ทั้งสองมาถึงที่พักโฮมสเตย์เกือบเที่ยง พอมาถึงก็จัดการนำของไปเก็บไว้ที่ห้องพักส่วนตัวของตัวเองพร้อมเปลี่ยนชุดใหม่เพื่อปกปิดรอยที่ต้นคอซอกคอของตัวเองและเมคอัพปกปิดไว้โดยไม่สนใจอากาศที่ร้อนจัดของเมืองไทย อารยาเอาแต่นิ่งเงียบไม่พูดไม่จาอะไรกับใครเลยระหว่างนั่งรถไปดูต้นไม้ที่ร้านกับคุณลุงคุณป้า ส่วนทัพพ์เองก็ไม่ได้พูดจาอะไร เขาคุยโทรศัพท์ตลอดทาง ไม่ได้สนใจเธอด้วยซ้ำ ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้มันมีอะไรที่เขาควรจะพูดให้ชัดเจนไม่ใช่ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแบบนี้
“น้องอายไปดูต้นกุหลาบกับป้าดีกว่าลูก ป้าจะสั่งให้เขาไปส่งให้ที่บ้าน” จากตอนแรกว่าจะมาซื้อแค่ไม่กี่ต้นแล้วก็กลับ แต่ตอนนี้เปลี่ยนมาสั่งให้เขาไปส่งที่บ้าน เพราะดอกไม้ต้นไม้ที่บ้านของเขาจะมาซื้อที่อัมพวาที่ร้านนี้เป็นประจำ ถือว่าเป็นลูกค้าประจำเลยก็ว่าได้
“ค่ะป้าน้อง” อารยาตอบสั้นๆ แล้วเดินตามคนเป็นป้าไปทางต้นกล้าของต้นกุหลาบหลายๆ สายพันธุ์
“เก
