang Lolo pala.
"Sana nga Greg makumbinsi mo siyang makipag laro saiyo. Sa susunod na linggo ay papasok na kayong Grade 2."
"Salamat po Lo. "
Hindi ako pinansin ni Abe sa mga sumunod na araw, pero minsan nahuhuli ko siyang na papangiti kapag napapa mali ako. Kaya sinasadya kong mapa mali tulad ng pag sulat ng pangalan ko.
Habang sinusulat ko ang aking pangalan ay puro mali ang inilagay ko. Mamaya lang ay narinig ko siyang nag salita mula sa aking likuran.
"Hindi ba Greg Rosales ka?"
"Oo" sagot ko.
"7 years old kana hindi ka pa marunong mag sulat ng pangalan mo. Ganito oh" Sabi niya at isinulat ang buo ko na pangalan at isulat ko daw ng tatlong beses.
Mula noon ay lagi na kaming nag-uusap at nag lalaro. Sa wakas at narinig ko narin ang malutong niyang tawa.
Malaki ang papasalamat sa akin ng amo ng aking Inay pero mas malaki ang pasasalamat ko sa kanila dahil nagkaroon ako ng parang kapatid na babae. At isa pa napakabait nila sa amin na mag-ina.
Minsan ay napag kakamalan kami na kambal dahil halos mag kasing tangkad kami.
Sa aming paaralan ay maraming na ka ka crush kay Abe dahil napaka ganda niya pero masaya ako dahil sa akin lang siya nakikipag-laro.
Lumipas ng ilang taon ay parehona kaming sampung taong gulang.
Nahihiya na rin akong sumabay sa kanya sa pag ligo. Lagi ko na siyang pinauuna. Pinipilit niya ako minsan pero ipinaliwanag ko na hindi na kami pwede pang mag sabay maligo dahil lumalaki na kami. Napansin ko nga ang dede niya na may umbok na kaya hindi na ako tumitingin doon kapag nag bibihis kami.
11 years old siyang dinatnan, kaya sabi ni Nanay na hindi na dapat akong matulog sa kwarto niya. Pumayag naman ako dahil minsan hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. May crush na ata ako kay Abe.
"Lo, ayoko pong humiwalay sa akin si Greg ng kwarto." Rinig ko dahil malakas ang boses ni Abe.
"Abe apo dalaga kana hindi pwedeng may kasama ka na lalaki sa kwarto mo."
"Hindi naman po iba sa atin si Greg parang kapatid ko na po siya." Sagot niya. Parang sumikip ang aking pag hinga ng marinig ko na kapatid ang turing niya sa akin.
Lumayo nalang ako para hindi ko na marinig pa ang pinag-uusapan nila.
Pagsapit ng gabi ay pinalipat na ako sa kabilang kwarto. Narinig ko ang malakas na iyak ni Abe kaya pinuntahan ko siya agad. Nadatnan ko ang Lolo at Lola niya na inaalo siya.
"Greg, lipat kana ulit dito. Abe can't stop crying, ayaw namin na bumalik siya sa dati." Saad ng Lola niya. Tumango naman ako at kinuha ko ang aking unan at kumot.
"Tahan na nandito na ako." Sabi ko at lumapit ako sa kanya. Pinahiga ko siya sa kanyang kama. Patuloy siyang humihikbi, kaya kumuha ako ng tubig para sa kanya.
Nang kumalma siya ay iniwan na nila kami.
"Greg, can you please sleep on my bed? " Mahinang pag kasabi niya.
"Dito nalang ako sa kama ko, don't worry hindi ako lilipat ng kwarto."
"Please! " Pag susumamo niya na naluluha. Bumangon ako at nilapitan siya. Hinawakan ko ang kanyang mukha at pinunasan ang kanyang mga luha gamit ang aking palad.
Sa edad ko na 11 ay hindi ko napigilan na dinampian ng halik ang kanyang mapupulang labi.
Pagkatapos ko siyang halikan ay nakangiti na siya. Lumakas tuloy ang t***k ng aking puso dahil napaka ganda ng kanyang mga ngiti.
Kami ni Abe ang pinaka matangkad sa aming klase minsan nga na pagkakamalan kami na kinse anyos.
Matulog na tayo sabi na hawak parin ang kanyang makinis na mukha. Tumango naman siya at naka ngiti parin.
We shared her blanket, nanunuot ang amoy niya sa aming kumot kaya napa pikit akong singhutin.
"Good night Greg" Sabi niya na nakaharap sa akin.
"Good night din". Sagot ko at hindi ko napag handaan ang paglapit niya ng labi niya sa labi ko.
Wala sa amin ang gumalaw pero madiin ang pag kalapit ng aming mga labi. Napalunok ako ng ilang beses at pati din siya.
Ibinaling ko ang aking labi sa pisngi niya dahil hindi na ako makahinga at alam ko na pati din siya.
