กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.5

1201 Words

"นี่มันเด็กเสิร์ฟนะคะคลีน" "แล้วไง?" "ไหนคุณบอกว่าคืนนี้จะไปกับแซนดี้ยังไงล่ะคะ" "ไปกับฉันต่างหากยะ คลีนคะคืนนี้เจนเตรียมชุดไว้แล้วนะคะ" เคทได้แต่มองพวกผู้หญิงของผู้ชายที่ชื่อคลีนยืนเถียงกันอย่างเบื่อหน่าย ก่อนที่เธอจะเหลือบมองผู้ชายที่ยังคงโอบเธอเหมือนหาตัวช่วยด้วยความหงุดหงิด "นี่นาย! ปล่อยฉันได้แล้วนะ! ฉันจะไปทำงาน!" "ช่วยหน่อยน่า" พรึ่บ! "......!" "พวกเธอกลับไปได้แล้ว คืนนี้คนที่ฉันจะพาไปต่อก็คือยัยนี่" "แต่ว่า..." "กลับไป!" พอผู้ชายข้างๆเธอพูดเสียงดังขึ้นมาทำให้ร่างบางถึงกับสะดุ้งทันที เธอมองหน้าผู้ชายข้างๆ ด้วยใบหน้าที่นิ่ง แต่ในใจอยากออกไปจากตรงนี้เต็มทนแล้วและเมื่อผู้หญิงสองคนนั้นออกไปด้วยสีหน้าที่รู้ได้เลยว่าถ้าพวกเธอสองคนเจอเคทข้างนอก คงไม่จบง่ายๆ แน่ พรึ่บ! เคทสะบัดตัวออกจากร่างสูงได้สำเร็จ "หึ :-) " "เจ้าเล่ห์จริงๆ" ฉันพึมพำเบาๆ "ได้ยิน" "ขอตัว" เคทพูดนิ่งๆ แต่เพราะท่าทางของเธอทำให้คลีนรู้สึกสนใจขึ้นมา "เดี๋ยว!" "......" "คืนนี้กลับยังไง" ".....?" "ให้ฉันไป..." "หน้าไม่อายจริงๆ นะคุณน่ะ" เคทพูดจบก็เดินออกไปทันที ปล่อยให้ร่างสูงที่ได้ยินคำพูดของเธอนั้นถึงกับชะงักไปเมื่อเจอประโยคตอกกลับของร่างบาง ยัยหน้านิ่งเอ๊ย! หน้าจะนิ่งไปไหนวะ! ............................. ตึก...ตึก...ตึก "เสร็จแล้วใช่มั้ยเคท" "อืม" "งั้นเรากลับกันเถอะ ว่าแต่เธออยู่คอนโดแถวนี้ใช่มั้ยอ่ะ?" "อืม" "งั้นฉันไปส่งเธอก่อนแล้วกัน เพราะฉันเอารถมา ^_^" หลังจากที่เลิกงานทั้งเคทและหลินก็ออกไปลาพวกพี่ๆเขาแล้วออกไปในทันที แต่ทว่า...เมื่อเดินออกไปด้านนอกนั้นกลับได้ยินเสียงคนทะเลาะ ทำให้ทั้งสองหันมามองหน้ากันอัตโนมัติ เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! "โอ๊ย! ปล่อยฉันนะ" "นี่แกตามแฟนฉันมาอีกแล้วงั้นเหรอ ยัยบ้าเอ๊ย!" ตุบ! "นั่นมันพลอยใสนี่เคท!" "ยัยนั่นมาทำอะไรที่นี่" ฉันมองภาพตรงหน้า "นี่เธอทำอะไรเพื่อนฉัน!" "เคท หลิน" พรึ่บ! "ฝากไว้ก่อนเถอะ!" "เดี๋ยว!" "......" "ขอโทษยัยนั่น" "ว่าไงนะ! ทำไมฉันต้องขอโทษด้วยยะ! ยัยนี่จะมาแย่งฟะ..." "ฉันไม่ได้อยากฟังเธออธิบายหรอกนะ ทำคนอื่นเจ็บแบบนี้คิดจะไปง่ายๆ" "นี่แก!" หมับ! "พอเถอะเคท ฉันไม่ได้เจ็บมากขนาดนั้นซะหน่อย" พลอยใสรีบเดินเข้ามาทันที "หึ! คิดว่าฉันจะขอโทษเพื่อนแกงั้นเหรอ ไม่มีทาง! พวกแกสามคนคงเหมือนกันหมดสินะ ระ..." เพี๊ยะ! "โอ๊ย! นะ...นี่แก!" "เคท/เคท" ก่อนที่ผู้หญิงตรงหน้าจะพูดจบ เคทก็ตบเข้าที่ใบหน้าของเธออย่างแรงจนผู้หญิงตรงหน้าชะงักไปแล้วกรีดร้องออกมาเสียงดังลั่น "ขอโทษทีนะมือมันไปเอง หึ :-) " "กรี๊ดดดด! นี่แก!" "ทำอะไร!" เสียงเข้มของใครบางคนดังขึ้นมาจากด้านหลัง ทำให้ทุกคนหันไปมองกันรวมถึงเคทด้วย เธอตกใจมากที่เจอกับผู้ชายคนนั้น "ระ...รุ่นพี่" รุ่นพี่งั้นเหรอ.... "มีอะไรกันหรือเปล่า?" "ปละ...