รอยรักพยัคฆ์ร้าย

บทที่15 ถุงยางรวง ทำเมียง่วงตอนสองทุ่ม

คมพยัคฆ์จับยึดร่างบางของชมพูแพรเอาไว้ไม่ยอมให้ลุกขึ้นออกไปจากอ่างอาบน้ำ 

"อาพยัคฆ์ปล่อยกวาง...." ชมพูแพรดิ้นจะออกไปจากอ่าง แต่ลุกขึ้นยืนได้แป๊บเดียวก็ต้องเซล้มลงมานั่งซ้อนตักแกร่งของคมพยัคฆ์อีกครั้ง ชมพูแพรทำตาโตด้วยความตกใจเพราะก้นงอนมันเซนั่งลงไปได้ตรงเป้าของคมพยัคฆ์อย่างพอดิบพอดี

"อาพยัคฆ์ นี่มัน...." ชมพูแพรพูดออกไปได้เท่านั้นแล้วก็ต้องหน้าแดงแล้วหน้าแดงอีก

"งูยักษ์น่ะ" คมพยัคฆ์พูดบอกหน้าตาเฉย แล้วรวบกอดชมพูแพรไว้ทั้งตัวพร้อมกับบังคับหอมแก้มแดงของชมพูแพรอย่างรวดเร็ว

"อาพยัคฆ์! กวางบอกแล้วไงว่าไม่ชอบให้ทำแบบนี้ ปล่อยกวาง ไอ้คนชอบฉวยโอกาส"

"ไม่ปล่อย ยอมรับว่าชอบถ้ามีโอกาสก็จะไม่ยอมพลาด มาพี่จะช่วยกวางถอดเสื้อ เดี๋ยวจะช่วยถูตัวคืนให้กวางด้วย" คมพยัคฆ์พูดเสร็จก็ปล้ำถอดเสื้อผ้าเสื้อยืดกางเกงขาสั้นของชมพูแพรออก

"ไม่ต้อง อย่านะ..." ชมพูแพรรีบปัดป้องไม่ยอมให้คมพยัคฆ์ถอดเสื้อออกได้ แต่แรงกวางสาวมีหรือจะสู้แรงเสือหนุ่มได้ คมพยัคฆ์จึงสามารถบังคับถอดเสื้อยืดของชมพูแพรออกได้สำเร็จ ชมพูแพรตกใจด้วยความเขินอายจึงยกมือขึ้นกอดหน้าอกที่มีเพียงบราสีหวานห่อหุ้มสองเต้าสวยอวบอิ่มเอาไว้เท่านั้น

"อย่ามองนะ คนฉวยโอกาส"

"ทำไมจะมองไม่ได้ ก็มันสวยน่ามอง มาพี่ถอดบราให้จะได้ถูตัวให้สะอาดๆ ไง" คมพยัคฆ์ใช้นิ้วมือสะกิดตะขอชุดชั้นในของชมพูแพรออกได้อย่างรวดเร็วและง่ายดาย ชมพูแพรอายจนหน้าแดงตัวแดงไปหมดแต่ก็ไม่สามารถสู้แรงของคมพยัคฆ์ได้ เมื่อคมพยัคฆ์สามารถปล้ำถอดบราได้สำเร็จแล้วก็ต้องหายใจติดขัด ลูกชายที่หลับใหลอยู่ในตอนแรกก็เติบโตขยายออกตามความต้องการและแรงขับทางเพศเมื่อได้เห็นสิ่งสวยงามยั่วยวนใจ เพราะมันทั้งขาวเนียนกลมสวยได้ทรง ตั้งเต้าลอยเด่นอยู่ตรงหน้าของตนเอง

"สวย ขาว พี่หิวนมกวาง...." คมพยัคฆ์พูดเหมือนคนหื่นโรคจิต จิตใจละเมอล่องลอยอยู่ในวังวนความต้องการ

"ไอ้ลามก ไอ้คนโรคจิต ปล่อยนะ....." ชมพูแพรพูดได้เท่านั้นก็โดนคมพยัคฆ์จับท้ายทอยมาจูบดูดดึงริมฝีปากบางที่ช่างกล้าด่าเขามาได้ ว่าไอ้โรคจิต

