“พ่อจะอยู่ถึงตอนที่ส่งตัวพีชเข้าหอไหมคะ พีชอยากให้พ่ออยู่ด้วยจนถึงตอนนั้นค่ะ…” อีกฝ่ายนิ่งไปชั่วครู่ ก่อนจะยอมพยักหน้ากลับมาให้ในที่สุด ยอมรับว่าสิ่งที่ได้เห็นอยู่ตรงหน้าทำเอาใจคนเป็นพ่อเจ็บปวดไม่น้อย แม้พิณรวีจะไม่ใช่ลูกที่เกิดจากภรรยาหลวง หากแต่เขาเองก็รักและห่วงใย วินาทีที่ต้องเปิดอกพูดคุยกับลูกเรื่องหนี้นั้น เหมือนจะกลายเป็นเรื่องที่ยากที่สุดเท่าที่ชีวิตเคยทำมาก็ว่าได้
ต่างจากลูก…ที่แทบไม่ต้องใช้เวลาคิด
เพราะอีกฝ่ายตอบตกลง ยอมรับทุกข้อเสนอแทบจะทันที!
ในฐานะพ่อ…เขาคงเป็นพ่อที่ไม่ได้เรื่องพอๆ กับสามี มาถึงนาทีนี้ถ้าลูกจะเกลียดกันจนไม่นึกอยากเผาผี เขาก็พร้อมที่จะเข้าใจ
แต่นอกจากจะไม่แสดงท่าทีเกลียดกันให้ได้เห็นแล้วนั้น…ลูกยังขอร้องให้เขาทำในสิ่งที่พ่อทุกคนใฝ่ฝันอยากจะทำมันสักครั้งในชีวิต. ทั้งหมดนี้ยิ่งทำให้ใจของเขาเจ็บจนนึกอยากจะยกเลิกทุกสิ่ง!
แต่สุดท้ายก็ทำได้เพียงคิดเท่านั
