XIERA'S POV
I am walking at the corridor para pumunta sa CR. Third day na wala sina Dottie sa school at pangatlong araw na rin na ako lang mag isa. Nakakapanibago, but I'm getting used to it. Ang hindi pa lang ako sanay ay yung mga tingin na natatanggap ko galing sa mga kaklase ko at sa mga ibang estudyante sa school. I don't know what happened or what I did but I feel like I'm being talked about. Ano ba? Naaawa ba sila sa akin dahil bumalik na naman ako sa pagiging loner? Sa buong imperyo, ako lang ang walang masyadong kaibigan. Even Kuya Klein na sobrang nerd, hindi nawawalan ng babaeng hahabol-habol sa kanya. He's also a part of chess team. Boring, but atleast mayroon siyang mga kaibigan.
At kung naaawa man sila na makita akong mag isa, why don't they do me a favor and approach me, an