"ด่าผัวแรงไปแล้วนะกวาง ไหนขอชิมคนปากคมหน่อย อยากรู้ว่ามันจะหวานขนาดไหน" คมพยัคฆ์บดจูบดูดดึงริมฝีปากบาง ปรนเปรอบำเรอจูบเอาอกเอาใจจนชมพูแพรเริ่มเคลิ้มหลงไปในบ่วงสวาทที่คมพยัคฆ์ขุดขึ้นมาล่อลวง ชมพูแพรเองก็เผลอจูบตอบคมพยัคฆ์แบบเด็กใหม่เพิ่งหัดจูบทำเอาคมพยัคฆ์หลงแทบจะคลั่ง เมื่อเห็นว่าเมียเริ่มคล้อยตามคมพยัคฆ์จึงใช้มือหนาบีบคลึงเต้าสวยเบาๆ เป็นการกระตุ้นอารมณ์ความต้องการแห่งวัยสาวไปด้วย มืออีกข้างก็ค่อยๆ เลื่อนลงมาดึงกางเกงขาสั้นออกไปจนพ้นจากสะโพกผายของเมีย เมื่อจัดการกับสิ่งขีดขว้างหมดทุกชิ้นแล้วคมพยัคฆ์จึงค่อยๆ ถอดจูบแล้วเลื่อนริมฝีปากลงมาจัดการดูดดึงเต้าสวยทั้งสองข้างสลับกันไปมา มือหนาและนิ้วแกร่งก็ทำงานจัดการเกี่ยวดึงแพทตี้ตัวบางออกไปให้พ้นทางเพื่อที่จะได้เข้าไปสำรวจความงามแห่งวัยสาวได้สะดวก เมื่อนิ้วแกร่งชำแรกไปยังจุดสงวน ชมพูแพรก็ได้สติ สะดุ้งสุดตัว เริ่มกลับมาต่อต้านคมพยัคฆ์อีกครั้ง

"อาพยัคฆ์ พอแล้ว กวางกลัว อย่าทำอะไรกวางเลย กวางยังไม่พร้อม"

"กวาง! มาถึงขนาดนี้แล้วยังจะใจแข็งไม่ยอมพี่อีกเหรอ ถึงขนาดนี้แล้วมันต้องได้แล้วมั้ยวะ" คมพยัคฆ์พูดขึ้นน้ำเสียงช่างไม่สบอารมณ์เอาเสียเลย เมื่อเห็นว่าเมียมีอาการต่อต้านเขาขึ้นมาในช่วงเวลาที่กำลังจะถึงจุดพีคอยู่พอดี

"กวางกลัว กวางยังไม่พร้อม กวางกลัวท้อง ปล่อยกวางเถอะค่ะ" ชมพูแพรพูดแล้วผลักหน้าอกของคมพยัคฆ์ออก ใช้มืออีกข้างปัดมือแกร่งออกไปให้พ้นจากเนินสงวนของตัวเองแล้วพยายามบีบขาปิดบังสิ่งสงวนเอาไว้สุดกำลัง ทั้งเขินทั้งอายไม่รู้จะวางหน้ายังไงดี

"กวางพี่โตแล้วนะ พี่ทำเป็น พี่ไม่ทำกวางท้องหรอก นะกวางนะยอมพี่เถอะนะครับ พี่ทนไม่ไหวแล้วจริงๆ" สิ้นคำวอนขอ คมพยัคฆ์ก็ยังก้มลองไปจัดการดูดดึงเต้าสวยของชมพูแพรด้วยความหลงใหลในความสวยของสาวเจ้า แต่ดูดดึงจนสติเคลิ้มไปได้สักพักก็ต้องปล่อยเต้างามแล้วร้องออกมาสุดเสียงเพราะหนังศีรษะของคมพยัคฆ์แทบจะหลุดติดมือของชมพูแพรไป

"โอ๊ย! กวางดึงผมพี่ทำไม พี่เจ็บนะเว้ย" คมพยัคฆ์ร้องขึ้นแล้วเอามือจับผมของตัวเองไว้ ชมพูแพรจึงอาศัยจังหวะที่คมพยัคฆ์ยังเจ็บหัวอยู่รีบลุกขึ้นหนีออกจากอ่างแล้วรีบวิ่งออกไปจากห้องน้ำไปหาชุดคลุมในห้องนอนมาใส่ แล้วออกไปจากห้องนอนใหญ่ไปแอบอยู่ในห้องน้ำเล็กขังตัวอยู่ในห้องน้ำอีกห้องไม่ยอมออกมา"