Inangat ko ang aking kamay at yumakap sa kanya. Yumakap din siya sa akin. Ang sarap ng pakiramdam at idinantay pa niya ang kanyang hita sa aking baywang.
Nagising ako na nakayakap parin si Abe. Dahan-dahan kong inalis ang kanyang braso na nakayakap sa akin. Bumangon ako at naligo.
Pagbaba ko ay kumakain na ang mga amo namin kasama ang Daddy ni Abe. Nagbigay galang ako sa kanila at dumeretso sa likuran ng bahay para magdilig. Nang tapos na ako ay pumasok na ako sa bahay para kumain ng breakfast.
Napatigil ako sa pag pasok dahil naririnig ko ang iyak ni Abe at tumakbo siya sa aming kwarto na umiiyak.
Sinundan ko siya, buti nalang hindi niya ni lock ang kwarto.
"Bakit ka umiiyak? Tanong ko sa kanya.
"Gusto ni Daddy na mag-aral ako sa manila." Sagot niya at patakbong yumakap sa akin.
Parang gusto ko na rin umiyak dahil malalayo na pala siya sa akin. Kaya yumakap din ako ng mahigpit sa kanya.
"Kailan daw kayo aalis?
"Mamaya daw kaya pinag-iimpake na ako. Ayokong sumama kay Daddy Greg."
"Alam ng Daddy mo ang makakabuti saiyo kaya makinig ka sa kanya."
"No hindi niya alam, wala siyang alam. Masaya na ako dito tapos ngaun kukunin niya ako." hagulgul niya kaya napayakap ako sa kanya ng mas mahigpit.
"Ganito nalang mauna ka dun tas susunod ako." Tumingin siya sa akin.
"Promise mo yan ha."
"Oo, kaya huwag ka nang umiyak ok." tumigil siya sa pag-iyak pero nakayakap parin siya sa akin.
"Bilisan mo ang pag sunod sa akin sa Manila."
"Oo." Sagot ko, pero sasabog na ang puso ko sa lungkot sa biglaan niya pag-alis.
Tinulungan ko siyang mag empake. At nag-iwan siya ng ilan sa mga gamit niya at ibinigay sa akin.
Mamayang hapon pa naman silang aalis kaya may oras pa kaming magkasama. Ini lock niya ang pinto at lumapit sa akin. Kinakabahan ako dahil, kuha ko ang gusto niyang ipahiwatig. Wala naman akong inaksayang oras pa. Hinawakan ko ang kanyang mukha at nagdampi ang aming mga labi.
Pareho kaming hindi marunong humalik kaya rinig ang malakas na t***k ng aming puso. Sinubukan ko na sipsipin ang pang ibaba niya na labi at ganun din siya sa akin. Hanggang nalalasahan ko na ang matamis na laway.
Naging mapaghanap na ang aming halikan at napahiga ko na siya sa kama. Hindi ko binitawan ang kanyang matamis na labi. Pareho na kaming pawisan dahil na siguro sa aming nerbiyos.
Patuloy ang aming halikan habang magkayakap. Minsan ay napapahaplos pa ako sa kanyang pang upo.
Natigil ang aming halikan ng may kumatok sa pinto. Pareho kaming napatingin sa pinto at napangiti. Pinunasan ko ang pawis ng kanyang mukha at ganun din siya sa akin.
Bumangon ako para buksan ang pinto, siya naman ay itinuloy ang pag impake.
Nang buksan ko ang pinto ay ang Daddy niya. Yumuko ako at pinatuloy ko siya.
Iniwan ko silang mag-ama kwarto. Pag dating ng hapon ay handa na silang umalis. Gusto kong umiyak pero hindi ko dapat ipakita kay Abe dahil baka iiyak na naman siya.
Pumunta ako sa likuran ng bahay at doon nahulog ang aking luha. Hindi ko kayang makita siyang umalis, tahimik akong lumuluha sa likuran ng bahay.
"Huwag ka nang umiyak, hindi ba sabi mo susunod ka? Tumango ako na yumakap sa kanya. Sa totoo lang hindi ko alam kung paano ko siya susundan mahirap lang ako at wala akong alam sa Manila.
"Abe time to go." Rinig namin mula sa aming likuran. Hindi ko napaghandaan ang pag halik ni Abe sa aking mga labi sa harapan ng kanyang ama.
Natakot ako ng humakbang papalapit ang Ama ni Abe, akala ko ay sasaktan niya ako pero tinapik niya ang balikat ko.
"Grow fast young man." sabay bulong niya sa akin. Tuluyan n silang umalis, nasa kalsada parin ako kahit hindi ko na makita pa ang sasakyan nila.
"Tulog na tayo." bulong ko sa taenga nga, pero humigpit ang pagyakap niya sa akin. Ipinikit ko na lang ang aking mga mata at nag lakbay na ang aking diwa.
- Writer