เปล่าค่ะ" พอผู้หญิงที่พวกเคทมีเรื่องด้วยพูดจบก็รีบเดินออกไปทันที ปล่อยให้คนที่เหลือยืนมองอย่างแปลกใจ "กลับกันเถอะ" ฉันหันไปบอกพลอยใสกับหลิน โดยไม่ได้หันกลับไปมองผู้ชายด้านหลังอีกเลย.... ชายหนุ่มมองตามผู้หญิงสามคนที่เดินออกไปพร้อมกับรอยยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้าของเขา แต่มันไม่ใช่รอยยิ้มที่แสดงความเป็นมิตรเลยสักนิด ชักอยากลองแล้วสิ :-) ........................... บรื้นนนน..... ระหว่างที่นั่งอยู่บนรถของหลิน เธอก็พูดไม่หยุดตั้งแต่ที่ออกมาจากผับ "เมื่อกี้เธอบ้าบิ่นกว่าที่ฉันคิดไว้อีกนะเคท" "นั่นน่ะสิ เธอไม่เห็นต้องทำแบบนั้นเลยเกิดพี่คนนั้นมาทำอะไรเธอด้วยอีกคนล่ะเคท" "......" "ว่าแต่พลอยใสทำไมเธอถึงไปมีเรื่องกับยัยพี่คนนั้นได้ล่ะ?" "เรื่องเข้าใจผิดน่ะ" "สองครั้ง" "หมายความว่าไงอ่ะเคท" หลินถามเคทด้วยความงงงวย "ฉันเจอยัยนี่โดนทำร้ายสองครั้ง" "สองครั้งเลยเหรอพลอยใส! อย่าบอกนะว่าผู้หญิงคนสั้นก็คือคนที่เธอมีเรื่องวันนั้น" "อืม แต่ว่าครั้งหน้าพี่เขาคงไม่มายุ่งกับฉันแล้วล่ะ" "......" "ก็เพราะเมื่อกี้เจอเพื่อนคนนี้ช่วยไว้ยังไงล่ะ แรงอยู่นะเคท ^_^" "อย่าทำตัวอ่อนแอแบบนี้ เพราะมันจะทำให้คนอื่นรังแกได้ง่ายๆ" "ขอบใจที่ช่วยฉันนะ ครั้งที่สองแล้ว ^_^" เอี๊ยดดดด.... "นี่คอนโดเธอสินะ" "อืม ขอบคุณที่มาส่ง" "ไม่เป็นไรหรอกน่าเรื่องแค่นี้เอง" "พวกเธอจะขึ้นไปก่อนมั้ย" "ได้เหรอ?" พลอยใสถาม "อืม" "แต่ว่าฉันต้องรีบกลับแล้วอ่ะ ตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว" "ไว้วันหลังก็ได้" "อื้ม!" "เคท คืนนี้ขอนอนด้วยคนได้มั้ยอ่ะ?" "......?" เคทมองพลอยใสอย่างแปลกใจ "เอ่อ...คือว่า ตอนนี้ฉันกำลังหาคอนโดอยู่น่ะแล้วถ้ากลับบ้านตอนนี้มันก็ไกลมากก็เลยว่าจะขอ...." "อืม เข้าใจแล้ว" หลังจากที่หลินขับรถออกไป ทั้งสองคนก็เข้าไปในคอนโด..... แกร๊ก! "ห้องเล็กไปหน่อย อยู่ได้นะ" ฉันถามพลอยใส "ได้สิ ^_^" นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันพาคนเข้ามาในห้องของตัวเอง แต่ก่อนหน้านั้นก็เคยมีเหมือนกันและมีเพียงไม่กี่คนที่ฉันจะให้เข้ามาได้ เพราะฉันชอบความเป็นส่วนตัว "ไปนั่งฉันจะทำแผลให้" "นิดหน่อยเองไม่เป็นไรหรอก แล้วนี่อยู่คนเดียวงั้นเหรอ" "อืม" "ฉันอยากมาอยู่คอนโดนี้จัง พรุ่งนี้ลองถามดีกว่าว่ามีห้องว่างมั้ยจะได้มีเพื่อนไปไหนด้วยกัน" "ฉันจะไปเอาชุดมาให้ อาบน้ำแล้วก็นอนได้แล้ว" "เหมือนแม่จริงๆ" "......" เคทไม่ได้พูดอะไรต่อ เธอเดินเข้าไปในห้องเพื่อไปเอาเสื้อผ้ามาให้พลอยใส พรึ่บ! "พรุ่งนี้เรามีเรียนเช้า เธอก็ใส่ชุดนี้ไปก่อนได้เลย" "ขอบใจมากนะเคท ^_^" ระหว่างที่รอพลอยใสอาบน้ำ เคทก็จัดการทำอาหารง่ายๆ เพราะตั้งแต่ออกมาจากผับเธอก็ยังไม่ได้กินอะไรเลยถึงแม้ว่ามันจะดึกมากแล้วก็ตาม แต่ถ้าเธอไม่ได้กินข้าวก็จะนอนไม่หลับ กุกกัก! "หืม ทำอะไรอ่ะ?" "อาหาร มากินด้วยกันสิ" "อื้ม ^_^" พรึ่บ! "ว้าว! น่าทานจัง ปกติทำอาหารทานกินเองเหรอ?" "อืม" "น่ารักจริงๆ วันนี้เธอทำฉันประทับใจหลายเรื่องเลยนะ อย่าทำให้ฉันหวั่นไหวมากกว่านี้ได้มั้ยเนี่ย" "ฉันไม่ได้ชอบผู้หญิง" "เอ่อ....ฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นนะเคท" "ฉันอิ่มแล้ว ขอตัวก่อน ห้องของเธออยู่ห้องตรงข้ามนั้น" ฉันพูดจบก็เดินกลับไปที่ห้องทันที....

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more