      "ผู้หญิงอะไรวะพยศฉิบหาย จะได้กันอยู่แล้ว พยัคฆ์น้อยลูกพ่อหลับก่อนนะลูก แม่ไม่ยอมให้ฉกแล้ว" คมพยัคฆ์พูดบ่นกับตัวเองมือก็ลูบปลอบเจ้าอนาคอนดายักษ์ไปด้วย คมพยัคฆ์ตัดใจคิดว่าวันนี้ก็คงพลาดเป้าคงไม่ได้เมียอย่างที่ตั้งใจเอาไว้แล้ว จึงลุกขึ้นจากอ่างอาบน้ำเดินไปล้างตัวใต้ฝักบัวแล้วเดินออกมาเพื่อจะแต่งตัวในห้องนอนใหญ่ ออกมาถึงก็ไม่พบเมียอยู่ในห้องนอนถึงเดินออกไปตามคาดว่าคงอาบน้ำแต่งตัวอยู่ในห้องน้ำอีกห้องจึงออกไปตาม

"กวาง อาบน้ำเสร็จแล้วยังออกมาได้แล้วครับ" คมพยัคฆ์ส่งเสียงเรียกแต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับมา

"กวางพี่เรียกทำไมไม่ตอบพี่ ถ้าไม่ตอบจะพังประตูเข้าไปนะ" คมพยัคฆ์ถามไปแต่ชมพูแพรยังเงียบเสียงไม่ยอมตอบ

"กวาง ออกมาจากห้องน้ำมาเปลี่ยนเสื้อผ้าได้แล้ว เดี๋ยวก็ได้ไม่สบายกันพอดี ได้ยินที่พี่พูดหรือเปล่า หรือจะให้พังเข้าไปจริงๆ กวาง!" ความพยัคฆ์เรียกชมพูแพรเสียงดัง ชมพูแพรจึงยอมขานรับ

"กำลังจะออกไปแล้ว คนบ้าขู่อยู่ได้ ไม่ต้องพังเข้ามา กวางออกไปเอง" 

"ก็ออกมาสิ แล้วต้องให้ขู่ทำไมเล่า" คมพยัคฆ์พูดขึ้น หลังจากนั้นชมพูแพรก็เดินออกมาในชุดคลุมอาบน้ำ

"มองอะไรคะ ถอยออกไปสิ อาพยัคฆ์ยืนขวางทางอยู่แล้วกวางจะออกไปยังไง"

"มองคนสวย เมียใครก็ไม่รู้สวยแต่ใจร้ายเป็นบ้าเลย" คมพยัคฆ์พูดขึ้นแล้วหลีกทางให้ชมพูแพรเดินออกมา ชมพูแพรแค่รับฟังแต่ไม่ได้ต่อปากต่อคำกับคมพยัคฆ์เพียงแต่ส่งค้อนตาคมไปให้แล้วรีบเดินเข้าห้องไปใส่เสื้อผ้า คมพยัคฆ์เองก็รีบเดินตามไปเช่นกัน

"อาพยัคฆ์ เข้ามาทำไมอีก กวางจะใส่เสื้อผ้า ออกไปรอให้กวางแต่งตัวก่อนไม่ได้หรือไง"

"อ้าวก็เข้ามาแต่งตัวด้วยไม่เห็นเหรอว่าพี่ใส่เสื้อคลุมอาบน้ำอยู่เลย ยังจะอายอะไรอีกเห็นมาจนหลับตาอธิบายได้หมดแล้ว"

"อาพยัคฆ์....." ชมพูแพรพูดขึ้นเสียงก่อนจะเดินลงส้นด้วยท่าทีปั้นปึ่งไปหยิบชุดนอนในตู้เสื้อผ้าออกมาแล้วเดินไปแต่งตัวในห้องน้ำ ออกมาอีกทีก็เห็นคมพยัคฆ์นอนแผ่หลาอยู่บนเตียงนอนของตนเอง โดยที่ตอนนี้คมพยัคฆ์ยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าแต่อย่างใด

