แดงอะไรนั่น นางพอจะรักษาได้หรือไม่
มิคิดเลยพอนางขยับตัว ขยับปากอ้าจะเสนอตัวให้การรักษาเท่านั้นก็ต้องหุบปากปิดสนิท เมื่อเห็นแล้วว่าสิ่งที่ย่าหลานพากันโต้เถียงอยู่นั่น
นั่นคือ...หลังมือของท่านเจ้าสำนัก ที่นางเพิ่งใส่ยาให้เขาไป
แย่แล้ว!
มี่ฮวนคิดวิตกอยู่เงียบๆ เหงื่อเย็นซึมออกมาเต็มแผ่นหลังของนางเลยทีเดียว เมื่อคิดล่วงหน้าไปแล้วว่า อาวุธที่คนทั้งหมดมีจะพุ่งเข้ามาสังหารนางคนเดียว หากพวกเขารู้ว่าสาเหตุเป็นเพราะนางใส่ยาให้ท่านเจ้าสำนักไฮว่ชั่วของพวกเขา
อย่าให้พวกเขาต้องสอบสวนเลย สู้นางรับสารภาพออกไปเสียน่าจะเป็นการดีเสียกว่า
ว่าแล้วมี่ฮวนก็ค่อยๆ ขยับตัวจะลุกขึ้นรับสารภาพ แต่แล้วเสียงทุ้มทว่าทรงอำนาจก็ดังขึ้นเสียก่อน
“ข้ามิได้เป็นอันใดท่านย่า”
“ไม่เป็นได้อย่างไร ก็เห็นอยู่ว่าเจ็บ”
ย่าหลานดูท่าจะไม่จบเรื่องง่ายๆ เมื่อคนเป็นย่ายังคงห่วงใยหลานชายของท่านราวกับเป็นเด็กตัวเล็กๆ
“ลูกชา
