สามวันผ่านไป
“นายหญิงฝ่าบาทให้ท่านสาวอาภรณ์ในแบบที่ฝ่าบาทเลือกให้”
“ข้าไม่ได้เป็นนางหน้าพระพักตร์แล้วเหตุใดไยต้องแต่งกายดังขันทีเช่นเจ้าเล่าเสี่ยวจื้อ”
“นายหญิงนี่คืออาภรณ์ของท่านที่ฝ่าบาทเลือกให้”อันอัน เปิดพับอาภรณ์ออกดูที่เป็นคืออาภรณ์ในแบบจี๋ฝูเผาที่รัดกุมชวนอึดอัด
“อืม ข้าคงต้องขอบพระทัยฝ่าบาทใช่ไหม”เสี่ยวจื้อยิ้มเจื่อนๆ
“ฝ่าบาททรงห่วงนายหญิงยิ่งนักสองวันมานี้ฝ่าบาททรงหารือเรื่องงานแต่งตั้งฮองเฮาอีกทั้งยังร่างพระราชสาสน์ด้วยองค์เอง เพื่อให้ทุกอย่างออกมาดีที่สุด เช่นนั้นค่ำนี้ฝ่าบาทบอกว่านายหญิงไม่ต้องทรงรอเสวยฝ่าบาทให้ห้องเครื่องยกเครื่องเสวยให้นายหญิงและของฝ่าบาทให้ยกไปที่ท้องพระโรงเสวยพร้อมกับเหล่าขุนนาง”
“ข้าอยากจะช่วยแบ่งเบา”
“ฝ่าบาทบอกเสี่ยวจื้อว่าทุกอย่างที่ทำอย่างให้นายหญิงมีความสุข ละกลายเป็นคนพิเศษเกรงว่าหากนายหญิงแบ่งเบา สิ่งที่ฝ่าบาทตั้งใจทำให้นายหญิงประหลาดใจนายหญิ