"อ้าวอาพยัคฆ์ ทำไมถึงยังไม่ใส่เสื้อผ้า" ชมพูแพรถามเสียงดุใส่คมพยัคฆ์

"ไม่มีเสื้อผ้าใส่ ขี้เกียจรื้อกระเป๋า กวางช่วยจัดการให้ผัวหน่อยสิ" คมพยัคฆ์บอกเหตุผลแล้วทำเสียงอ้อนเมีย แต่ชมพูแพรทำเป็นนิ่งเฉยไม่สนใจคมพยัคฆ์กลับเดินไปทาครีมบำรุงผิวหน้า หวีผมจัดการกับตัวเองจนเสร็จแล้วจะเดินหนีคมพยัคฆ์ออกไปข้างนอก ประมาณว่าไม่อยากใส่เสื้อผ้าก็เชิญอยู่ในชุดคลุมให้หนาวตายไปเลย แต่มีเหรอที่คนเจ้าเล่ห์อย่างคมพยัคฆ์จะยอมปล่อยเมียไปง่ายๆ 

"หนาวแล้วนะ ถ้ากวางไม่ยอมหาเสื้อนอนให้พี่ใส่ พี่ก็จะแก้ผ้านอนมันอย่างนี้แหละ" คมพยัคฆ์พูดขู่และทำท่าเหมือนจะถอดเสื้อคลุมอาบออกจริงๆ 

"หยุด หยุดเลยนะอาพยัคฆ์ จะบ้าหรือไง ห้ามถอดตรงนี้นะ"

"ถ้าไม่อยากให้ถอดก็ไปหาเสื้อนอนมาใส่ให้หน่อย หยิบครีมบำรุงผิวมาทาหน้าให้ด้วย พี่ไม่อยากแก่ไปมากกว่านี้ บังเอิญว่ามีเมียเด็กมากเลยอยากจะหยุดอายุตัวเองเอาไว้"

"เออ ๆ เดี๋ยวกวางหยิบให้อยู่ในกระเป๋าเป้ใช่มั้ยคะ อย่าเพิ่งถอดนะรอกวางแป๊บหนึ่ง" ชมพูแพรพูดขึ้นแล้วรีบวิ่งไปรื้อค้นกระเป๋าของคมพยัคฆ์ หยิบเสื้อชุดนอนของเขาออกมาถือไว้แล้วรื้อค้นหาครีมบำรุงผิวหน้าของผู้ชายต่อ แต่แทนที่จะเจอครีมบำรุงผิวชมพูแพรกลับล้วงเจอเข้ากับ

"Durex ไซน์ 56" ชมพูแพรก้มลงไปอ่านแล้วถึงกับมือสั่นทำของในมือร่วงเมื่อได้ทราบว่ามันคืออะไร

"กวาง ไม่เจอครีมบำรุงผิวเหรอ" คมพยัคฆ์เดินเข้ามาถาม ทำให้ชมพูแพรรีบก้มลงหยิบกล่องถุงยางอนามัยที่ทำตกเอาไว้เก็บกลับไว้ในกระเป๋าเหมือนเดิมแล้วรีบตอบคมพยัคฆ์ออกไปว่า

"เจอค่ะ นี่ค่ะเสื้อนอนของอาพยัคฆ์ แล้วนี่ก็ครีมบำรุงผิว อาพยัคฆ์จัดการต่อเองนะคะ วันนี้กวางง่วงนอนแล้วอาพยัคฆ์ช่วยออกไปแต่งตัวข้างนอกได้มั้ย มันดึกแล้วกวางง่วงนอนมากแล้วค่ะ" ชมพูแพรรีบตอบแล้วหาทางไล่คมพยัคฆ์ให้ออกไปจากห้องนอนของตัวเองให้ไวที่สุด

"อะไรกันกวาง นี่มันเพิ่งจะสองทุ่มดึกอะไรกัน เป็นอะไรไป" คมพยัคฆ์ถามขึ้นแล้วเหลือบไปเห็นกล่องถุงยางที่เขาได้เตรียมมาเผื่อว่ามันจะได้ใช้ คาดหวังคิดบวกว่าเผื่อเมียเขาจะมีความกรุณาเขาบ้าง จะได้ป้องกันไม่ให้เมียท้องตอนที่กำลังเรียนอยู่

"อ๋อ เจอถุงยางเลยตกใจ ง่วงนอนตอนสองทุ่ม" คมพยัคฆ์พูดล้อเมียของตัวเองแล้วหัวเราะออกมาเบาๆ อย่างอารมณ์ดี เอ็นดูในท่าทางตื่นกลัวผัวอย่างเขาของชมพูแพร